به گزارش آتیه آنلاین؛ میانگین سن قانونی بازنشستگی اتحادیه اروپا ۶۴ سال است، با این حال بسیاری از اروپایی‌ها هنوز بالای ۶۵ و حتی ۷۵ سال کار می‌کنند. در حالی که اتحادیه‌های کارگری در فرانسه برای دفاع از بازنشستگی در ۶۲ سالگی بسیج می‌شوند، در سراسر اتحادیه اروپا، مردان و زنان بالای ۶۵ یا حتی ۷۵ سال کار می‌کنند.
آنها چه کسانی هستند؟ آمارهای رسمی تصویر متوسط یک مرد خوداشتغال بین ۶۵ تا ۶۹ سال را نشان می‌دهد که در بخش بهداشت یا بخش اجتماعی به طور پاره‌وقت کار می‌کند. اما بدیهی است که این وضعیت میانگین تفاوت‌های ظریف را از کشوری به کشور دیگر نادیده می‌گیرد.
مشخصا نرخ اشتغال با افزایش سن کاهش می‌یابد. در واقع، این رقم در سن ۶۵ سالگی به شدت کاهش پیدا می‌کند. نرخ اشتغال در سال ۲۰۲۱ میان اروپایی‌های بالای ۶۰ سال که هنوز کار می‌کردند عبارت بود از: ۴۶.۴ درصد از افراد ۶۰ تا ۶۴ سال، ۱۳.۲ درصد از افراد ۶۵-۶۹ سال؛ ۴.۹ درصد از افراد ۷۰ تا ۷۴ سال و ۱.۴ درصد از افراد بالای ۷۵ سال سن داشتند.
استونی یکی از کشورهایی است که با وجود سن قانونی بازنشستگی ۶۴ سال، بالاترین نرخ اشتغال را برای افراد ۶۵-۶۹ و ۷۰-۷۴ سال دارد. این امر عمدتاً به دلیل بازنشستگی دیر هنگام زنان استونیایی است اما وقتی صحبت از مردان می‌شود، ایرلند بالاترین نرخ اشتغال را در میان این دو گروه دارد.
از سوی دیگر، سوئد بالاترین درصد افراد بالای ۷۵ سال را دارد که صرف‌نظر از جنسیتشان همچنان مشغول به کار هستند. در سوئد سن قانونی بازنشستگی، بین ۶۲ تا ۶۵ سال که بسته به سابقه شغلی افراد، خیلی بالاتر از میانگین سن بازنشستگی در اتحادیه اروپا نیست. بر اساس ارقام ارائه شده توسط دفتر آمار اتحادیه اروپا، این افراد در سوئد عمدتاً مردانی هستند که در آموزش و پرورش مشغول به کارند یا زنانی که در بخش بهداشت و مراقبت‌های اجتماعی فعالیت می‌کنند.
با این حال، بر اساس گزارش اخیر یک پروژه تحقیقاتی بین‌المللی به نام «برنامه‌ریزی مشترک» جمعیت سوئد در حال پیر شدن است. این کشور بالاترین سهم افراد ۷۵ تا ۷۹ ساله را در اتحادیه اروپا دارد و سوئد به دنبال انتخاب‌های متوالی سیاست‌هایی رفته که افراد مسن را به کار سوق بدهد؛ مانند سیاست :«کار بیشتر، کیفیت زندگی بیشتر».
چه کسانی طولانی‌تر کار می‌کنند و چگونه؟
گزارش یورواستات نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۲، تقریباً ۳۰ درصد از سالمندانی که هنوز مشغول به کار بودند، اظهار داشتند که این کار را به منظور تکمیل درآمد یا تقویت مستمری آینده خود انجام می‌دهند. با در نظر گرفتن این موضوع، ممکن است انتظار داشته باشیم که در میان کسانی که هنوز در اواخر عمر کار می‌کنند، اکثریت افرادی را ببینیم که مشاغل کم درآمدی داشته‌اند. به عنوان مثال، زنان اغلب نسبت به مردان شکاف بیشتری در شغل خود دارند و همچنین حقوق بازنشستگی دریافت می‌کنند. با این حال داده‌ها نشان می‌دهد که آنها به دنبال جبران این امر با بازنشستگی بعدی نیستند. نرخ اشتغال آنها برای هر گروه سنی بعد از ۶۵ سال کمتر از مردان است.
به طور مشابه، افرادی که تحصیلات کمتری داشته‌اند و بنابراین می‌توان انتظار داشت که سطح درآمد کمتری داشته باشند نیز در میان افرادی نیستند که برای طولانی‌تر مدت کار می‌کنند. نرخ اشتغال پس از ۶۵ سالگی برای افرادی که سطح تحصیلات بالاتری دارند همچنان بالاتر از کسانی است که تحصیلاتشان پایین است.
برای مدت طولانی در سراسر اتحادیه اروپا، سالمندانی که پس از ۶۰ سالگی کار می‌کردند عمدتا کشاورز، جنگلبان یا ماهیگیر بودند. این موضوع هنوز در رومانی صدق می‌کند، جایی که نزدیک به ۵۶ درصد از جمعیت شاغل بالای ۶۵ سال در این بخش مشغول به کار هستند و همچنین در یونان و چهار کشور دیگر، از جمله ایرلند، که سهم زیادی از کارگران بالای ۶۵ سال را دارد.
اما اکنون بخش‌های سلامت و خدمات اجتماعی و همچنین خرده‌فروشی، صنایعی هستند که افراد بالای ۶۵ سال در آنها بیشترین تعداد را دارند. با این حال، این فعالیت‌ها بر اساس جنسیت به نیروی کار تمایل دارند. مردان و زنان ۶۵ ساله و بالاتر در یک بخش مشترک کار نمی‌کنند. در استونی، مردان مسن عمدتاً در صنعت تولید کار می‌کنند و زنان مسن عمدتاً در خدمات خانگی مشغول به کار هستند. در ایرلند و سوئد، مردان بالای ۶۵ سال در بخش کشاورزی و زنان در بخش خدمات بهداشتی و اجتماعی کار می‌کنند.
اگرچه افراد بالای ۶۵ سال به حرفه خود ادامه می‌دهند، اما این بدان معنا نیست که آنها در شرایط یکسان کار می‌کنند. به ویژه این افراد بیشتر از سایر افراد شاغل خوداشتغال هستند. ۳۸ درصد از افراد ۶۵ تا ۷۴ ساله یا خوداشتغال یا کارفرمای مستقل هستند، در حالی که این رقم در افراد ۲۵ تا ۶۴ ساله ۱۳ درصد است و نسبت کارگران خوداشتغال برای افراد بالای ۷۵ سال به ۵۷ درصد می‌رسد.
یکی از اهرم‌هایی که به طور گسترده توسط افراد بالای ۶۵ سال برای ادامه کار کردن استفاده می‌شود، سازماندهی ساعات کاری است. بطوری‌که پنجاه و نه درصد از کارگران این گروه سنی به صورت پاره وقت کار می‌کنند. این نرخ به ۷۵ درصد از افراد بالای ۷۵ سال که هنوز کار می‌کنند افزایش می‌یابد.
هدف کار کردن افراد مسن چست؟
با این همه افزایش زمان کاری راهی برای بهبود امنیت مالی است، خواه دستیابی به مستمری کامل، صرفه‌جویی در پول برای صندوق‌های خصوصی بازنشستگی یا ترکیب مستمری بازنشستگی با اشتغال پاره وقت باشد. این مسئله می‌تواند درآمد بهتری را برای خود یا برای حمایت از اعضای خانواده مانند فرزندان یا والدین بزرگتر تضمین کند. بر اساس یک نظرسنجی اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۲، ۳۰ درصد از کارگران بین ۵۰ تا ۶۹ سال گفتند که به دلایل مالی یا معیشتی به کار خود ادامه می‌دهند، مانند مورد کشاورزانی که در مزارع کوچک خانوادگی زندگی می‌کنند.
البته باید در نظر داشت که ادامه کار می‌تواند برای برخی مشاغل به افراد مسن اجازه ادامه مشارکت در جامعه را بدهد. در گزارش‌هایی نشان داده شده است که کار معنا و ثبات به زندگی افراد می‌دهد، به حفظ پیوندهای اجتماعی و احساس تعلق اجتماعی کمک می‌کند و فرصت‌های یادگیری و تجربیات جدید را ارائه می‌دهد. بنابراین کار فقط درآمد ندارد، بلکه برای تحقق سایر حقوق اساسی بشر ضروری است و جزء جدایی‌ناپذیر و ذاتی کرامت انسانی است.
نظر شما