به گزارش آتیه آنلاین به نقل از یورونیوز؛ پژوهشگران تأکید دارند که برای کاهش این نابرابریها، باید حمایتهای بلندمدت فراتر از مراقبتهای بالینی فراهم شود؛ از آموزش گرفته تا حمایت روانی و اجتماعی، چرا که تأثیر تولد نارس محدود به دوران نوزادی نیست.
به دنیا آمدن نارس میتواند اثرات پایداری بر زندگی انسان داشته باشد که تا بزرگسالی ادامه پیدا کند و بر جنبههای گوناگون زندگی فرد تأثیر بگذارد؛ این موضوع در یک پژوهش جدید مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعهای تازه حاکی از آن است که نوزادان نارس ممکن است دچار پیامدهای بلندمدتی شوند که نهتنها سلامت آنها، بلکه درآمد آینده، فرصتهای شغلی و احتمال ورود به دانشگاه را نیز تحت تأثیر قرار میدهد.
به گفته سازمان جهانی بهداشت (WHO)، «تولد نارس» (preterm) به تولد نوزاد پیش از هفتهی ۳۷ بارداری گفته میشود که میتواند بهصورت خودبهخود یا بهدلیل عوارض پزشکی دوران بارداری اتفاق بیفتد. تولد نارس، بهویژه در نوزادانی که پیش از هفتهی ۳۲ بارداری به دنیا میآیند، با مشکلات متعددی در سلامت همراه است؛ از جمله افزایش خطر مرگومیر و ناتوانی، مشکلات تنفسی، دشواری در تغذیه، تأخیر در رشد، و اختلالات بینایی و شنوایی در نوزادان. این مسئله بسیار مهم است چرا که هفتههای پایانی بارداری برای رشد کامل اندامهای حیاتی همچون مغز، ریهها و کبد بسیار حیاتیاند.
مطالعه جدید چه یافتههایی داشته است؟
پژوهشگران دادههای تولد ۲.۴ میلیون نفر را که بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۶ در کانادا متولد شده بودند، همراه با اطلاعات مربوط به اشتغال و تحصیلات آنها در دورهای ۲۲ تا ۲۸ ساله بررسی کردند. این مطالعه که در مجله PLOS One منتشر شده، نشان داد افرادی که نارس به دنیا آمدهاند بهطور میانگین ۶ درصد کمتر از همتایان متولدشده در موعد مقرر درآمد داشتهاند. همچنین، مشخص شد که احتمال اشتغال در افراد نارس ۲ درصد کمتر است، احتمال ثبتنام در دانشگاه ۱۷ درصد کمتر، و احتمال فارغالتحصیلی از دانشگاه ۱۶ درصد پایینتر است.
این اثرات در افرادی که بهشدت نارس (یعنی بسیار زودتر از موعد) به دنیا آمده بودند، شدیدتر بود. کسانی که بین هفتههای ۲۴ تا ۲۷ بارداری متولد شده بودند، درآمد سالانهشان ۱۷ درصد کمتر بود و ۴۵ درصد کمتر احتمال داشت که در دانشگاه ثبتنام کنند یا فارغالتحصیل شوند.
اثرات یک تولد نارس
پژوهشگران پیشنهاد میکنند که این اثرات میتواند ناشی از اختلال در رشد مغز باشد؛ چرا که نوزاد نارس سهماههی سوم بارداری را که دورهای حیاتی برای رشد سریع مغز است، از دست میدهد. مطابق تحقیقات منتشرشده در Journal of Neuroscience، بیش از ۵۰ درصد از حجم قشر مخ در سهماهه سوم بارداری شکل میگیرد و نوزادان نارس در این دوره فرصت کاملسازی این فرآیند حیاتی را از دست میدهند؛ همچنین مطالعات گستردهای نشان دادهاند که تولد نارس میتواند با افزایش خطر ابتلا به افسردگی، اضطراب و حتی اختلال کمتوجهی-بیشفعالی (ADHD) در بزرگسالی مرتبط باشد؛ افرادی که نارس به دنیا میآیند ممکن است با چالشهای رشد عصبیروانی روبهرو باشند که میتواند بر عملکرد تحصیلی آنها تأثیر بگذارد.
نابرابریهای اقتصادی-اجتماعی که اغلب با تولد نارس همراهاند، ممکن است بخشی از این یافتهها را توضیح دهند. پژوهشهایی که در کشورهای اسکاندیناوی انجام شدهاند نشان میدهند که افراد متولد نارس در دوران نوجوانی و جوانی احتمال بیشتری دارند که دچار انزوای اجتماعی شوند یا روابط اجتماعی محدودی داشته باشند.
اگرچه هنوز پاسخ قطعیای برای اینکه چه عواملی موجب تولد نارس میشوند وجود ندارد، اما چندین عامل خطر شناسایی شدهاند. سابقهی تولد نارس در بارداریهای پیشین، بارداری چندقلویی (دوقلو، سهقلو یا بیشتر) و برخی ناهنجاریهای تولیدمثل مانند دهانهی رحم کوتاه میتوانند احتمال تولد زودهنگام را افزایش دهند. علاوه بر این، برخی از عوامل سبک زندگی مادران باردار مانند سیگار کشیدن، مصرف الکل، استفاده از مواد مخدر و استرس بالا نیز ممکن است در این زمینه نقش داشته باشند.
«حمایتهای بلندمدت» میتوانند اثرات تولد نارس را کاهش دهند
شواهد نشان میدهد که مداخلات زودهنگام مانند مراقبتهای توسعهمحور (developmental care)، آموزش والدین و برنامههای مهدکودک تقویتی میتوانند تأثیر چشمگیری بر بهبود پیامدهای شناختی و رفتاری کودکان نارس داشته باشند.
«پتروس پچلیوانوقلو»، نویسندهی همکار این مطالعه و پژوهشگر ارشد در بیمارستان کودکان، در نوشتهای درباره این پژوهش اظهار کرد: «در حالیکه مراقبتهای بالینی در دورهی نوزادی حیاتیاند، یافتههای ما نشان میدهند که توسعهی حمایتهای بلندمدت (از جمله منابع روانشناختی، آموزشی و شغلی) که فراتر از مراقبتهای پزشکی هستند، میتواند به کاهش اثرات بلندمدت تولد نارس کمک کند.» او افزود: «سیاستگذاران و جامعه بهطور کلی باید به این نکته توجه داشته باشند که تأثیرات اجتماعیـاقتصادی تولد نارس ممکن است تا اوایل بزرگسالی ادامه داشته باشد، و در نظر گرفتن حمایتهای مداوم برای تضمین فرصتهای برابر برای رشد و شکوفایی این جمعیت ضروری است.»
نظر شما