به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (FAO)؛ گزارش جدید مشترک سازمان ملل و چند نهاد بین‌المللی دیگر نشان می‌دهد که روی‌هم‌رفته ۲۲.۵ درصد از جمعیت آمریکای لاتین و کارائیب توانایی داشتن یک رژیم غذایی سالم را ندارند. در حالی که این رقم برای خود منطقه کارائیب به میزان بسیار بالای ۵۲ درصد می رسد، در آمریکایی‌ مرکزی ۲۷.۸ درصد و در آمریکای جنوبی ۱۸.۴ درصد است.

گزارش اجمالی منطقه‌ای امنیت غذایی و تغذیه در آمریکای لاتین و کارائیب که اوایل هفته‌ی گذشته منتشر شد، نشان می‌دهد که ۱۳۱.۳ میلیون نفر در منطقه در سال ۲۰۲۰ نتوانستند یک رژیم غذایی سالم داشته باشند. این نشان‌دهنده افزایش هشت میلیونی رژیم غذایی ناسالم نسبت به سال ۲۰۱۹ است. کمتر شدن دسترسی به رژیم غذایی سالم به دلیل افزایش متوسط هزینه روزانه رژیم‌های غذایی سالم در آمریکای لاتین و حوزه کارائیب در مقایسه با سایر مناطق جهان است. در آمریکای لاتین این هزینه به طور متوسط ۳.۸۹ دلار برای هر نفر در روز است که بیشتر از میانگین جهانی ۳.۵۴ دلار است. در کارائیب این مقدار به ۴.۲۳ دلار می‌رسد و به دنبال آن آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی به ترتیب با هزینه‌های روزانه ۳.۶۱ دلار و ۳.۴۷ دلار قرار دارند.

این مشکل به شاخص‌های مختلف اجتماعی-اقتصادی و تغذیه‌ای مربوط می‌شود. این گزارش رابطه روشنی بین ناتوانی در تهیه یک رژیم غذایی سالم و متغیرهایی مانند سطح درآمد یک کشور، بروز فقر و سطح نابرابری ارائه می‌کند.

این گزارش همچنین بر افزایش قیمت‌های بین‌المللی مواد غذایی که از سال ۲۰۲۰ تجربه شده صحه می‌گذارد. افزایشی که پس از شروع جنگ در اوکراین تشدید شده و مشکلات دسترسی مردم به یک رژیم غذایی سالم را افزایش داده است.

بخش دیگری از این گزارش شامل توصیه‌هایی مبتنی بر شواهد و تحلیل از سیاست‌هایی است که قبلاً برای بهبود در دسترس بودن و مقرون‌به‌صرفه بودن غذاهای مغذی اجرا شده است. این سیاست‌ها معمولا بر حمایت از آسیب‌پذیرترین افراد و خانواده‌های کم‌درآمد متمرکز است که بخش قابل توجهی از بودجه خود را صرف غذا می‌کنند.

برای کمک به مقرون‌به‌صرفه بودن رژیم‌های غذایی سالم، کمک به رژیم غذایی مدارس، ایجاد انگیزه برای تنوع بخشی به تولید غذاهای مغذی عمدتاً در کشاورزی خانوادگی و تولیدکنندگان کوچک مقیاس و همچنین اتخاذ تدابیری برای شفاف‌سازی قیمت این غذاها در بازار و تجارت ضروری است.

به طور کلی سیاست‌های تجاری و بازار می‌تواند نقش اساسی در بهبود امنیت غذایی و تغذیه ایفا کند. شفافیت و کارآیی بیشتر، عدم اطمینان تجارت محصولات کشاورزی در منطقه‌ را با قابلیت پیش‌بینی و ثبات بازار جایگزین کرده و بهبود می‌بخشد.

روسانا پولاستری، مدیر منطقه‌ای IFAD در این‌باره گفت: «برای معکوس کردن این وضعیت، ما باید راه‌حل‌های نوآورانه‌ای را ترویج کنیم که تولید را متنوع می‌کند و عرضه غذای سالم را افزایش می‌دهد و به این ترتیب دسترسی تولیدکنندگان کوچک به بازارها و مواد غذایی با کیفیت را بهبود می‌بخشد، از جمله راه‌حل‌های دیجیتالی که عرضه و تقاضای غذا را مشخص می‌کند».

سایر سیاست‌های غذایی، مانند برچسب‌گذاری تغذیه‌ای، یارانه دادن به غذاهای مغذی، و مالیات بر غذاهای ناسالم یا غیرمغذی نیز که به رژیم غذایی سالم کمک نمی‌کنند، اگر به خوبی طراحی شوند، می‌توانند مقرون به صرفه بودن رژیم‌های غذایی سالم را بهبود بخشند و از شرایط و بیماری‌های مرتبط با اضافه وزن و چاقی جلوگیری کنند. همچنین برای اطمینان از اینکه کودکان سالم بزرگ می‌شوند، نه تنها ضروری است که از در دسترس بودن مواد غذایی مغذی با قیمت‌های مقرون به صرفه اطمینان حاصل شود بلکه بکارگیری سیاست‌های عمومی که تغذیه مناسب را تضمین می‌کنند نیز ضرورت دارد.

اکنون چشم‌انداز اجتماعی-اقتصادی آمریکای لاتین و کارائیب دلگرم کننده نیست. بیشترین گروه‌های جمعیتی آسیب‌دیده کودکان زیر پنج سال و زنان هستند که نسبت به مردان از شیوع بالاتری از ناامنی غذایی رنج می‌برند. در همین زمینه بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱، تعداد افراد گرسنه در منطقه ۱۳.۲ میلیون نفر افزایش یافته و به ۵۶.۵ میلیون گرسنه در سال ۲۰۲۱ رسیده است. در همین سال ۴۰.۶ درصد از جمعیت منطقه در مقایسه با ۲۹.۳ درصد که آمار جهانی ناامنی غذایی است، ناامنی غذایی متوسط یا شدید را تجربه کردند.