به گزارش آتیه آنلاین به نقل از فوربز؛ یک نظرسنجی جدید نشان داده است که بسیاری از کارکنان جوان‌تر در محیط کار احساس استرس، انزوا و بی‌ارزشی می‌کنند.

نظرسنجی «کار در آمریکا ۲۰۲۴» که توسط «انجمن روان‌شناسی آمریکا» (APA) انجام شده، نشان می‌دهد که بزرگسالان جوان در محیط کار با چالش‌های زیادی روبرو هستند. بر اساس یافته‌های این نظرسنجی؛ در زمینه ارزشگذاری‌ها تقریباً نیمی (۴۸ درصد) از کارکنان ۱۸ تا ۲۵ ساله احساس می‌کنند که افراد خارج از گروه سنی آن‌ها ارزش ایده‌هایشان را نمی‌دانند. این میزان برای کل کارکنان ۳۲ درصد و برای کارکنان بالای ۶۵ سال ۱۶ درصد است.

در زمینه احساس خودآگاهی نیز ۴۳ درصد از کارکنان ۱۸ تا ۲۵ ساله به دلیل سن خود در محیط کار احساس خودآگاهی دارند، در حالی که این رقم برای کل کارکنان ۲۹ درصد است.

همچنین حدود ۴۵ درصد از کارکنان جوان در محیط کار احساس تنهایی می‌کنند، این رقم برای کارکنان ۲۶ تا ۴۳ ساله ۳۳ درصد، برای کارکنان ۴۴ تا ۵۷ ساله ۲۲ درصد و برای کارکنان ۵۸ تا ۶۴ ساله ۱۵ درصد است.

در زمینه استرس روزانه هم کارکنان جوان‌تر بیشتر از سایر گروه‌های سنی احساس استرس یا تنش دارند. برای گروه سنی ۱۸ تا ۲۵ سال میزان استرس ۴۸ درصد است و برای گروه سنی ۲۶ تا ۴۳ سال این میزان ۵۱ درصد گزارش شده است، در مقایسه میزان استرس برای گروه سنی ۴۴ تا ۵۷ سال ۴۲ درصد و برای گروه سنی ۵۸ تا ۶۴ سال ۳۰ درصد گزارش شده است.

«آرتور ایوانز جونیور»، مدیر اجرایی «انجمن روان‌شناسی آمریکا» در اینباره گفت: «با تأخیر در بازنشستگی بسیاری از کارکنان، ترکیب جمعیتی محیط کار در حال تغییر است. متاثر از این تغییر به نظر می‌رسد که کارکنان جوان‌ترین گروه سنی دچار مشکلات بیشتری شده‌اند.» او افزود: «برای رقابتی ماندن، کارفرمایان باید روی استراتژی‌هایی برای حمایت از رفاه و سلامت روانی کارکنان سرمایه‌گذاری کرده تا از این طریق به آن‌ها در سازگاری با این هنجارهای جدید کمک کنند.»

به‌طور کلی، یک ‌سوم کارکنان (۳۳ درصد) گفته‌اند که در مکان دلخواه خود، چه به صورت حضوری و چه از راه دور یا کار ترکیبی، مشغول به کار نیستند.

ترجیحات و چالش‌های محیط کار

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که ۵۹ درصد از کارکنان آمریکایی به‌صورت کاملاً حضوری کار می‌کنند، اما تنها ۳۸ درصد از آن‌ها این روش را ترجیح می‌دهند. در مقابل، ۲۴ درصد از کارکنان دارای برنامه کاری ترکیبی هستند، درحالی‌که در کل ۳۴ درصد کارکنان این مدل را ترجیح می‌دهند. حدود ۱۷ درصد هم به‌صورت کاملاً دورکار هستند، اما ۲۸ درصد کل کارکنان تمایل به این نوع کار دارند.

بیش از دو سوم کارکنان (۶۷ درصد) طی ماه گذشته دست‌کم یکی از علائم فرسودگی شغلی را تجربه کرده‌اند، از جمله کاهش انگیزه، انرژی کم، احساس تنهایی یا انزوا و کاهش تلاش در کار.

این نظرسنجی همچنین نشان داد که کارکنانی که در محیط کار احساس «امنیت روان‌شناختی» دارند، یعنی در بیان افکار خود راحت هستند و یا بدون ترس از پیامدها به طرح مسائل مشکل می‌پردازند، معمولاً در محیط کار شادترند. نتایج نشان می‌دهد که این افراد ۹۵ درصد بیشتر احساس تعلق به محیط کار می‌کنند (در مقابل تنها ۶۹ درصد افراد با امنیت روان‌شناختی پایین چنین احساس تعلقی دارند) و ۱۰ برابر کمتر احتمال دارد محیط کار خود را «سمی» بدانند؛ به عبارت دیگر تنها ۳ درصد این کارکنان محیط کار خود را «سمی» ارزیابی کرده‌اند اما ۳۰ درصد از کارکنان با امنیت روانشناختی پایین محیط کار خود را «سمی» ارزیابی کردند.

«آرتور ایوانز» گفت: «این یافته‌ها بر نیاز به ایجاد محیط‌های کاری امن از نظر روان‌شناختی تأکید می‌کند، که علاوه بر بهبود رفاه کارکنان، خلاقیت، نوآوری و کار تیمی مؤثر را در سازمان تقویت می‌کند و در نهایت به سودآوری سازمان کمک شایانی خواهد کرد.»

در پایان مسئله تعداد روزهای کاری در نظر سنجی مطرح شده است؛ بر این اساس ۶۷ درصد از کارکنان باور دارند که در آینده کار چهار روزه در هفته رایج خواهد شد، البته ۲۲ درصد از نیروی کار آمریکا در سال ۲۰۲۴ به این روش کار می‌کنند؛ که نشان دهنده روند افزایشی این تعداد روز کاری در هفته است ( ۱۷ درصد در ۲۰۲۳ و ۱۴ درصد در ۲۰۲۲).