به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از ال پائیس؛ جدیدا یک اپلیکیشن نظارتی با نام «بوسکو» Bosco، یک برنامه کنترلی برای والدین رواج زیادی یافته است. تفاوت این اپلیکیشن جدید در این است که از هوش مصنوعی برای نظارت بر تصاویر مصرف‌کنندگان نوجوان، متن‌هایی که می‌خوانند و آنچه می‌نویسند استفاده می‌کند. با این حال در این برنامه والدین به تمام ارتباطات و تاریخچه اینترنت فرزندان دسترسی ندارند و فقط در صورت دریافت پیام‌های توهین‌آمیز یا دیدن تصاویر با محتوای نامناسب، هشدار نظارتی دریافت خواهند کرد.

Bosco که یک برنامه با حق عضویت است به کاربران (والدین) اطمینان می‌دهد که گزارش شبانه‌ای با «خلاصه» فعالیت آنلاین کودکان‌شان برای آنها ارسال کند، اما بدون اینکه والدین «محتوا» را ببینند. اینکه اپلیکیشن چه می‌بیند و با آن داده‌ها چه می‌کند، موضوع دیگری است که هنوز مشخص نشده است.

برنامه‌های کنترل والدین امکان نظارت از راه دور بر آنچه در تلفن همراه نوجوانان اتفاق می‌افتد را فراهم می‌کنند. کم و بیش همه انواع این برنامه‌ها هم در مورد حریم خصوصی افراد زیر سن قانونی و هم در مورد داده‌هایی که از این راه بدست می‌آورند مانند یک جاسوس عمل می‌کنند و در عین حال میلیون‌ها تن از والدین در سراسر جهان از این برنامه‌ها استفاده می‌کنند. کارشناسان بر این باورند که با افزایش سن کودکان، مفید بودن چنین برنامه‌هایی کاهش می‌یابد. اما در حال حاضر، با اقدامات قانونی برای مقابله با استفاده خردسالان از اینترنت، چنین برنامه‌هایی در حال افزایش محبوبیت در میان والدین است. «خورخه فلورس»، بنیانگذار سازمان Pantallas Amigas (صفحه نمایش دوستانه)، که استفاده سالم از فناوری را ترویج می‌کند، در اینباره می‌گوید: «ما شاهد استقبال بیشتری از این برنامه‌ها هستیم، زیرا تقاضای بیشتری در بازار برای برنامه‌های کنترلی وجود دارد. مسئله از این واقعیت ناشی می‌شود که اکنون تلفن‌های همراه در سنین پایین‌تر و به روش‌های متنوع‌تری مورد استفاده قرار می‌گیرند». تنوع در این نوع برنامه‌ها بسیار زیاد است و مطمئناً تعداد زیادی برنامه کنترل والدین برای کمک به ایمن نگه داشتن کودکان در فضای آنلاین در حال توسعه هستند، اما مسئله این است که «نحوه طراحی و فروش چنین برنامه‌هایی نگران کننده است».

تیغ دولبه جاسوسی از نوجوانان

در میان برنامه‌های کنترل که والدین از آنها استفاده می‌کنند محبوب‌ترین برنامه Family Link Google است که برای مثال استفاده‌های مجاز کودکان را برنامه‌ریزی و زمان‌بندی می‌کند و در مورد برنامه‌هایی که بچه‌ها می‌توانند دانلود کنند به والدین امکان کنترل می‌دهد. اما طیف وسیعی از گزینه‌های کنترل به این معنی است که ابزارهایی وجود دارند که به جاسوسی از افراد زیر سن قانونی می‌پردازند. در پاسخ هم، نوجوانان طیف وسیعی از روش‌ها و جایگزین‌ها را برای فرار از چنین نظارتی ایجاد کرده‌اند، از ایجاد حساب موازی گرفته، تا استفاده از مرورگرهای کنترل‌نشده یا صحبت کردن با کدگذاری و رمزنگاری؛ دانش جوانان در مورد دور زدن نظارت دیجیتال می‌تواند چشمگیرتر از والدین آنها باشد.

امروزه هدف اصلی ما محدود کردن استفاده از تلفن همراه در میان نوجوانان است. اما کارشناسان موافقند که تمرکز بر کنترل، راه‌حل بلندمدت خوبی نیست. «جون ژائو» محقق ارشد در بخش علوم کامپیوتر دانشگاه «آکسفورد» هشدار می‌دهد: «رواج بازار برنامه‌ها و راه‌حل‌هایی که مبتنی بر کنترل و نظارت بر نوجوانان هستند، برای تضمین امنیت آنلاین بچه‌ها مفید نیست و به آنها کمک نمی‌کند تا در مورد خطرات فضای مجازی چیزی بیاموزند». او می‌افزاید: «این روش‌ها واقعاً به توسعه تاب‌آوری و مهارت‌ها در میان بچه‌ها و خانواده‌ها کمک نمی‌کند».

گاهی اوقات خانواده‌ها سعی می‌کنند از طریق کنترل والدین به چیزی برسند که خود والدین قادر به انجام آن نیستند؛ منظور استفاده منطقی از تلفن همراه است. «بئاتریز فیجو»، استاد دانشگاه بین‌المللی «لاریوجا» (UNIR) می‌گوید: «کودکان متوجه می‌شوند که روش کنترل ترجیحات‌شان بر اساس دستورات والدین محدودکننده است و خود والدین مثال خوبی در کنترل استفاده از تلفن همراه نیستند». اولین افرادی که باید در مورد استفاده خود از تلفن همراه و رسانه‌های اجتماعی فکر کنند و الگویی برای کودکان باشند، بزرگسالان هستند. «مناسب‌ترین تکنیک میانجیگری فعال است که می‌تواند بسیار پیچیده‌تر از نصب برنامه‌ها باشد. میانجی‌گری فعال دیدگاه بلندمدت‌تری دارد، زیرا کار را در سطح انتقادی و اخلاقی تشویق می‌کند و نیاز به ارتباط متقابل زیادی با بچه‌ها دارد».

معجزه‌ای درکار نیست

بدون ایجاد الگو و میانجیگری فعال این مسائل حساس پیامدهای اخلاقی بسیار پیچیده‌ای خواهند داشت. «فلورس» در اینباره می‌گوید: «جاسوسی بدون رضایت راه‌حل ماجرا نیست و اعتماد ایجاد نمی‌کند. مثلا به مورد مادری برخوردم که با جاسوسی از دخترش به وضعیت بحرانی یکی از دوستان دختر خود پی‌برده بود و مادر با این دوراهی مواجه بود که سکوت کند و عذاب وجدان بگیرد یا در مسئله مداخله کند».

والدینی وجود دارند که فکر می‌کنند اپلیکیشن‌های هوش مصنوعی می‌توانند معجزه ‌کنند؛ مادری در اینستاگرام می‌پرسد «آیا Bosco می‌تواند تشخیص دهد که نوجوانان چه زمانی با کد صحبت می‌کنند تا فریب نخورد؟» واقعیت این است که کسی جواب این سوال را نمی‌داند. هوش مصنوعی به عنوان یک راه‌حل بالقوه برای تشخیص خطرات در اینترنت دیده می‌شود اما عدم دقت و سوگیری این الگوریتم‌ها می‌تواند مضر باشد. نگرانی این است که هوش مصنوعی به مجموعه‌ای از داده‌ها نیاز دارد تا خود را به خوبی آموزش دهد و دقت آن به جمع‌آوری داده‌های خصوصی از نوجوانان بستگی دارد؛ اما حتی اگر هوش مصنوعی به اینجا هم برسد نگرانی این است که چه کسی به چنین داده‌های حساسی دسترسی دارد و با آن چه می‌کند.