به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از اکونومیست؛منشأ دیدگاه طرفدار کار از راه دور که استدلالش افزایش بهره‌وری با کار در خانه است را می‌توان در یک دهه قبل از همه‌گیری کرونا جستجو کرد، آزمایشی که توسط «نیکلاس بلوم» از دانشگاه استانفورد و دیگران در سال ۲۰۱۳ انجام شد. در این گزارش آمده که کارگران مرکز تماس یک آژانس مسافرتی آنلاین چینی، با کار از راه دور عملکرد خود را ۱۳ درصد افزایش داده‌اند؛ رقمی که امروزه همچنان در پوشش رسانه‌ها و در دفاع از کار دور ظاهر می‌شود. اما دو گره مهم اغلب نادیده گرفته می‌شوند: اول، بیش از دو سوم عملکرد بهبود یافته از کارمندانی است که ساعات طولانی‌تری کار می‌کنند، نه کارآمدتر و دوم، شرکت چینی در نهایت کار از راه دور را متوقف کرد، زیرا کارمندان خارج از سایت برای ارتقاء رتبه تلاش می‌کردند.

متأسفانه تحقیقات جدید برخلاف باور به این موضوع است و نشان می‌دهد که دفاتر، با وجود تمام نقص‌هایشان، برای پیشرفت کار ضروری هستند. یک نقطه شروع خوب، مقاله‌ای درباره کار است که دو دانشجوی دکترای دانشگاه هاروارد، در سال ۲۰۲۰ منتشر کردند و بسیار مورد توجه قرار گرفت. آنها افزایش ۸ درصدی در تعداد تماس‌های کارمندان یک شرکت خرده‌فروش آنلاین را مشاهده کردند، شرکتی که محل کار کارمندان را از دفاتر به خانه‌ها تغییر داده بود. نسخه اصلاح شده این مقاله که ماه مه توسط بانک فدرال رزرو نیویورک منتشر شد، بسیار کمتر مورد توجه قرار گرفت؛ در عوض افزایش بهره‌وری در گزارش اخیر به کاهش ۴ درصدی تبدیل شده بود.

البته محققان اشتباهی مرتکب نشده بودند و حتی، آنها داده‌های دقیق‌تری را همچون برنامه‌های کاری دقیق در پژوهش خود مورد استفاده قرار دادند. در نتیجه نه تنها کارمندان وقتی از راه دور کار می‌کردند به تماس‌های کمتری پاسخ می‌دادند، بلکه کیفیت تعامل آنها نیز کاهش یافت. آنها مشتریان را برای مدت طولانی‌تری معطل می‌کنند. تعداد تماس بیشتری نیز از طرف مشتریان گرفته شده است، که نشانه‌ای از مشکلات حل نشده بیشتر است.

این بازنگری در ادامه مطالعات دیگری که به نتایج مشابهی رسیده‌اند، اهمیت بیشتری می‌یابد. دیوید اتکین و آنتوانت اسکوار، هر دو از مؤسسه فناوری «ماساچوست»، و سامیت «شیند» از دانشگاه کالیفرنیا، کارگران ورودی داده در هند را به طور تصادفی و با توجه به محل کار از خانه یا دفترمورد بررسی قرار داده‌اند. کسانی که در خانه کار می کردند ۱۸ درصد کمتر از همتایان خود بهره‌وری داشته‌اند. یک مطالعه در دانشگاه اسکس، با مقایسه عملکرد کارمندان در خانه نسبت به عملکرد قبلی در دفتر، ۱۹ درصد کسری بهره‌وری را برای کارمندان از راه دور یک شرکت بزرگ آسیایی گزارش داده‌اند. همچنین مطالعه دیگری نشان داد که حتی شطرنج‌بازهای حرفه‌ای نیز در مسابقات آنلاین کمتر از رقابت‌های رو در رو خوب بازی می‌کنند. حتی در یک مطالعه آزمایشی نشان داده شده است که کنفرانس‌های ویدئویی مانع از تفکر خلاق می‌شود.

دلایل این پژوهش‌ها احتمالاً کسی را که بیشتر سال‌های گذشته را صرف کار روی میز ناهارخوری کرده است، شگفت زده نخواهد کرد. برای مردم سخت‌تر است که از خانه در فعالیت کاری همکاری کنند. محققانی که سوابق ارتباطی نزدیک به ۶۲۰۰۰ کارمند مایکروسافت را بررسی کردند، به این نتیجه رسیدند که شبکه‌های حرفه‌ای درون شرکت با افزایش کار از خانه ایستا و منزوی‌تر می‌شوند. کنفرانس از راه دور تقلید کم رنگی از جلسات درونی است. در اصطلاح اقتصاد ساختار شرکت‌ها، همه این مشکلات نشان‌دهنده افزایش «هزینه‌های هماهنگی» است که اداره جمعی شرکت را سخت‌تر می‌کند.

انتظار می‌رود برخی از هزینه‌های هماهنگی کار از راه دور مانند موانع آموزشی، با عادت کردن مردم به آن کاهش یابد. از سال ۲۰۲۰، بسیاری در استفاده از Zoom، Webex، Teams یا Slack ماهر شده‌اند اما هزینه دیگری ممکن است در طول زمان افزایش یابد؛ توسعه نیافتگی سرمایه انسانی. در واقع با کاهش بازخورد و برخوردهای رودررو در یک شرکت بازخورد و همفکری کاهش می‌یابد. در واقع طبق مطالعات کسانی که در دفتر کار می‌کنند مهارت‌ها را سریعتر یاد می‌گیرند و بهتر در جریان کار قرار دارند.