به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از گاردین؛ در گزارشی از سازمان «مصرف‌کننده اخلاقی» Ethical Consumer، برندهای مطرح شکلات به دلیل داشتن استانداردهای اخلاقی «ناکافی» در زنجیره تامین کاکائو مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. تنها ۱۷ برند از ۸۲ برندی که توسط سازمان مصرف‌کنندگان مورد بررسی قرار گرفتند، از منابع واسطه‌ای استفاده کردند که تضمین می‌کرد کشاورزان کاکائو، به اندازه کافی دستمزد دریافت می‌کنند.

در نتیجه، این احتمال بالاست که تقویم‌های شکلاتی کریسمس، بابانوئل‌های شکلاتی و سایر خوراکی‌های کریسمس با کار کودکان تولید شوند. حدود ۶۰ درصد از کاکائو جهان از غرب آفریقا تامین می‌شود و از هر ۱۰ خانوار کاکائویی در غنا، ۶ خانوار از کار کودکان استفاده می‌کنند، همچنین از هر ۱۰ خانواده وابسته به شکلات، ۴ خانواده در ساحل عاج هستند.

گزارش سازمان «مصرف‌کننده اخلاقی» برندهای تولید شکلات Tony’s Chocolonely، Divine و Chocolat Madagascar را توصیه می‌کند که در میان برندهایی که نرخ‌های مبادله عادلانه‌ای پرداخت می‌کنند قرار دارند. این بیشتر به اقتصاد کشورهای تولیدکننده کاکائو کمک می‌کند تا تولیدکنندگان اروپایی. همچنین این گزارش برندهای Mars، Nestlé و Mondelez را به‌عنوان برندهایی ضعیف و «برندهایی که باید از آن اجتناب کرد» رتبه‌بندی کرده است.

سال گذشته، کانال ۴ Dispatches در یک برنامه نشان داد که کودکان ۱۰ ساله از قمه برای برداشت کاکائو به مقصد زنجیره تامین شرکت Mondelez استفاده می‌کنند.

این ۸۲ برند همچنین درباره رفتار مالیاتی، استفاده از روغن نخل، جنگل‌زدایی، پلاستیک و بسته‌بندی نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند. «جاسمین اونز»، محقق Ethical Consumer، در این‌باره می‌گوید: «صنعت شکلات‌سازی به‌طور باورنکردنی نابرابر است، بسیاری از کشاورزان کاکائو در فقر زندگی می‌کنند در حالی که شرکت‌های شکلات بین‌المللی میلیاردها پوند درآمد دارند. بیشتر شکلات‌های جهان در غرب آفریقا کشت می‌شود و شرایط برای کشاورزان به طور کلی واقعاً وحشتناک است. اما این مصرف کنندگان اروپایی و بریتانیایی هستند که بیشتر آن را می‌خورند. بنابراین ما واقعاً می‌توانیم قدرت و مسئولیت زیادی در مورد شرایط کشاورزان در غرب آفریقا را به عهده اروپا بگذاریم زیرا دلیل برداشت آنها از کاکائو مشتری‌ها و شرکت‌های اروپایی هستند».

بعضی شرکت‌های ناظر بر صمعت شکلات تلاش می‌کنند با استفاده از دانه‌های کاکائو قابل ردیابی، و پرداخت قیمت مرجع درآمد زندگی (مبلغی که یک کشاورز معمولی برای زندگی کردن نیاز دارد» و به این ترتیب تلاش می‌کنند تا نظارت بر حقوق بشر را در هسته خرید قرار دهند. همچنین از سیاست‌های بکار گرفته شده در این راستا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد؛ کمک به تعاونی‌های کشاورزی برای حرفه‌ای‌تر شدن، کار با آنها برای حداقل دوره‌های پنج ساله و کمک به کشاورزان برای بهبود عملکرد محصول به طوری که آنها انگیزه کمتری برای پاکسازی زمین برای کاشت درختان کاکائوی داشته باشند.

گزارش مرکز تحقیقات افکار ملی در دانشگاه شیکاگو در سال ۲۰۲۰ نشان داد که ۴۳ درصد از کودکانی که در مناطق کشت کاکائو در غنا و ساحل عاج زندگی می‌کنند، به کار خطرناک کودکان مشغول بوده‌اند، یعنی حدود ۱.۵۶ میلیون کودک در این شرایط زیست می‌کردند.

به گفته «کیتی برد» سازمان «طرح بین المللی کاکائو»، یک سازمان غیرانتفاعی که برای پایان دادن به کار کودکان و کار اجباری در کاکائو فعالیت دارد، «اغلب این کودکان توسط والدینشان برای کار در مزرعه از مدرسه خارج می شوند». او می‌گفت: «فقر کشاورزان عامل مهمی است. نقش صنعت کاکائو به وضوح تاثیرگذار است، اما نقش دولت‌ها در کشورهای تولیدکننده کاکائو، سازمان‌های جامعه مدنی، خود تولیدکنندگان و نقش کشورهای مصرف‌کننده کاکائو نیز در این زنجیره مهم است.» او معتقد است برای بهبود بخشیدن به زندگی کشاورزان باید به شیوه‌های «تضمین دسترسی به مدارس با کیفیت و خوب، مراقبت‌های بهداشتی و کمک به کشاورزان برای تنوع بخشیدن به کشت» پرداخت.

غنا و ساحل عاج هر دو قوانینی علیه کار کودکان دارند و پلیس در برخی مزارع گشت‌زنی می‌کند. با این حال به گفته «مایک راجرسون»، مدرس مدیریت عملیات در دانشگاه ساسکس و کارشناس برده‌داری مدرن در زنجیره تامین، وسعت مناطق کشت کاکائو آنها تحت نظر قرار دادن تمام آن را برای پلیس سخت می‌کند.

«قیمت‌های کاکائو در سطح جهانی، سالانه تعیین می‌شود و همیشه همه را ناامید می‌کند، به جز چهار شرکت بزرگ که از کاکائو استفاده می‌کنند». «راجرسون» می‌گوید که شرکت‌ها بهای مناسبی را به طور مؤثر پرداخت نمی‌کنند به این معنی که والدین نمی‌توانند به تنهایی از پس زندگی خود برآیند و از خانواده مراقبت کنند به همین دلیل کودکان وارد بازار کار می‌شوند.

در پی این گزارش شرکت تولید کاکائو Mondelez هنوز مستقیماً پاسخ نداده است، اما این شرکت به گزارش توسعه پایدار خود اشاره کرد که مطابق آن قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ تمام شکلات خود را از طریق برنامه زندگی کاکائویی سلامت تهیه کند و تعداد کشاورزان در این برنامه را تا سال ۲۰۳۰ به ۳۰۰۰۰۰ برساند.

همچنین یکی از سخنگویان شرکت «نستله» گفت: «ما معتقدیم که ارزیابی شرکت «مصرف‌کننده اخلاقی» از رویکرد ما، منعکس کننده جزئیات جامعی نیست که در مورد کارمان وجود دارد و بنابراین میزان تلاش‌های ما برای تامین پایدار کاکائو برای محصولاتمان را نشان نمی‌دهد. ما در نستله، پروژه‌ها و ابتکارات پیشرو در صنعت را برای بهبود بیشتر منابع پایدار کاکائو برای محصولاتمان و کمک به بهبود معیشت کشاورزان پیشگام کرده‌ایم.»

شرکت نستله یک «برنامه شتاب دهنده درآمد» را با ۱۰هزار خانواده مزرعه‌دار در ساحل عاج اجرا می‌کند که به آنها اجازه می‌دهد تا ۵۰۰ یورو اضافی در سال به مدت دو سال درآمد داشته باشند و قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ این طرح را به ۱۶۰هزار خانواده گسترش دهد.