به گزارش آتیه آنلاین به نقل از koreatimes؛ به گفته مسئولان و کارشناسان مدارس کره جنوبی، این کشور با کاهش شدید جمعیت در سن مدرسه و دانشگاه‌، به‌ویژه در مناطق استانی، به‌طور فزاینده‌ای به دلیل مشکلات در جذب دانشجویان جدید دپارتمان‌ها و رشته‌های دانشگاهی را تعطیل می‌کند.

تعدادی از دانشگاه‌ها در حال بررسی استراتژی‌های بقا در چنین وضعیتی هستند، مانند معرفی دپارتمان‌ها یا رشته‌های جدید که تقاضای بالاتری دارند و یا ادغام رشته‌های موجود.

بر اساس برآورد جمعیت آتی توسط «اداره آمار کره جنوبی»، جمعیت سن در سن مدرسه، یعنی ۶ تا ۲۱ سال، به ۷.۱۵ میلیون نفر در سال جاری کاهش یافته است که تنها ۱۳.۸ درصد از کل جمعیت را تشکیل می‌دهد. تعداد دانش‌ آموزان از سال ۱۹۸۴ که جمعیت سن مدرسه کره جنوبی به ۱۳.۸۴ میلیون نفر یا ۳۴.۳ درصد از کل جمعیت آن رسید، به‌طور پیوسته کاهش یافته است. پیش‌بینی می‌شود که این رقم تا سال ۲۰۶۰ به ۳.۷۷ میلیون نفر یا ۸.۹ درصد از کل جمعیت این کشور کاهش یابد.

تأثیر چنین کاهش جمعیتی هم اکنون در آموزش عالی کره مشهود است. از آوریل ۲۰۲۴، تعداد دانشجویان ثبت نام شده در دانشگاه‌ها و مقاطع تحصیلات تکمیلی به ۳ میلیون نفر کاهش یافته که کاهش شدید ۱۸ درصدی نسبت به دهه گذشته را نشان می‌دهد.

در میان کاهش ثبت‌نام ناشی از کاهش جمعیت در سن مدرسه، دانشگاه‌ها در حال اتخاذ اقداماتی مانند ادغام بخش‌ها و رشته‌ها یا تعطیلی کامل آنها هستند. دانشگاه «داگو» در اعلامیه‌ای اظهار کرد که از سال ۲۰۲۵ و به‌عنوان بخشی از سیاست بازنگری شده آموزش، دیگر دانشجویان ورودی را برای دپارتمان جامعه‌شناسی خود جذب نخواهد کرد. در پاسخ به این اعلامیه، دانشجویان و اساتید این دانشگاه مراسمی تدفینی به مدت دو روز و به مناسبت تعطیلی بخش جامعه‌شناسی، پس از ۴۵ سال از ابتدای تاسیس این دانشگاه در سال ۱۹۷۹ برگزار کردند.

یکی از کارکنان این دپارتمان گفت: «این رویداد به یاد پایان بخش جامعه‌شناسی است و در عین حال تأکید می‌کند که ارزش و میراث آن حتی پس از بسته شدن این رشته به دلیل کمبود جمعیت پایدار است.»

شرکت‌کنندگان، از جمله دانشجویان، اساتید و اعضای هیأت علمی، با لباس مشکی، با تقلید از آیین‌های تدفین، کتاب مهمان را امضا کردند و بر یادبود گل گذاشتند. تاج گل‌هایی از دپارتمان‌های جامعه‌شناسی دانشگاه‌های دیگر از جمله دانشگاه «سوگانگ» و «دانشگاه ملی پوسان» نیز در محل قرار داده شد.

تصمیم دانشگاه «داگو» نشان‌دهنده روند گسترده‌تری از کاهش نرخ ثبت نام است که منجر به تعطیلی بخش‌های آموزشی می‌شود؛ امسال تنها ۱۴ دانشجو در گروه جامعه‌شناسی دانشگاه ثبت نام کردند که از ظرفیت ۳۱ دانشجوی آن بسیار کمتر است.

جامعه‌شناسی یکی از شش دپارتمان در دانشگاه دایگو است که شامل رشته‌هایی از جمله حقوق، مهندسی الکترونیک و هوش مصنوعی (AI) است. با توقف جذب دانشجویان در سال آینده این رشته عملاً از دانشگاه حذف خواهد شد.

همچنین «دانشگاه ملی پوسان» اعلام کرده است که به‌تدریج بخش‌های آموزشی زبان فرانسه و آلمان و بخشی از دپارتمان آموزش را به دلیل تغییر جمعیت‌شناختی و تغییر تقاضای دانشگاهی، تعطیل می‌کند. یکی از مقامات «دانشگاه ملی پوسان» دراینباره گفت: «با کاهش جمعیت در سن مدرسه و تغییر نیازهای زبانی در عصر هوش مصنوعی، ما تصمیم گرفتیم این بخش‌ها را به عنوان بخشی از یک تلاش برای بازسازی دانشگاهی حذف کنیم.»

این دانشگاه خاطرنشان کرد که دانشجویانی که علاقمندند در آموزش زبان فرانسه یا آلمانی شغلی داشته باشند، هنوز با تکمیل برنامه‌های گواهینامه تدریس، از طریق بخش‌های مرتبط در کالج علوم انسانی، مانند ادبیات فرانسه و ادبیات آلمانی، مسیرهایی برای این کار دارند.

برخی از مؤسسات نیز نه تنها به دلیل کاهش ثبت نام بلکه به دلیل مشکلات مالی به‌طور کامل تعطیل می‌شوند. کالج گردشگری «کانگوون» به‌طور داوطلبانه درهای خود را در میانه سال آموزشی و در ماه فوریه خواهد بست؛ این دومین کالج جوانی است که از سال ۲۰۱۸ تعطیل می‌شود. پس از تعطیلی، مراحل انتقال ویژه برای دانشجویان ثبت نام شده به کالج‌های دیگر انجام می‌شود.

در میان بحران ثبت نام، دانشگاه‌ها نیز با ایجاد رشته‌های پرتقاضا یا ادغام رشته‌های موجود به دنبال راه‌حلی برای نجات خود هستند.

در راستای تلاش برای ورود رشته‌های جدید در سال ۲۰۲۳، دانشگاه «وونکوان» بخش‌های جدیدی از جمله دپارتمان نجات اضطراری، دپارتمان مهندسی سیستم راه‌آهن و دپارتمان محتوای بازی‌ را برای جذب دانشجویان سال اول راه‌اندازی کرد. «دانشگاه زنان کیونگ» نیز تصمیم گرفته است که یک بخش بهداشت دندان و یک دپارتمان مرتبط با صنعت حیوانات خانگی را افتتاح کند، که استخدام دانشگاهی برای این بخش‌ها در حال انجام است.

«پارک جو هو»، استاد بخش آموزش دانشگاه «هانیانگ» می‌گوید: «در دانشگاه‌های محلی، این اصلاحات ساختاری بخشی از یک استراتژی بقا برای تأمین منابع دانشجویی است تا افراد به دانشگاه بازگردانده شوند». او توضیح داد که همه دانشگاه‌ها نمی‌توانند هر دپارتمانی را به‌طور نامحدود حفظ کنند، «بنابراین معقول است که برنامه‌های آموزشی با تقاضای کم از طرف دانشجویان را کاهش دهیم.» البته آقای «پارک» معتقد است «از آنجایی که هر رشته دارای ارزش آموزشی است، دولت باید برای حمایت و حفظ آنها در سطح پایدار وارد عمل شود.»