به گزارش آتیه آنلاین؛ این روزها بسیاری از کسب‌وکارها به رفاه کاری توجه بیشتری دارند. در حقیقت، تحقیقات اخیر نشان داده‌اند که بیش از یک‌چهارم کارمندان نسل Z (کسانی که بین سال‌های ۱۹۹۷ و ۲۰۱۲ متولد شده‌اند) به دنبال مزایای محیط کاری هستند که به آنها در مقابله با استرس کمک کند. این مزایا شامل اتاق‌های استراحت، اتاق‌های مدیتیشن و صندلی‌های ماساژ است.
تمرکز بر خواب اهمیت زیادی دارد. تحلیل‌های انجام‌شده در سال ۲۰۱۸ توسط سازمان تحقیقاتی RAND Corporation نشان می‌دهند که ممکن است تا ۳ درصد از تولید ناخالص داخلی یک کشور به دلیل کمبود خواب از دست برود. از نظرگاه سازمانی، برخی از شرکت‌ها از فواید یک خواب شبانه خوب آگاه هستند؛ بنابر گزارش‌ها دفتر مرکزی شرکت «نایک» در پورتلند آمریکا، اتاق‌هایی دارد که کارکنان می‌توانند از آنها برای چرت زدن استفاده کنند. سایر شرکت‌ها سیستم‌های نورپردازی نصب کرده‌اند تا هورمون خواب ملاتونین را تنظیم کنند، به‌طوری‌که کارکنان هنگام پایان روز کاری راحت‌تر بتوانند به خواب بروند.
اما مفهوم «خوابیدن در محل کار» با گنجاندن چرت‌های روزانه در برنامه کاری، هنوز برای بیشتر شرکت‌ها به‌عنوان یک امر غیرقابل قبول شناخته می‌شود؛ حتی اگر این کار باعث بهبود رفاه روانی یا جذب استعدادهای برتر شود. علم خواب در سال‌های اخیر پیشرفت‌های زیادی داشته است، اکنون آزمایش‌های آزمایشگاهی آنچه را تأیید می‌کنند که بسیاری پیش‌تر حدس زده بودند: «کمبود خواب می‌تواند باعث مشکلاتی در عملکرد شناختی و سلامت روان شود.»
در واقع، مطالعه‌ای که اخیرا در همکاری میان محققان موسسه فناوری ماساچوست، دانشگاه هاروارد و دانشگاه پنسیلوانیا انجام شده است، از دستگاه‌هایی به نام «اکتیگراف» برای نظارت بر خواب یک گروه از بزرگسالان (جامعه آماری ۴۵۰ نفری) در هند استفاده کرده است. در این مطالعه پژوهشگران دریافتند که شرکت‌کنندگان تنها ۵.۵ ساعت در شب می‌خوابیدند، و خواب آنها کیفیت پایینی داشت. علیرغم اینکه اکثر افراد هشت ساعت را در بستر می‌گذراندند، خواب آنها به شدت مختل بود، به‌طوری‌که قابل مقایسه با افرادی بود که دچار اختلالاتی مانند «آپنه خواب» یا «بی‌خوابی» هستند.
در طول سه هفته، مجموعه‌ای از مداخلات به گروه‌های مختلفی از کارگران ارائه شد تا چگونگی تاثیر این مداخلات بر شناخت، بهره‌وری، تصمیم‌گیری و رفاه آنها در حین انجام وظایف دفتری مشخص شود. در این محیط، پژوهشگران قادر بودند ساعت‌های کاری، بهره‌وری و تأمین نیروی کار را نظارت کرده و از شرکت‌کنندگان نظرسنجی‌هایی در مورد رفاه روانی و جسمی آنها انجام دهند.
برخی از اعضای گروه آزمایش درمان‌های شبانه خواب، شامل اقلامی برای بهبود محیط خواب (برای مثال ماسک خواب، پنکه یا تشک) دریافت کردند. همچنین آنها مشاوره‌هایی در مورد فواید خواب با کیفیت خوب، ساعات توصیه‌شده خواب و استراتژی‌های بهبود خواب دریافت کردند. برخی دیگر نیز مشوق‌های مالی دریافت کرده و وعده پرداخت به ازای خواب اضافی به آنها داده شد (البته این خواب اضافی توسط اکتیگراف‌ها ثبت می‌شد).
خواب شبانه در برابر چرت روزانه
مداخلات مربوط به خواب شبانه به‌طور میانگین ۲۷ دقیقه به زمان خواب افراد اضافه کرد. اما در نهایت این خواب اضافی هیچ تأثیر مثبتی بر عملکرد شناختی، بهره‌وری، تصمیم‌گیری یا رفاه کارکنان نداشت. علاوه بر این، باعث کاهش جزئی در میزان عرضه نیروی کار شد، چرا که افراد دیرتر به دفتر می‌آمدند، زیرا مدت بیشتری خوابیده بودند.
در مقابل، گروه دیگری از شرکت‌کنندگان همین آزمایش این امکان را داشتند که بعدازظهرها یک چرت ۳۰ دقیقه‌ای در محیطی آرام و راحت داشته باشند. این گروه شاهد بهبودهای چشمگیر در شاخص‌ها مهمی از جمله رفاه روانی، عملکرد شناختی، و افزایش میانگین ۲.۳ درصدی بهره‌وری در طول روز بود.
این تأثیر مثبت احتمالاً به این دلیل بود که چُرت‌های بعدازظهر هم‌زمان با افت طبیعی سطح انرژی برنامه‌ریزی شده بودند. همچنین، محیطی که برای چُرت‌های روزانه فراهم شده بود، کیفیت خواب بهتری نسبت به شرایط خواب خانه شرکت‌کنندگان داشت، جایی که آنها از عواملی مانند سروصدای ترافیک یا مزاحمت پشه‌ها شکایت داشتند.
به عنوان بخشی از این آزمایش، نرخ پرداخت دستمزد نیز در بازه‌های زمانی مختلف به‌طور تصادفی تغییر یافت؛ در یک گروه آزمایشی دیگر از کارکنان، شرکت‌کنندگان چهار برابر بیشتر از سایرین دستمزد دریافت می‌کردند. این متغیر امکانی را فراهم کرد تا نتایج آزمایش با تأثیر افزایش حقوق مقایسه شود؛ در کمال شگفتی افزایش دستمزد باعث افزایش ۱۴ درصدی بهره‌وری شد، اما مشخص شد که یک چرت نیمروزی به اندازه افزایش ۵۰ درصدی دستمزد، بهره‌وری را بهبود می‌بخشد.
محدودیت‌های پژوهش‌های مرتبط با خواب
به عنوان بخشی از ادبیات پژوهشی باید اذعان کرد که تحقیقات درباره خواب، عمدتاً بر خواب شبانه و تأثیر آن بر افراد در اقتصادهای توسعه‌یافته تمرکز داشته‌اند. علاوه بر این، تقریباً تمامی این مطالعات نه در شرایط واقعی زندگی افراد یا دفاتر کاری بلکه در آزمایشگاه‌های خواب انجام شده‌اند.
تحقیقات بیشتر در این حوزه می‌تواند برای کارگران در اقتصادهای کم‌درآمد و همچنین برای کارفرمایان در کشورهای توسعه‌یافته بسیار مفید باشد. در حقیقت، یکی از مقالات جدیدتری که توسط متخصصان خواب انجام شده است، سایر پژوهشگران را تشویق می‌کند تا از آزمایش‌های میدانی برای تولید شواهد بیشتر درباره خواب استفاده کنند. چنین رویکردی می‌تواند شامل بررسی تأثیر مداخلات مختلف، مانند تنظیم شرایط فیزیکی محیط خواب، تغییر ارزش‌های محیط کار و یا سیاست‌های اجتماعی همچون تغییر ساعت‌های کاری باشد.
شرکت‌ها نیز می‌توانند آزمایش‌های غیررسمی برای سنجش ارزش چرت‌های روزانه انجام دهند. برای مثال، می‌توانند دو گروه از کارکنان را شناسایی کرده و به یکی از این گروه‌ها اجازه دهند که در محل کار چرت بزنند، سپس نتایج را در طول زمان مقایسه کنند تا مشخص شود که این روش برای کسب‌وکار سودمند است یا خیر. ایجاد تعداد محدودی از فضاهای خواب عایق صدا یا «کپسول‌های چرت» نیز می‌تواند با هزینه‌ای نسبتاً پایین، تأثیر مثبتی بر بهره‌وری یا رفاه کارکنان داشته باشد.
آموزش کارکنان درباره ارزش خواب باکیفیت و تشویق آنها به اختصاص زمانی مشخص برای استراحت در برنامه روزانه‌شان (به‌ویژه اکنون که بسیاری از افراد گاهی از خانه کار می‌کنند) نیز می‌تواند منجر به بهبود بهره‌وری شود.
ممکن است در نگاه اول غیرمنطقی به نظر برسد که از ساعات کاری افراد بکاهیم، به‌خصوص در شرایطی که بودجه‌ها تحت فشار هستند و هزینه‌های زندگی رو به افزایش است. اما مزایای بلندمدت این رویکرد برای رفاه کارکنان می‌تواند به افزایش ماندگاری آنها در شرکت و همچنین ایجاد حس وفاداری نسبت به کارفرمایانی که اجازه خواب در محیط کار را می‌دهند و از همه مهمتر افزایش بهره‌وری در محیط کار بیانجامد.
نظر شما