به گزارش آتیه‌آنلاین به نقل از مدیوم، در حالی که بسیاری از کشورها و سازمان‌های بین‌المللی، کار کودکان را فعالیتی استثماری و غیرقانونی می‌دانند، همچنان کودکان در بخش‌های مختلف از جمله کشاورزی و صنایع متنوعی چون مد و نساجی مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند. صنعت مد و نساجی، به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه، صحنه‌ای از بهره‌کشی کودکان است که به‌عنوان یک معضل جهانی رو به افزایش، زنگ خطر را برای فعالان حقوق بشر و نهادهای بین‌المللی به صدا درآورده است. این چالش نیازمند اقدام جهانی و هماهنگ برای پایان دادن به استثمار کودکان است. این مقاله به سه راه کلیدی می‌پردازد که از طریق آن‌ها می‌توان از هوش مصنوعی و رباتیک برای کاهش رنج ناشی از کار کودکان در صنعت نساجی استفاده کرد.

امروز که دنیا به سمت وسوی استفاده از فناوری هوش مصنوعی می‌رود و این تکنولوژی جایگزین نیروی انسانی می‌شود، می‌توان از این علم برای پایان دادن به چرخه اسثتمار کودکان کار به‌ویژه در صنعت نساجی استفاده کرد.

معضل همیشگی کودکان کار در صنعت نساجی

صنعت نساجی برای قرن‌ها به بهره‌گیری از کودکان به‌عنوان نیروی کار ارزان وابسته بوده است. در این نظام اقتصادی ناعادلانه، کودکان فقیر به جای لذت‌ بردن از دوران کودکی، مجبور بودند در شرایط سخت و غیربهداشتی کارخانه‌های نساجی، ساعت‌های طولانی کار کرده تا به معیشت خانواده‌های خود کمک کنند. امروزه، با وجود پیشرفت‌های حقوق بشری و تلاش‌های بین‌المللی برای ریشه‌کن کردن کار کودکان، این معضل همچنان در بسیاری از کشورهای جهان به قوت خود باقی است. در جوامعی که قوانین کار به‌شکل ضعیف اجرا می‌شوند و شکاف‌های عمیق اقتصادی وجود دارد، کار کودکان همچنان بخشی جدایی‌ناپذیر از زنجیره تأمین صنعت نساجی است.
کار کودکان در صنعت نساجی تنها به استثمار اقتصادی محدود نمی‌شود، بلکه پیامدهای عمیقی برای سلامت جسمی ‌و آینده آن‌ها به همراه دارد. این کودکان، در حالی که روزهای کودکی خود را در محیط‌های پرمخاطره سپری می‌کنند، در معرض مواد شیمیایی سمی‌ قرار می‌گیرند که مشکلات تنفسی و بیماری‌های مزمن برایشان به همراه دارد. علاوه بر این، فرصت تحصیل را از دست داده و شانس‌های آینده‌شان محدود می‌شود. به این ترتیب چرخه فقر را تداوم می‌بخشند.

ربات‌ها به میدان می‌آیند

کودکان کار در حالی که اغلب مهارت کافی ندارند و وظایف دشوار و طاقت‌فرسا انجام می‌دهند، همچنان پاسخی به نیاز مداوم صنایع به نیروی کار ارزان و ساده‌ هستند. این در حالی است که ربات‌های مجهز به هوش مصنوعی می‌توانند فرآیندها را با دقت و کارایی بالا خودکار کنند و نیاز به نیروی کار دستی را تا حد زیادی کاهش دهند. این اتوماسیون نه‌تنها کیفیت محصولات را بهبود می‌بخشد، بلکه استفاده از کودکان در این نقش‌ها را نیز از بین می‌برد.
به‌طور سنتی، فرآیند بافندگی و ریسندگی منسوجات به شدت به اپراتورهای انسانی وابسته است که باید ماشین‌ها را با دقت نظارت و تنظیم کنند. رباتیک مبتنی بر هوش مصنوعی اکنون می‌تواند این وظایف را بر عهده بگیرد که مزایای چشمگیری به همراه دارد. از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کار کردن با پارچه به صورت دقیق: بازوهای رباتیکی که با الگوریتم‌های هوش مصنوعی و فناوری بینایی کامپیوتری هدایت می‌شوند، می‌توانند نخ‌ها و پارچه‌ها را با دقتی بیشتر از دست انسان کنترل کنند. این دقت بالا، یکنواختی و کیفیت محصولات نساجی را تضمین می‌کند.
- افزایش سرعت و کارایی: ماشین‌های کنترل‌شده با هوش مصنوعی می‌توانند با سرعت بالا و به‌صورت یکنواخت عمل کنند و میزان تولید را به‌طور چشمگیری افزایش دهند. این کارایی بالا نیاز به ساعت‌های کاری طولانی را کاهش می‌دهد و وابستگی به نیروی کار کودک برای تحقق سهمیه‌های تولید را از بین می‌برد.
- کنترل کیفیت پیشرفته: سیستم‌های هوش مصنوعی قادر به شناسایی نقص‌ها یا ناهماهنگی‌ها در پارچه‌ها هستند و می‌توانند فرآیند تولید را به‌صورت لحظه‌ای تنظیم کنند. این قابلیت باعث کاهش ضایعات و حفظ کیفیت محصول نهایی می‌شود.
دوخت یکی دیگر از وظایف اساسی در تولید منسوجات است که نیاز به دقت و مهارت دارد. دستگاه‌های دوخت رباتیک مجهز به هوش مصنوعی مزایایی همچون تشخیص الگو، یکنواختی دوخت، سفارشی‌سازی و کاهش هزینه‌های نیروی کار را به دنبال دارند. در واقع با وجود هریک از این مزایا نیاز به نیروی انسانی و در نتیجه انگیزه‌های اقتصادی برای به‌کارگیری نیروی کار کودک کاهش پیدا خواهد کرد.

هوش مصنوعی و خودکارسازی

استفاده از هوش مصنوعی و رباتیک برای خودکارسازی تولید منسوجات بسیار ایده‌آل است اما این ماشین‌ها بسیار گران‌قیمت بوده و اکثر کارگاه‌های غیراستاندارد یا کم بضاعت احتمالاً توان خرید چنین دستگاه‌هایی را نخواهند داشت. با این حال، شرکت‌ها به‌طور فزاینده‌ای نصب دوربین و حسگر در کارخانه‌های تولیدی را الزامی‌ می‌کنند. هوش مصنوعی و رباتیک می‌توانند در این حوزه برای نظارت و اطمینان از رعایت استانداردهای کاری، به کار گرفته شوند و به این ترتیب، این مشکلات را به‌طور مؤثرتری برطرف کنند.

۱- نظارت در زمان واقعی با هوش مصنوعی
سیستم‌های نظارتی مبتنی بر هوش مصنوعی قادرند نظارت لحظه‌ای بر کارخانه‌ها ارائه دهند و اطمینان حاصل کنند که قوانین کار و استانداردهای ایمنی به درستی رعایت می‌شوند. در زیر به جزئیات بیشتری در مورد نحوه انجام این کار اشاره شده است:
• سیستم‌های دوربین: دوربین‌های با وضوح بالا مجهز به فناوری بینایی کامپیوتری در سرتاسر کارخانه نصب می‌شوند. این دوربین‌ها به‌طور مداوم اتفاقات محیط کار را ضبط و آنالیز می‌کنند.
• تشخیص چهره: سیستم‌ها از تشخیص چهره برای نظارت بر حضور کارگران زیر سن قانونی استفاده می‌کنند. اگر کودکی شناسایی شود، یک هشدار برای اقدام فوری ایجاد می‌شود.
• تشخیص فعالیت: هوش مصنوعی می‌تواند فعالیت‌های خاصی مانند خیاطی، بافندگی یا کار با ماشین را بشناسد. این کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که کارگران درگیر کارهایی نیستند که برای سن آن‌ها ناامن تلقی می‌شود.
•نظارت بر محیط‌زیست: سنسورها پارامترهایی مانند دما، رطوبت و کیفیت هوا را ردیابی می‌کنند. شرایط غیرعادی مانند گرمای بیش از حد یا تهویه ضعیف، می‌تواند باعث هشدار یا خاموشی برای محافظت از کارگران شود.
• تشخیص ناهنجاری: الگوریتم‌های هوش مصنوعی دائم داده‌های دوربین‌ها و حسگرها را برای تشخیص ناهنجاری‌ها، از اضافه‌کاری برنامه‌ریزی نشده تا شرایط کاری خطرناک، ارزیابی می‌کنند.

۲- رعایت قوانین کار
اطمینان از رعایت قوانین و استانداردهای کار یکی از اهداف اصلی استفاده از هوش مصنوعی و رباتیک در صنعت نساجی است. در اینجا نحوه اجرای فنی این فرآیند آمده است:
•سوابق دیجیتال: اطلاعات مرتبط با کار مانند ساعات کاری، زمان استراحت و حقوق به‌صورت دیجیتال ذخیره می‌شوند. این روش ضمن ساده‌سازی فرآیند ثبت اطلاعات، داده‌های قابل بازرسی برای تطابق با قوانین کار را نیز فراهم می‌کند.
• مدیریت شیفت: سیستم‌های زمان‌بندی مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند برنامه‌های کاری کارکنان را بهینه سازند تا با مقررات مطابقت داشته باشند. از این طریق با اطمینان از اینکه کودکان فراتر از محدودیت‌های قانونی کار نمی‌کنند، از به‌کارگیری نیروی کار کودک جلوگیری به عمل می‌آید.
• پلتفرم‌های ارتباطی: ابزارهای ارتباطی مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند کارکنان را از حقوق خود و قوانین کار آگاه کنند و منابعی قابل دسترس برای کمک و گزارش تخلفات فراهم آورند. این سیستم‌ها می‌توانند اطلاعات حیاتی را در قالب پیام‌ها یا برنامه‌های آموزشی به کارگران بدهند، به‌طوری که آن‌ها بتوانند با درک بهتر نسبت به شرایط کاری خود، از حقوق خود دفاع کنند.
• گزارش‌دهی: کارگران می‌توانند به‌طور ناشناس نقض قوانین کار یا استانداردهای ایمنی را از طریق سیستم‌های مجهز به هوش مصنوعی گزارش دهند و فرهنگ مسئولیت‌پذیری را در محیط کار تشویق کنند.

۳- حسابرسی مبتنی بر هوش مصنوعی
سیستم‌های هوش مصنوعی می‌توانند برای ممیزی و ارزیابی شیوه‌های کاری و استانداردهای ایمنی در کارخانه‌های نساجی مورد استفاده قرار گیرند.
• تحلیل داده‌ها: سیستم‌های هوش مصنوعی داده‌های جمع‌آوری‌شده از دوربین‌ها، حسگرها و سایر دستگاه‌های نظارتی را تجزیه و تحلیل می‌کنند تا الگوها و روندها را شناسایی کنند. این داده‌ها به شناسایی فضاهایی که از قوانین تبعیت نمی‌کنند یاری می‌رسانند.
• تحلیل‌های پیش‌بینی‌کننده: هوش مصنوعی می‌تواند با استفاده از داده‌های تاریخی، نقاط بالقوه که ممکن است مشکل‌ساز شوند را پیش‌بینی کرده و به مدیران هشدار دهد تا پیش از وقوع تخلف‌ها، اقدامات لازم را انجام دهند.
• بهبود مستمر: هوش مصنوعی با ایجاد چرخه بازخورد، به کارخانه‌ها امکان می‌دهد شرایط کاری، اقدامات ایمنی و رعایت قوانین کار را بر اساس داده‌های واقعی و بینش‌های حاصل از آن، به‌صورت مداوم بهبود بخشند.

نیاز به راه‌حل‌های چندبعدی
صنعت نساجی سال‌هاست درگیر چالش عمیق و پیچیده‌ای به نام کودکان کار است؛ مشکلی که نیازمند رویکردهای نوآورانه و راه‌حل‌های چندبعدی است. با ورود فناوری‌های پیشرفته مانند هوش مصنوعی و رباتیک، گام مهمی ‌در جهت حذف کودکان کار از زنجیره تأمین نساجی برداشته شده است. اتوماسیون و هوش مصنوعی هم فرایندهای تولید را کارآمدتر کرده‌اند و هم با افزایش شفافیت و نظارت، بستری را فراهم آورده‌اند که امنیت و اخلاق در صدر اولویت‌های این صنعت قرار گیرد.
با هم‌افزایی دولت‌ها، کسب‌وکارها، مصرف‌کنندگان و سازمان‌های بین‌المللی، صنعت نساجی می‌تواند دستخوش تحولی عمیق و ماندگار شود. آینده‌ای را تصور کنید که در آن، دیگر هیچ کودکی در زنجیره تأمین به کار گرفته نشود و تمامی‌کودکان فرصت یابند تا به جای کار، به تحصیل بپردازند و رویاهایشان را دنبال کنند. این چشم‌انداز، دور از دسترس نیست. با تعهد و تلاش همگانی، می‌توان صنعتی ساخت که نه‌تنها در پیشرفت و موفقیت اقتصادی پیشگام باشد، بلکه به نمادی از اخلاق و مسئولیت‌پذیری جهانی تبدیل شود. تحول آغاز شده است؛ به لطف قدرت شگفت‌انگیز هوش مصنوعی و رباتیک، مسیر به سوی آینده‌ای روشن‌تر، ایمن‌تر و عادلانه‌تر هموارتر از همیشه است.