به گزارش آتیه آنلاین به نقل از بلومبرگ؛ انجام کار ترکیبی (Hybrid work) مزایایی برای سبک‌زندگی کسانی دارد که می‌توانند آن را انجام دهند و مزایای مالی برای کسانی دارد که نمی‌توانند به چنین شغلی بپردازند.

یک مطالعه جدید نشان داد که کارکنان از راه دور در بریتانیا افزایش دستمزد خود را در دو سال اول پس از همه‌گیری کووید-۱۹ قربانی شرایط کار از راه دور کردند، در حالی که کارکنان حضوری شاهد دستاوردهای مالی بزرگ‌تری برای جبران کمبود مزایای کار از خانه بودند.

طبق مقاله‌ای که توسط اقتصاددانان دانشگاه ناتینگهام، شفیلد و کینگز کالج لندن منتشر شده است، کسانی که می‌توانستند چند روز در هفته از خانه کار کنند، دستمزدشان ۲ تا ۷ درصد کندتر از مشاغل حضوری رشد می‌کند؛ مسئله‌ای که با عنوان یک «جریمه قابل‌ توجه برای دستمزد کار از راه دور» عنوان شده است.

برای بسیاری، امکان کار از خانه به خودی خود یک مزیت شغلی قابل‌ توجه است، مثلا یکی از مزیت‌های کار از خانه دسترسی راحت برای مراقبت رایگان از کودکان و یا حذف هزینه‌های رفت وآمد است. محققان دریافتند که برای کارکنان از راه دور «مزایای غیرحقوقی کار از راه دور ارزشمندتر از افزایش دستمزدها است.» و طبق محاسبه محققان برای کارمندان حضوری، افزایش حقوق حضور روزانه در محل کار را جبران می‌کند.

این یافته‌ها بر اساس تجزیه و تحلیل ارقام دستمزد رسمی از ژانویه ۲۰۱۸ تا دسامبر ۲۰۱۹ و از سپتامبر ۲۰۲۱ تا دسامبر ۲۰۲۳، همراه با داده‌های بریتانیا از بررسی ترتیبات کاری و نگرش‌ها است که از ۱۸۰۰ بزرگسال بریتانیایی در مورد ترتیبات کاری و ترجیحات آنها سوال کرده است.

این مطالعه، یکی از معدود مطالعاتی است که تأثیر مشترک «کار از خانه» بر دستمزد کارگران دورکار و غیر دورکار را تحلیل می‌کند. در حالی که بازارهای کار نسبت به حضور در محل کار سهل‌گیری بیشتری انجام می‌دهند، پس از همه‌گیری راه برای شرکت‌ها باز می‌شود تا فشار خود را بر سبک‌های قدیمی کار تجدید کنند؛ شرکت خدماتی PwC در بریتانیا اخیراً حضور سه روزه در دفتر را برای کارکنان خود اجباری کرده است، و شرکت آمازون در ایالات متحده به همه کارکنان خود توصیه کرده است که در پنج روز هفته در محل کار حاضر شوند.

آیا کار از راه دور به نابرابری منجر می‌شود؟

به‌نظر می‌رسد که کار از خانه متناسب با توانایی گروه‌هایی از کارکنان است که بیشترین مزیت‌ اجتماعی را دارند؛ این مطالعه نشان می‌دهد که افراد تحصیل‌کرده‌تر و کارکنان با درآمدهای بالاتر (به احتمال زیاد در کارهای مشاوره، برنامه‌نویسی نرم‌افزار یا سایر مشاغلی که نیازی به حضور هر روزه در محل کار ندارد) بیشتر از گزینه کار از راه دور استفاده می‌کنند. همچنین کسانی که در خانه‌های دورتر از شهر زندگی می‌کنند نیز، هم توانایی بیشتر و هم تمایل بیشتری به کار از راه دور دارند.

البته از نظر برخی از مدیران رده بالا استدلال‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد بهتر است شرکت‌ها کارکنانشان را تشویق کنند که دوباره به دفتر بازگردند، و یا حتی این کار را اجباری کنند. استدلال آنها هم این است که اگر کار از خانه نابرابری را افزایش دهد، باید انجام آن را متوقف کرد. اما «پل میزن» معاون «کینگز کالج لندن»، در مصاحبه‌ای گفت: «تحقیقات ما نشان می‌دهد که کار از راه دور نابرابری در میان کارکنان یک شرکت را افزایش نمی‌دهد، بنابراین نمی‌توانید از این به عنوان بهانه‌ای برای بازگرداندن کارکنان به دفتر استفاده کنید.»

هنگامی که به وضعیت کلی نگاه می‌کنیم، هم دستمزدها و هم مزایای غیرنقدی کار از خانه با توجه به موقعیت‌های مختلف یکدیگر را جبران می‌کنند، محققان دریافتند که کار ترکیبی، نابرابری بین کارگران حضوری و دورکار را افزایش نمی‌دهد و در واقع هیچ تاثیری روی این شکاف نداشته است. نویسندگان این مقاله معتقدند: «تغییر به کار از راه دور منجر به تغییر قابل توجهی در نابرابری کلی میان کارکنان نشده است، هر چند توزیع آن در بخش‌های مختلف نامتناسب است.»

هزینه بازگشت به وضعیت پیش از کرونا

کار منعطف دوباره در صدر دستور کار سیاسی بریتانیا قرار گرفته است. همه نگاه‌ها به برنامه‌های حزب کارگر برای اصلاح قوانین استخدامی است که شامل پیشنهادهایی برای توسعه ترتیبات کاری انعطاف‌پذیر است.

یکی از پرسش‌های مهم پژوهش اخیر درباره دورکاری این بود که با در نظر گرفتن هزینه‌های حمل و نقل و همچنین هزینه‌هایی مانند ناهار، قهوه یا لباس کار، رفتن به دفتر برای بریتانیایی‌ها چقدر هزینه دارد؟ این مطالعه نشان داد که افراد به‌طور متوسط ‌۸.۲ درصد از درآمد خود را فدای گزینه ماندن در خانه برای دو یا سه روز در هفته می‌کنند. زنان، کارگران جوان و آنهایی که رفت و آمدهای سخت‌تری داشتند، تمایل بیشتری به پرداخت این هزینه برای کار از خانه داشتند.

البته بنابر این مقاله: «مزایای کار از راه‌ دور بیشتر برای گروه‌هایی است که دارای مزیت‌های خاصی هستند و توانایی کار از راه دور در میان کارکنان بخش‌های مختلف اقتصاد به‌طور نابرابری توزیع شده است.» در این مطالعه آمده است که «لندن» در زمینه بازگشت کار به دفتر از دیگر شهرهای بزرگ مانند پاریس، سنگاپور یا نیویورک عقب است، و دلیل آن هم عمدتاً هزینه و مدت زمان رفت و آمد در این شهر است. همچنین بنابر این پژوهش بیش از ۴۰ درصد از کارکنان لندنی که نیمی از هفته را در دفتر می‌گذرانند، کاهش هزینه‌های سفر را به عنوان مزیت کار از خانه عنوان کردند.