دکتر داود موسیپور در گفتوگو با آتیهآنلاین، با اشاره به اینکه هپاتیت ویروسی سالانه بیش از ۳۴۵ میلیون نفر را در جهان گرفتار میکند، اضافه کرد: برنامه سازمان بهداشت جهانی تلاش برای ریشهکنی هپاتیت C تا انتهای سال ۲۰۳۰ و کاهش ۹۰درصدی ابتلا به هپاتیت B است.
وی در ادامه به توضیح این بیماری و انواع آن پرداخت و گفت: هپاتیت ویروسی یک بیماری عفونی است که مصرف الکل، عوارض داروها، بیماریهای خودایمنی و برخی از سموم آن را به وجود میآورند. در بین تمامی موارد مؤثر عفونتهای ویروسی شایعترین علت بروز هپاتیت، محسوب میشوند.
این متخصص داخلی پلیکلینیک تأمین اجتماعی شهید بهشتی کرج افزود: ویروس هپاتیت را میتوان یک عامل التهاب کبدی دانست که در پنج گروه A، B، C، D و E دستهبندی میشود و هریک عملکرد و نوع انتقال متفاوت از یکدیگر دارند.
موسیپور به تشریح انواع هپاتیت و نوع انتقال هر یک پرداخت و بیان کرد: هپاتیت A یک عفونت کبدی قابل پیشگیری با واکسن است که توسط ویروس (HAV) A ایجاد میشود. این نوع هپاتیت بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم با فرد و یا غذای آلوده انتقال پیدا میکند.
وی بهترین راه برای پیشگیری از هپاتیت A را واکسیناسیون بیان کرد و افزود: علائم این نوع هپاتیت که میتواند تا حدود دوماه ادامه داشته باشد شامل حالت تهوع، خستگی و درد معده است.
این متخصص داخلی افزود: هپاتیت B مانند نوع A یک عفونت کبدی قابلپیشگیری با واکسن است که از طریق خون یا سایر مایعات بدن فرد آلوده به ویروس، وارد بدن فردی غیرآلوده میشود یا میتواند از طریق تماس جنسی، استفاده مشترک از سوزنها، سرنگها یا سایر تجهیزات تزریق دارو یا از مادر به نوزاد در بدو تولد منتقل شود.
موسیپور گفت: افراد تازه آلوده به نوع B علائمی ندارند، اما برای افرادی که این بیماری را دارند، علائم میتواند شامل خستگی، کماشتهایی، درد معده، حالت تهوع و یرقان باشد.
وی با اشاره به اینکه برای برخی افراد، هپاتیت B یک بیماری کوتاهمدت است و برای برخی دیگر میتواند به یک عفونت مزمن طولانیمدت تبدیل بشود گفت: این ویروس در نهایت میتواند منجر به مشکلات جدی و حتی تهدیدکننده سلامتی مانند سیروز یا سرطان کبد شود.
وی در خصوص هپاتیت نوع C بیان کرد: این نوع هپاتیت مانند سایر دستهها یک عفونت کبدی است. افراد مبتلا به هپاتیت C مزمن اغلب علائمی ندارند و احساس بیماری نمیکنند. زمانی که علائم ظاهر میشوند، اغلب نشانهای از بیماری پیشرفته کبدی هستند که راههای انتقال آن مانند نوع B آن است.
وی افزود: بهترین راه برای پیشگیری از هپاتیت C پرهیز از رفتارهایی است که میتواند باعث گسترش بیماری شود، بهویژه تزریق مواد مخدر. چرا که برای این نوع از هپاتیت واکسنی وجود ندارد.
این متخصص داخلی در ادامه هپاتیت D را که بهعنوان هپاتیت دلتا نیز شناخته میشود و یک عفونت کبدی است را نیز معرفی کرد و گفت: هپاتیت D فقط در افرادی رخ میدهد که به ویروس هپاتیت B نیز مبتلا هستند.
وی ادامه داد: راه انتقال هپاتیت D زمانی اتفاق میافتاد که خون یا سایر مایعات بدن فرد آلوده به ویروس وارد بدن فردی غیرآلوده شود. هپاتیت D میتواند یک عفونت حاد و کوتاهمدت باشد یا به یک عفونت مزمن طولانیمدت تبدیل شود.
موسیپور با بیان اینکه هیچ واکسنی برای پیشگیری از هپاتیت D وجود ندارد به تعریف علایم این نوع هپاتیت پرداخت و بیان کرد: این نوع هپاتیت میتواند علائم شدید و بیماری جدی ایجاد کند و منجر به آسیب مادامالعمر کبد و حتی مرگ بشود. افراد میتوانند همزمان به هر دو ویروس هپاتیت B و هپاتیت D مبتلا شوند. بااینحال، پیشگیری از هپاتیت B با واکسن هپاتیت B نیز از عفونت هپاتیت D میتواند محافظت کند.
این متخصص داخلی در ادامه به تشریح آخرین نوع از دسته هپاتیت پرداخت و گفت: هپاتیت E همانند دیگر انواع هپاتیت یک عفونت کبدی است و ویروس در مدفوع یک فرد آلوده یافت میشود. راه انتقال این نوع ویروس زمانی است که فرد ناخودآگاه ویروس را حتی در مقادیر میکروسکوپی بخورد. در کشورهای درحالتوسعه، مردم اغلب از طریق نوشیدن آب آلوده به مدفوع افرادی که به این ویروس آلوده هستند، به هپاتیت E مبتلا میشوند. در ایالات متحده و سایر کشورهای توسعهیافته که هپاتیت E رایج نیست، مردم پس از خوردن گوشت خوک خام یا نیمپز، گوشت گوزن، گوشت گراز وحشی یا صدف به هپاتیت E مبتلا شدهاند.
وی به علائم این بیماری اشاره و بیان کرد: علائم هپاتیت E میتواند شامل خستگی، کماشتهایی، درد معده، حالت تهوع و یرقان باشد. بااینحال، بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت E، بهویژه کودکان خردسال، هیچ علامتی ندارند. به جز بروز نادر هپاتیت E مزمن در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، اکثر افراد به طور کامل بدون هیچ عارضهای از بیماری بهبود مییابند. در حال حاضر هیچ واکسنی برای هپاتیت E موجود نیست.
موسیپور به نقل از دکتر علویان ریاست انجمن هپاتیت آماری از افراد مبتلا به این بیماری در ایران و انواع آن پرداخت و گفت: درایران حدود ۲۰۰ هزار نفر مبتلا به هپاتیت C و حدود۱.۴میلیون نفر مبتلا به هپاتیت B هستند. میزان شیوع هپاتیت C در ایران ۴ دهم درصد و میزان شیوع هپاتیت B در حدود ۷۹/۱درصد است.
این متخصص داخلی افزود: آمار مرگومیر هپاتیت در ایران سالانه ۵ تا ۱۰ هزار نفر است که ۶۶درصد مربوط به هپاتیت B و ۳۴درصد مربوط به هپاتیت C است و متأسفانه ۶۵ درصد افراد مبتلا به هپاتیت C و حدود ۹۰درصد هپاتیت B شناسایی نشدهاند. ابتلا به هپاتیت در ایران در مردان به علت رفتارهای پرخطر شیوع بیشتری دارد.
وی اضافه کرد: در بیماران هموفیلی، تالاسمی و دیالیزی بیماری هپاتیت C تقریباً در حال ریشهکنشدن است. هپاتیت C در ایران عمدتاً از طریق اعتیاد تزریقی و رفتارهای پرخطر جنسی منتقل میشود.
نظر شما