به گزارش آتیه‌آنلاین، دکتر حمیدرضا سلامت با بیان اینکه عمل‌های سرپایی برای درمان‌های کوچک مانند چربی‌های زیرپوستی، ناخن‌های داخل گوشت، توده‌های چربی سر و... انجام می‌شود، افزود: «انجام این عمل‌ها در بخش‌های خصوصی معمولاً در مطب‌ها انجام و کمتر به مراکز درمانی بستری مراجعه می‌شود. عمل‌ سرپایی نیازمند تجهیزات پیشرفته نیست و برای این عمل یک اتاق، تخت عمل، چراغ مناسب، داروی بی‌حسی و ست‌های بخیه نیاز است که این وسایل به اندازه کافی در مراکز درمانی وجود دارد.»

او با اشاره به تعداد نیروهای انسانی مورد نیاز برای انجام عمل‌های جراحی سرپایی، گفت: «معمولاً در انجام عمل‌های سرپایی دو نیروی انسانی با جراح همکاری می‌کنند؛ یک نفر برای انجام امور اداری مانند ثبت مشخصات بیمار در پرونده و ارائه گزارش از وضعیت بیمار و فرد دیگر به‌عنوان دستیار جراح که وسایل جراحی را در اختیار او قرار داده و بیمار را برای عمل آماده کند. خوشبختانه در این حوزه تاکنون با کمبود نیروی انسانی مواجه نشده‌ایم و برای انجام هر عمل سرپایی نیروهای مورد نیاز در اختیار جراحان قرار داده می‌شود.»

این جراح عمومی، ادامه داد: «در این بیمارستان در طول هفته حدود ۷ تا ۸ بیمار جراحی سرپایی می‌شوند که در طول یک ماه حدود ۳۰ بیمار را شامل می‌شود. این تعداد عمل با توجه به میزان جمعیت شهرستان ابهر، مناسب است و بیشترین تقاضا برای انجام عمل‌های سرپایی را موارد ختنه تشکیل می‌دهد. باید توجه داشت که بسیاری از افراد برای انجام عمل‌های جراحی کوچک ترجیح می‌دهند به مطب‌ها مراجعه کنند و در نتیجه بیمارستان‌ها با لود جمعیت برای انجام عمل‌های جراحی سرپایی مواجه نیست، اما این به منزله آن نیست که در بیمارستان‌ها به‌عنوان مراکز بستری، ضرورت ارائه خدمات جراحی سرپایی وجود نداشته باشد. هر مرکز بستری فعال ملزم به ارائه این‌گونه خدمات بوده و جراحان آن مرکز جراحی‌های سرپایی را انجام می‌دهند.»

سلامت افزود: «به‌طور حتم هزینه انجام عمل‌های جراحی در بخش‌های خصوصی رقم‌های متفاوتی را دربر می‌گیرد و بسته به کیفیت خدمات بیمارستان، معمولاً رقم‌های متفاوتی برای انجام جراحی‌های سرپایی اخذ می‌شود که این رقم‌ها اختلاف فاحش با مراکز دولتی دارد و در تأمین‌اجتماعی به‌صورت کاملاً رایگان ارائه می‌شود.»

او یکی از مهم‌ترین مسائل جراحان را مسئله تعرفه جراحی بیان کرد و گفت: «هر پزشک حدود ۱۳- ۱۲ سال از عمر خود را صرف تحصیل، کشیک‌های بیمارستانی و درمان بیماران می‌کند تا به‌عنوان یک متخصص فعالیت کند. در نتیجه انتظار می‌رود با توجه به جایگاه علمی و کسب تجربه از درآمد مناسب برخوردار شود. اما در حال حاضر دریافتی پزشکان براساس تعرفه دولتی کافی نیست و اگر بنا باشد پزشکان نیز هم‌ردیف کارمندان که تنها چهار یا شش سال از عمر خود را صرف تحصیل می‌کنند، دریافتی داشته باشد، دیگر چه نیازی به تحمل سختی، صرف وقت و گذراندن دوره‌های تحصیلی آن هم با قبول مسئولیت سنگین از سوی پزشکان است.»

جراح عمومی بیمارستان تأمین‌اجتماعی سردار شهید سلیمانی ابهر، ادامه داد: «برای همین است که در کشور با مسائلی مانند مهاجرت پزشکان و پرستاران مواجه هستیم. این در حالی است که میزان مالیات بر درآمد پزشکان نیز افزایش یافته است. خوشبختانه سازمان تأمین‌اجتماعی پرداختی جراحان را به‌موقع انجام می‌دهد ولی در برخی مراکز غیر تأمین‌اجتماعی دستمزد پزشکان با یک سال تأخیر پرداخت می‌شود.»