تاثیر مشاوره شغلی بر عرضه و تقاضای نیروی کار

کاریابی و مشاوره شغلی، فرایندی است که در آن ثبت‌نام و جست‌وجوی شغل برای جوینده کار و تامین نیروی انسانی برای کارفرما صورت می‌گیرد و می‌تواند به اشتغال منجر شود. آخرین گزارش‌ها حاکی از فعالیت بیش از ۱۵۰۰ مرکز کاریابی در کشور است.

به گزارش آتیه آنلاین، بر اساس گزارش‌ها بیش از ۵۰ درصد نیروی کار مورد نیاز در کشورهای توسعه‌یافته توسط دفاتر مشاوره شغلی و کاریابی‌ها جذب می‌شوند و کاریابی‌ها سهم مهمی در تامین نیروی کار مورد نیاز و معرفی فرصت‌های شغلی مناسب به جوانان و کارجویان دارند.

آخرین گزارش، مرکز برنامه‌ریزی و اطلاعات راهبردی وزارت کار نشان می‌دهد که در سال ۱۴۰۱ تعداد افراد به‌کار گرفته شده و کارجویانی که از طریق کاریابی‌های خصوصی جذب بازار کار شده‌اند، ۴۳ هزار و ۹۹۰ نفر بوده در حالی که این آمار در مراکز خدمات اشتغال هفت هزار و ۶۱۱ نفر اعلام شده و دلیل امر این است که واحدهای اشتغال استان‌ها پس از ارائه مشاوره شغلی به متقاضیان، آنها را جهت ثبت‌نام و به‌کارگماری به دفاتر کاریابی خصوصی هدایت کرده‌اند.

به موجب این گزارش تعداد مجموع مراکز خدمات اشتغال و دفاتر کاریابی خصوصی در سال گذشته یکهزار و ۵۴۳ مرکز اعلام شده که ۴۵ مرکز مربوط به مرکز خدمات اشتغال (کاریابی دولتی) و یکهزار و ۴۸۹ مرکز کاریابی خصوصی(کاریابی داخلی و خارجی) بوده است.

کاریابی دولتی

مرکز خدمات اشتغال یا کاریابی دولتی، واحدی سازمانی تحت پوشش وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است که خدمات راهنمایی و مشاوره شغلی و کاریابی را برای جوینده کار و کارفرما به صورت رایگان ارائه می‌کند. در عین حال، دفتر کاریابی یا کاریابی خصوصی، کارگزاری خصوصی است که با اخذ مجوز از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ازای دریافت حق‌الزحمه از جوینده کار، خدمات راهنمایی و مشاوره شغلی و کاریابی را ارایه می‌دهد. اما وجود این مراکز چگونه می‌تواند به ایجاد تعادل در عرضه و تقاضای نیروی کار منجر شود؟

مراکز کاریابی، با پر کردن شکاف بین عرضه نیروی کار (جویندگان کار) و تقاضای نیروی کار (کارفرمایان) نقش تعیین کننده‌ای در بازار کار ایفا می‌کنند. ماموریت آنها این است که کمک کنند تا اطمینان حاصل شود که کارگران با فرصت‌های شغلی مناسبی روبرو می‌شوند که می‌تواند منجر به بهبود نرخ اشتغال، رضایت شغلی و افزایش بازدهی اقتصادی شود؛ آنها این کار را از چند طریق انجام می‌دهند

ارزیابی مهارت و مشاوره شغلی: مشاوره شغلی به درک افراد از میزان توانمندی‌های خود کمک می‌کند. این مراکز برای جویندگان کار این امکان را فراهم می‌کنند تا با شرکت در دوره‌های افزایش مهارت و دریافت گواهینامه، نیازهای شغلی خود را ارتقا دهند و راحت‌تر جذب بازار کار شوند.

خدمات تطبیق شغل: با نگهداری پایگاه‌های اطلاعاتی از فرصت‌های شغلی و جویندگان کار، مراکز کاریابی می‌توانند افراد مناسب را با فرصت‌های شغلی مناسب مطابقت دهند. این مسأله با کاهش عدم تطابق در بازار کار، تضمین می‌کند که جویندگان کار بدون اتلاف وقت، به بازار کار هدف هدایت می‌شوند.

برنامه‌های آموزشی و توسعه مهارت

در کنار فعالیت‌های اشاره شده، برای همگام شدن با الزامات در حال تحول بازار کار، مراکز کار می‌توانند برای ارائه برنامه‌های آموزشی و ارتقای مهارتی که شکاف‌های مهارتی را برطرف می‌کند، به سازمان‌ها پیشنهاد داده یا با آنها همکاری کنند. دسترسی به دوره‌های آنلاین مهارت‌آموزی و تسهیل برنامه‌های کارآموزی، از جمله این اقدامات است.

در عین حال، ارتباط منظم بین مراکز کار و کارفرمایان کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که جویندگان کار به سمت موقعیت‌های پرتقاضا هدایت می‌شوند. باید توجه داشت که تطبیق موثر بازار کار به داده‌های دقیق نیاز دارد. مراکز کار می‌توانند از طریق جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌های بازار کار، تحلیل وضعیت بازار کار و پیش‌بینی روندهای آینده، تطبیق‌پذیری عرضه و تقاضای نیروی کار را افزایش دهند.

رفع بیکاری ساختاری

مراکز کاریابی می‌توانند به رفع ناهماهنگی‌های ساختاری در بازار کار کمک کنند. این موضوع زمانی رخ می‌دهد که عرضه نیروی کار به دلیل جغرافیایی، سطح مهارت یا عوامل دیگر، نیازهای کارفرمایان را برآورده نمی‌کند.

مراکز کاریابی می‌توانند برنامه‌های به‌روزرسانی مهارت‌ها را برای افرادی که برای مدت زمان طولانی شغل خود را از دست داده یا در جستجوی شغل هستند، به ویژه افرادی که مهارت‌های آنان به دلیل پیشرفت‌های فناوری منسوخ شده است، ارائه دهند.

در عین حال، مراکز کاریابی می‌توانند بر رفع نیازهای گروه‌های خاصی که ممکن است با موانعی برای اشتغال مواجه شوند، مانند جوانان، کارگران مسن‌تر یا افراد دارای معلولیت، تمرکز و به آنها کمک کند تا در بازار کار در حال تغییر بیشتر قابلیت استخدام داشته باشند.

در واقع، با ترویج شیوه‌های استخدام فراگیر، مراکز کار می‌توانند اطمینان حاصل کنند که طیف متنوعی از کارگران قادر به مشارکت در بازار کار هستند. این شامل آموزش کارفرمایان در مورد مزایای استخدام با پیشینه‌های مختلف، از جمله افراد از گروه‌های مختلف نژادی، جنسیتی، سنی و اجتماعی-اقتصادی و حمایت از گروه‌های محروم و آسیب‌پذیر می‌شود.

اطلاعات به دست آمده از روند فعالیت مراکز کاریابی در سراسر جهان بیانگر آن است که فعالیت این مراکز تنها منحصر به واسطه‌گری در امر استخدام و تامین نیرو نمی‌شود. مراکز کاریابی با ارائه خدمات ضروری مانند تطبیق شغل، آموزش و اطلاعات بازار کار، نقش حیاتی در ایجاد تعادل در عرضه و تقاضای نیروی کار ایفا می‌کنند.

با کاهش شکاف‌های مهارتی، ترویج تحرک جغرافیایی و بخشی و تقویت همکاری با کارفرمایان، مراکز کاریابی می‌توانند به ایجاد بازارهای کار کارآمدتر و فراگیر کمک کنند. همانطور که پویایی بازار کار همچنان در حال تکامل است، مراکز کاریابی باید برای اطمینان از اینکه هم جویندگان کار و هم کارفرمایان برای رویارویی با چالش‌های یک اقتصاد در حال تغییر مجهز هستند، سازگار و فعال باقی بمانند.

لیلا آذر