آیا انتظار دارید تا ۷۰ سالگی بازنشسته شوید؟
پاسخ تا حدی بستگی به تعریف شما از بازنشستگی دارد، اما قدم زدن در ساحل در حالی که پیپ میکشید و دمپایی به پا کردهاید یا سوار شدن به کشتیهای کروز و گشتوگذاری که نسلهای قبلی از آن لذت بردهاند چیزی است که برای اکثر کارمندان و کارگران امروزی دست نیافتنی بهنظر میرسد و بیگانه خواهد بود.
طبق تحقیقات جدید موسسه تحقیقات بازنشستگی «Canada Life»، به نظر بیش از دو سوم بزرگسالان بریتانیایی، با توجه به افزایش امید به زندگی در کنار حقوق بازنشستگی کمتر سخاوتمندانه، بازنشستگی در دهه ۶۰ زندگی چیزی غیرواقعی و از مد افتاده خواهد بود.
این موسسه اختلافات بین نسلی را از طریق مطالعه زندگی بیش از ۱۰۰ نفر انجام داده است که «روند کامل طول عمر» را بررسی میکند. پاسخ دهندگان در ۲۰ و ۳۰ سالگی معتقد بودند که از نظر مالی وضعیتشان بدتر از والدین خود در سن مشابه است. در برخی موارد، آنهایی که در دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی خود بودند، بار اضافی مراقبت از نسل مسن را هم به دوش میکشیدند. اگرچه اکثر پاسخدهندگان انتظار داشتند در نهایت ارثیه والدین خود را دریافت کنند، اما تعداد بسیار کمی واقعاً از ارثیه بهرمند شدند؛ مسئلهای که در انتقال بزرگ ثروت از یک نسل به نسل دیگر چندان نویدبخش نیست.
در همین حال، به اصطلاح «بانک مامان و بابا» در سنین بالا هم کار میکند. دادههای Canada Life نشان میدهد که ۱۹ درصد از پاسخدهندگان ۶۵ ساله و بالاتر هنوز از فرزندان بزرگسال خود حمایت مالی میکنند. برای مثال کمک به سپردههای خرید خانه و هزینههای وام مسکن بهطور فزایندهای رایج است، اما بسیاری از پدر و مادرهای بالای ۶۰ سال بهعنوان منبع رایگان مراقبت از کودکان مورد اعتماد قرار میگیرند.
از این رو برای نسلهای فعلی در معرض بازنشستگی، و با توجه به تمام فشارهای مالی و جمعیتی، به تعویق انداختن بازنشستگی و کار برای مدت طولانیتر راهحلی بدیهی به نظر میرسد. اما حتی اگر آنقدر سالم باشید که بتوانید کار را تا سنین بالا انجام دهید، یک مشکل بزرگ وجود دارد؛ هنوز هم استخدامکنندگان با موضوع طول عمر و زندگی شغلی طولانی کارکنان کنار نیامدهاند.
«لیندزی ریکس بروم»، مدیر اجرایی این پژوهش میگوید: «این که چگونه میتوانیم طول عمر کار را همراه با افزایش طول عمر ارتقاء دهیم یک مسئله پیچیده است. هر کسی که در دهه ۵۰ یا ۶۰ زندگی خود بیکار باشد، میداند که یافتن کار بعدی شما چقدر دشوار است. پیشرفتها در هوش مصنوعی و فناوریهای دیجیتال میتواند تطبیق مهارتهای شما را با چرخشهای شغلی اخیر به سمت هوش مصنوعی دشوارتر کند؛ با این حال، کارفرمایان ممکن است به زودی مجبور شوند در ارزش کارگران مسنتر تجدید نظر کنند.»
شرکتهای مشاوره و کاریابی در بریتانیا پیشبینی میکنند که در ۲۰ سال آینده، جمعیت در سن کار بریتانیا (۱۶ تا ۶۰ سال) ۲۵ درصد کاهش خواهد یافت. در همین بازه زمانی، انتظار میرود تعداد افراد بالای ۶۰ سال تا ۴۰ درصد رشد کند و با توجه به مشکل کمپساندازی در بریتانیا، بسیاری از آنها قادر نخواهند بود به دوران بازنشستگی وارد شوند.
شرکت کاریابی «۵۵ سالهها» در بریتانیا به مجموعهای از شرکتها توصیه میکند که چگونه افراد بالای ۵۰ سال را استخدام کنند و به افرادی که در حال حاضر در نیروی کار هستند کمک میکند تا با ارتقاء مهارت و آموزش مجدد، مدت بیشتری را بر سر کار بمانند. سنگرایی اغلب در استراتژی شرکتها در زمینه تنوع، برابری و شمول نادیده گرفته میشود؛ بهطوریکه طبق گزارش «۵۵ سالهها» دو سوم از کسبوکارهای بریتانیا هیچ علاقهای به گزینه سن بالا به عنوان معیار انتخاب نیرو در آینده ندارند.
حرفه شناور
برای بسیاری از متخصصان مسنتر که قبل از زمانشان از نیروی کار بیرون رانده شدهاند، راهحل ایجاد یک «حرفه شناور» (portfolio career) است. منظور از حرفه «پورتفولیو» یا «حرفه شناور» این است که به جای یک شغل در یک سازمان، کارمند نقشهای متنوعی را بر عهده خواهد داشت؛ این نقشها میتوانند شغلی باشند که چندین نقش پولی یا داوطلبانه را ترکیب میکنند. مانند انجام کار مشاوره آزاد در کنار راهاندازی کسبوکار شخصی و یا اگر خوش شانس باشید به عنوان یک مدیر غیراجرایی هم میتواندی خدمت کنید.
بسته به وضعیت مالی شما، «حرفه شناور» میتواند یک «پل بازنشستگی» مفید باشد تا زمانی که پسانداز بازنشستگی از محل کار قبلی وارد عمل شود. اما شرکت کاریابی Rix-Broom به چالش دیگری در این زمینه اشاره میکند؛ اینکه بسیاری از مردم چقدر از پساندازهای بلندمدت خود بیخبر هستند. «همه ما احتمالاً میتوانیم بگوییم چقدر در حساب جاری یا حساب پسانداز خود پول داریم، اما اکثریت قریببهاتفاق مردم نمیتوانند به شما بگویند که چقدر در حساب بازنشستگی خود پول سرمایهگذاری کردهاند.»
با این حال حتی کسانی که با موفقیت پول کافی برای دستیابی به یک بازنشستگی سنتی را جمعآوری کردهاند، به دنبال چیزهای مفیدتری هستند. پروفسور «اندرو اسکات»، اقتصاددان و متخصص طول عمر، در مورد «سود جمعیتی» زندگی طولانی صحبت میکند. او محاسبه کرده است، کسانی که تا ۱۰۰ سالگی عمر میکنند، در مقایسه با کسانی که تا ۷۰ سالگی زندگی میکنند، میتوانند حدود ۱۰۰۰۰۰ ساعت کار اضافی به جامعه ارائه دارند.
پرفسور «اسکات» میگوید: «بسیاری از همکاران من میتوانند در دهه ۵۰ و ۶۰ زندگی خود بازنشسته شوند، اما ترجیح میدهند به کار خود ادامه دهند. یکی میگوید تفاوت مهم این است که دیگر نیازی به کار برای پول نیست؛ یکی دیگر اصطلاح تفریح شغلی را ترجیح میدهد که من آن را بیشتر دوست دارم.» او اشاره میکند که اگر بهاندازه کافی پول سرمایهگذاری کرده باشید تا کار را اختیاری کنید، در مورد اینکه چه کاری را با چه شرایطی انجام دهید انتخابهای بسیار بیشتری خواهید داشت.
به همین دلیل بسیاری از افراد پس از بازنشستگی از درآمد پایین «شغلی حرفهای» خود راضی هستند. برخی نقشهای داوطلبانه در موسسات خیریه را میپذیرند که با دستمزد پایین اما رضایت خاطر بالا همراه است، و برخی به عنوان مشاور پارهوقت خدمت میکنند. البته این همه کاری نیست که افراد در سن بازنشستگی انجام میدهند؛ گذراندن زمان بیشتر با نوهها، لذت بردن از سرگرمیها و مسافرت نیز برای آنها اهمیت بالایی دارد.
نظر شما