لطفا بفرمایید کودکان لجباز دارای چه ویژگی های رفتاری خاصی هستند ؟

کودکان مبتلا به اختلال لجبازی چالش های فراوانی را برای والدینشان بوجود می آورند . این کودکان رفتار هایی از خودشان نشان می دهند که تاثیری منفی بر اطرافیانشان می گذارد و این در حالی است که واکنش های ناخوشایند این افراد در پاسخ به رفتار آنان نیز متقابلا به خودشان باز می گردد. کودکان لجباز معمولا کودکانی نافرمانی هستند که رفتار های منفی و ناهنجاری از خودشان نشان می دهندکه از نظر روانی این مشکلات ماهیت تدریجی ومزمنی دارد .

کودکان لجباز معمولا چه رفتار های خاصی از خودشان نشان می دهند ؟

کودکان لجباز بیشتر از همسالان خود رفتار های لجبازانه و سرکشانه دارند. رفتار های خاص این اختلال عبارتند از : سرپیچی از قوانین روز مره ، قهر کردن و قشقرق راه انداختن ، بحث و جدل با قدرت های مافوق ، آزار دیگران ، مقصر دانستن دیگران در بروز مشکلات ، ناسزا گویی و غیره .

آیا آماری خاصی از لجبازی کودکان وجود دارد ؟

بررسی های نشان داده است که تقریبا 2 تا 16 درصد ازجمعیت مبتلا به این اختلال هستند و حدود 50 تا 65 درصد کودکان مبتلا به این اختلال دچار بیش فعالی و کم توجهی هم هستند . معمولا کودکانی که دارای مشکلات عصبی دیگر یا کندی رشد هستند نیز به این اختلال مبتلا می شوند . این در حالی است که تعداد پسران مبتلا به این اختلال بیشتر از دختران است .

این اختلال معمولا در چه سنی خودش را نشان می دهد و دارای چه علایمی است ؟

سن خاصی برای شروع این اختلال وجود ندارد اما تحقیقات نشان داده است که لجبازی از زمانی شروع می شود که کودک وارد مرحله استقلال می شود این رفتار از یکسالگی شروع می شود و در 6 سالگی به اوج خود می رسدو حتی می تواند ادامه داشته باشد . حداقل به مدت 6 ماه لازم است که علایم آن ادامه یابد . علایم کودکان لجباز عبارتند از : از کوره در می روند ، با بزرگسالان جرو بحث می کنند ، ازانجام دستورات و همراهی با بزرگسالان سرباز می زنند ، دیگران را برای اشتباهات و بد اخلاقی های خودشان مقصر می دانند ، با جسارت تمام به آزار و اذیت دیگران می پردازند ، خیلی زود رنج هستند ، عصبانی و خشن هستند و کینه توز و انتقام جو هستند . کودکان مبتلا قبل از 8 سالگی علایم را نشان می دهند . برخی از این کودکان پیش از ابتلاء به اختلال لجبازی دارای سرشتی دشوار و کندی رشد بوده اند . کودکانی که ار همان ابتدا رفتار های سرکشانه و لجبازی های مداوم دارند و این رفتاررا تا مراحل بعدی رشد نشان می دهند در معرض رفتار های ضد اجتماعی و بزهکارانه هم قرار می گیرند . اکثر این کودکان در کار های منزل ، مدرسه و ارتباطات دوستانه مشکل دارند و در نتیجه عزت نفس خود را از دست می دهند و دچار مشکلات روحی متعددی می شوند .

چه دلایلی باعث می شود کودکان لجباز شوند ؟

محققان هنوز به نتیجه روشنی در مورد دلایل بروز این بیماری دست نیافته اند . اما به طور کلی دلایل عصبی و زیستی در این مساله دخالت دارند . کودکان مبتلا به اختلال لجبازی بسیار تحریک پذیر هستند و در دوران طفولیت ، نوپایی و قبل از مدرسه اخلاق تندی دارند . این خلق و خوی خشن را می توان از رفتار های منفی ، ناساز گاری با شرایط جدید و خواب وخوراک نامنظم آنها تشخیص داد . با بروز این رفتار ها از سوی کودکان والدین آنها نیز شرع به بدرفتاری و خشونت می کنند و این امر نتیجه ای نخواهد داشت جز پیشرفت علایم لجبازی در کودکان والدین این بچه ها باید بیش از سایر والدین به تلاش و چاره جویی و مبارزه بپردازند در حالی که اکثر آنها اطلاعات و توانایی لازم برای دست و پنجه نرم کردن با این مشکلات رفتاری را ندارند . آنها اغلب در بر خورد های انضباطی شان والدینی خشن ، ناهماهنگ و ناتوان هستند .این در حالی است که کودکان دارای این اختلال دائما با یکدیگر درگیری دارند و در نتیجه مشکلات کودک افزوده می شود و مشکلات رفتاری والدین هم روزبه روز شدت می یابد . در واقع ترکیب یک کودک نا سازگار و والدین ناتوان به پیدایش این اختلال می انجامد .

لطفا بفرمایید بهترین برخورد باکودکان لجباز چه برخوردی است ؟

باید به کودکان اجازه داده شود که احساسات و افکار خود را بیان کنند. یکی از مسائل اصلی و اساسی در روابط خانوادگی، مخصوصاً بین والدین و کودکان، این است که کودکان نمی توانند به راحتی با خانوادهایشان و به خصوص با والدینشان احساسات و افکار خود را به اشتراک بگذارند. عدم توانایی در ارتباط کلامی با والدین می تواند منجر به ابراز احساسات از طریق لجبازی شود. باید رفتار صحیح را به کودک آموزش داد تا با اختیار خودش آن را انجام دهد نه اینکه او را مجبور به انجام دادن آن کنیم.شاید بتوان کودک را با فشار و تنبیه یا محروم کردن از دلخوشی هایش وادار به کاری کرد اما این کار او را لجباز و سرکش خواهد کرد. شک نکنید که جنگ قدرت برای سرعقل آوردن کودک لجباز بازی دو سر باخت است.تنها اتفاقی که می افتد آسیب جدی به عواطف دو طرف و در نتیجه کمرنگ شدن محبت و احترام متقابل است. پس بهتر است به جای استفاده از امر و نهی پیاپی, تهدید, تنبیه و... با شیوه های غیر مستقیم و خلاقانه رفتار صحیح را به او بیاموزیم. به طور مثال از قصه گویی استفاده کنیم یا در هنگام بازی مطلب را به او آموزش دهیم. رفتار کودک تا حد زیادی به نوع رابطه والدین با او بستگی دارد.آز اینرو باید والدین درباره مهارت همدلی با فرزندان خود سعی بیشتری کنند تا ولجبازی های کودک را به حداقل برسانند.