به گزارش آتیه آنلاین به نقل از لینکدین؛ یک سیستم تامین اجتماعی قوی و کارآمد، ویژگی بارز یک جامعه همدل و ماثر است. اگر سیستم تامین اجتماعی قوی باشد شبکه ایمنی برای افراد در مواقع ضروری مانند بیکاری، ناتوانی، پیری و فوریت‌های پزشکی فراهم می‌کند. سیستمی حمایتی که به خوبی طراحی شده و تضمین می‌کند که شهروندان به نیازهای اولیه، مراقبت‌های بهداشتی و حمایت مالی دسترسی دارند، کیفیت کلی زندگی را افزایش می‌دهد. در این مقاله، پنج سیستم برتر تامین اجتماعی در جهان را بررسی خواهیم کرد و آنچه که باعث موفقیت آن‌ها می‌شود و درس‌هایی که به سایر کشورها ارائه می‌دهند را بررسی خواهیم کرد.

دانمارک

دانمارک به دلیل برنامه‌های رفاهی جامع و تاکید شدید بر برابری همواره در بین بهترین سیستم‌های تامین اجتماعی در سطح جهان قرار دارد. سیستم دانمارکی مراقبت‌های بهداشتی، تحصیلی، مزایای بیکاری، مرخصی والدین و مستمری‌های بازنشستگی را پوشش می‌دهد. در این سیستم شهروندان از طریق مالیات به دولت کمک می‌کنند و در ازای آن، خدمات عمومی با کیفیت بالا دریافت می‌نمایند. سیاست‌های انعطاف‌پذیر بازار کار دانمارک و اقدامات فعال بازار کار، انتقال آرام افراد بیکار را به نیروی کار تضمین می‌کند.

سوئد

سوئد به خاطر مراقبت‌های بهداشتی همگانی، سیاست‌های مرخصی سخاوتمندانه والدین و مزایای اجتماعی گسترده‌اش مشهور است. سیستم تامین اجتماعی سوئد، رفاه فردی را در اولویت قرار می‌دهد و برای مراقبت از کودکان، مراقبت از سالمندان و معلولیت‌ها حمایت خاصی دارد. موفقیت این سیستم به نرخ های بالای مالیاتی نسبت داده می‌شود که این برنامه‌ها را تأمین مالی کرده و تضمین می‌کند که شهروندان بدون توجه به وضعیت اجتماعی و اقتصادی‌شان از خدمات ضروری تامین اجتماعی بهرمند شوند.

فنلاند

سیستم تامین اجتماعی فنلاند به رویکرد نوآورانه خود برای کاهش فقر و نابرابری مشهور است. ویژگی‌های کلیدی آن شامل یک آزمایش درآمد پایه مشهور است که ایده ارائه مقدار ثابتی پول برای شهروندان جهت پوشش نیازهای اساسی آنها را مورد بررسی قرار داده است. اگرچه دامنه این سیستم آزمایشی محدود بود، اما بحث‌های بین‌المللی را در مورد مدل‌های رفاه جایگزین برانگیخت. علاوه بر این، فنلاند مزایای بیکاری قوی، حمایت آموزشی و خدمات بهداشتی مناسبی به شهروندان خود ارائه می‌کند.

نروژ

نروژ به دلیل سیستم جامع تامین اجتماعی خود که به طور موثر نابرابری درآمد را برطرف می‌کند و رفاه شهروندان را تضمین می‌نماید برجسته شده است. سیستم نروژی شامل مراقبت‌های بهداشتی همگانی، مرخصی سخاوتمندانه برای والدینی که صاحب فرزند شده‌اند و حقوق بازنشستگی بالا است. مدیریت محتاطانه دولت بر درآمدهای نفتی خود امکان سرمایه‌گذاری اساسی در برنامه‌های اجتماعی را فراهم کرده است. همچنین تمرکز نروژ بر توسعه پایدار و برنامه‌ریزی بلندمدت به موفقیت طرح‌های تامین اجتماعی آن کمک کرده است.

کانادا

سیستم تامین اجتماعی کانادا به دلیل فراگیر بودن و سازگاری آن مشهور است. این کشور مراقبت‌های بهداشتی همگانی را به همه شهروندان ارائه می‌دهد و تضمین می‌کند که خدمات پزشکی بدون موانع مالی قابل دسترسی است. برنامه بیمه اشتغال (EI) به افرادی که شغل خود را از دست می‌دهند، نوعی حمایت درآمد موقت ارائه می‌دهد، در حالی که برنامه بازنشستگی کانادا (CPP) مزایای بازنشستگی را برای شهروندان ارائه می‌دهد. از آنجا که این کشور از مهاجران تشکیل شده است، تعهد کانادا به چند فرهنگی بودن و تنوع در سیاست‌های اجتماعی آن منعکس شده و هدف آن رسیدگی به نیازهای جمعیت‌های مختلف است.

درس‌های کلیدی برای سایر کشورها

این پنج سیستم برتر تامین اجتماعی درس‌های ارزشمندی را برای کشورهای دیگر ارائه می‌دهند که به دنبال بهبود برنامه‌های رفاه اجتماعی خود هستند؛ از جمله مهمترین ویژگی‌های این سیستم‌ها می‌توان به پوشش جامع، مالیات تصاعدی، نوآوری و انعطاف‌پذیری، برنامه‌ریزی بلند مدت و فراگیری آنها اشاره کرد.

پوشش جامع

سیستم‌های موفق طیف وسیعی از نیازها را پوشش می‌دهند، از مراقبت‌های بهداشتی گرفته تا آموزش، بیکاری و مستمری‌های سالمندی همگی از مواردی هستند که در هر پنج کشور تحت پوشش خدمات اجتماعی قرار دارند.

مالیات تصاعدی

نرخ‌های مالیاتی بالا ممکن است برای تأمین مالی متناسب برنامه‌های تأمین اجتماعی ضروری باشد، اما باید با حکمرانی شفاف و استفاده کارآمد از وجوه همراه شود و همچنین در سطوح متفاوت درآمدی مالیات به شکل تصاعدی افزایش یابد.

نوآوری و انعطاف‌پذیری

برخی کشورها مانند فنلاند ایده‌های جدیدی مانند درآمد پایه را برای مقابله با چالش‌های نوظهور آزمایش کرده‌اند؛ موضوعی که نشان می‌دهد تناسب برنامه‌های تامین اجتماعی از جامعه‌ای به جامعه‌ دیگر باید با خصوصیات و ویژگی‌های هر جامعه مطابقت داشته باشد.

برنامه‌ریزی بلند مدت و توسعه‌پایدار

اولویت دادن به توسعه پایدار و استفاده محتاطانه از منابع برای حفظ بقای سیستم‌های تامین اجتماعی ضروری است؛ در واقع نظام‌های توسعه اجتماعی پایدار و مؤثر، مؤلفه‌ای حیاتی برای رشد و توسعه سالم جامعه هستند و همواره معیاری برای سنجش اثربخشی ساختارهای نهادی اجتماعی و تأثیر کلی حکمرانی خوب هستند.

فراگیری

پذیرفتن تنوع و تضمین دسترسی برابر همه شهروندان به مزایا، از اجزای حیاتی یک سیستم موفق تامین اجتماعی است. فراگیری اجتماعی به این معنی است که اطمینان حاصل شود تا همه گروه‌ها، صرف‌نظر از نژاد یا قومیت، صدایی معنادار دارند و می‌توانند زندگی مرفهی داشته باشند.

در خاتمه باید گفت این پنج سیستم تامین اجتماعی در جهان، که بهترین نمونه‌ها هستند، به عنوان الگویی برای سایر کشورها هستند که در جهت ارتقای رفاه شهروندان خود تلاش می‌کنند. البته باید در نظر داشت که هر نظام تامین اجتماعی بر اساس بافت فرهنگی، اقتصادی و سیاسی منحصربه‌فرد خود شکل می‌گیرد، اما موضوع مشترک میان آن‌ها تعهد به ایجاد جامعه‌ای عادلانه و برابر از طریق برنامه‌های جامع و مؤثر تأمین اجتماعی است.