به گزارش آتیه آنلاین، یکی از خصوصیات مهمی که اغلب به بنگاه‌های کوچک و متوسط نسبت داده می‌شود، مشارکت بالای آنها در خلق اشتغال و ایجاد درآمد و درنتیجه رشد اقتصادی است. به همین خاطر دولت برای حمایت از بنگاه‌ها و کارگاه‌های کوچک، باید نهادهای مشاوره‌ای ایجاد و در ابتدا در آنها سرمایه‌گذاری مالی کند تا این کارگاه‌ها بتوانند رشد کرده و پویایی لازم را داشته باشند.

تا چند دهه پیش، برپایی و حمایت از واحدهای تولیدی بزرگ، امتیاز اقتصادی برای کشورها محسوب می‌شد و استدلال بر این بود که هرچه شرکت‌ها بزرگ‌تر باشند، اقتصاد پویاتر و قدرتمندتر خواهد بود، این استدلال‌ها منجر به پدیدارشدن و رشد واحدهای اقتصادی بزرگ شد. با وقوع تحولات جهانی به‌ویژه در حوزه فشارهای جمعیتی و نوآوری‌های لحظه‌به‌لحظه، رشد سرمایه‌های انسانی و بالارفتن توان مدیریتی و کارآفرینی صاحبان مشاغل کوچک موجب شده است که حمایت از بنگاه‌های کوچک و متوسط در دستور کار کشورهای مختلف قرار گیرد.

یکی از خصوصیات مهمی که اغلب به بنگاه‌های کوچک و متوسط نسبت داده می‌شود، مشارکت بالای آنها در خلق اشتغال و ایجاد درآمد و درنتیجه رشد اقتصادی است. آمار و ارقام این بنگاه‌ها در کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد که بخش عمده از تولید ناخالص داخلی آنها ناشی از تولیدات همین بنگاه کوچک و متوسط است.

امروزه نقش صنایع کوچک و متوسط در ایجاد اشتغال مولد و پایدار، رونق تولید و خودکفایی اقتصادی بی‌بدیل است. صنایع کوچک و متوسط از طریق چهار کانال کارآفرینی، نوآوری و تغییر فناوری، پویایی صنعت و در نهایت ایجاد فرصت‌های شغلی و افزایش درآمد بر اقتصاد کشور تاثیرگذارند. به علاوه شدت یافتن رقابت جهانی، افزایش بی‌اطمینانی و تقاضای فزاینده برای محصولات متنوع باعث شده است که اقبال به این صنایع بیشتر شود.

بر اساس آمارهای منتشر شده بیش از ۸۰ درصد از بنگاه‌های تولیدی کشور را واحدهای کوچک و متوسط تشکیل می‌دهند و بر همین اساس هرگونه برنامه‌ریزی برای توسعه صنعتی و اقتصادی کشور، اشتغال‌زایی، توسعه صادرات غیرنفتی و نوآوری، بدون حمایت و پشتیبانی از صنایع کوچک و متوسط میسر نخواهد شد.

اما با این وجود، در یک دهه گذشته بیشتر این واحدهای کوچک تولیدی، به دلایل گوناگون همچون کسری نقدینگی، نداشتن گردش نقدینگی و نبود سرمایه گذاری جدید، تعطیل یا نیمه تعطیل شده‌اند.

البته در دولت سیزدهم تاکنون بیش از چهار هزار واحد از آنها احیا شده اما همچنان آنها با معضلات گفته شده دست به گریبان هستند. حالا پرسش اینجاست که این واحدها برای اینکه بتوانند، نقش تاثیرگذار خود را در اشتغال و تولید ناخالص داخلی ایفا کنند، چه اقداماتی برای پویایی آنها لازم است؟ در این‌باره، علیرضا حیدری کارشناس مسائل کارگری در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین گفت: بنگاه‌های کوچک و متوسط مانند نهال‌هایی هستند که نیاز به نهادهای متولی داشته تا بتوانند رشد کنند.

حیدری، درباره حمایت و تقویت از کارگاه‌های کوچک افزود: برخی از کارگاه‌های کوچک از بدو تولد مشکل بلوغ دارند بدین معنا که کارگاه‌هایی که به‌وجود می‌آیند ممکن است حتی زیر 5 سال نابود شود و یا بخش عمده‌ای از آنها از بین بروند؛ کارگاه‎‌های کوچک مانند نهال‌هایی هستند که باید از همه نظر حمایت شوند تا به درستی شکل گرفته و تبدیل به یک درخت شوند.

او توضیح داد: علت اینکه کارگاه‌هایی که تداوم آن‌ها کوتاه مدت است این است که، سررشته در حوزه کارگاه خود دارند اما تمام اطلاعات کافی اعم از حقوقی، مالی، بیمه، کارگر و... ندارند و فقط سررشته در تولید دارند به این علت دوام نمی‌آورند.

این فعال و کارشناس حوزه کارگری با تاکید بر اینکه نهادهای مرتبط باید به کارگاه‌ها مشاوره دهند، ادامه داد: دولت برای مشاوره فنی و حمایت از این کارگاه‌ها باید نهادهای مشاوره‌ای تاسیس و در ابتدا سرمایه‌گذاری مالی کند و پس از رشد کارگاه‌ها مبلغ صرف شده را دریافت نماید تا کارگاه‌ها بتوانند رشد کنند.

وی تاکید کرد: کارگاه‌ها به عنوان موتورهای مولد اقتصاد، در ساماندهی نیروی کار فعال جامعه نقش کلیدی دارند و زمینه ساز توسعه صنعتی کشور که شناسایی چالش‌ها و مشکلات فراروی این بخش هدفگذاری شده است. نهادهای حمایتی برای رشد اقتصاد کشور و تولید اشتغال می‌توانند کمک شایانی کنند.

حیدری همچنین مسائل مالی را مهم تلقی کرد و در این‌باره توضیح داد: تامین مالی مسئله مهمی است و اکثر کارگاه‌های کوچک منابع مالی محدودی داشته و نفوذ کافی برای اخذ تجهیزات را ندارند پس باید بانک‌های خصوصی برای این کارگاه‌ها تاسیس شود تا تخصیص بودجه و تسهیل آن را فراهم کند. شرکت های بزرگی که اکنون نامدار شده‌اند روزی کوچک بوده و حمایت‌های لازم حاکمیتی و نهادهای متولی انجام شده تا توانستند نامدار شوند.