البته پیاده رفتن هم در کالریسوزی و حرکت داشتن بدن مفید است اما با پیادهروی که به عنوان ورزش مطرح میشود نباید اشتباه گرفته شود. به هر حال پیاده رفتن و پیادهروی دو مفهوم متفاوت هستند و در سبک زندگی خود نباید یکی از آنها را با دیگری اشتباه بگیریم بلکه با شناخت هر کدام میتوان آن را در جای خود انجام داد.
پیادهرفتن برای رسیدن
پیاده رفتن به فعالیت عملی و حرکت با استفاده از پای خالی گفته میشود، مثلاً وقتی برای رفتن به یک مکان از پا استفاده میکنیم اصطلاحا میگوییم پیاده رفتهایم. پیاده رفتن ممکن است برای خرید، دیدن دوست و یا انجام کار دیگری باشد. بنابراین پیادهرفتن به معنای حرکت کردن و رفتن با استفاده از پاها و بدون استفاده از وسیله نقلیه است. در این فعالیت، پاهایمان به طور مستقیم با زمین در تماس هستند و قدم برمیداریم تا مسافتی را طی میکنیم تا از جایی به جای دیگر برسیم. پیادهرفتن به عنوان یک فعالیت روزمره و عمومی بسیار شایع است و در مکانهای مختلف مانند خیابانها، پارکها، مسیرهای پیادهرو، محوطههای عمومی و مراکز شهری اتفاق میافتد.
پیادهرفتن یک روش ساده و طبیعی برای حرکت و فعالیت بدنی است. این فعالیت میتواند به کالری سوزی، تقویت عضلات، افزایش ضربان قلب، بهبود سلامت قلب و عروق، افزایش قابلیت تحمل، کاهش وزن، بهبود وضعیت روحی و روانی، و بهبود عملکرد سیستم تنفسی کمک کند. همچنین میتواند یک فعالیت استراحتی و آرامشبخش باشد، چون امکان تماشای مناظر طبیعی و برقراری ارتباط با محیط اطراف را برایمان فراهم میکند.
با توجه به سادگی و قابلیت انجام، پیادهرفتن میتواند در برنامههای روزانه هر فرد جایگاه خاصی داشته باشد و به عنوان یک راه ساده و مؤثر برای فعالیت بدنی به شمار برود. در عین حال در صورتیکه فرد به هر دلیلی قادر به پیادهرفتن نیست، بهتر است با پزشک مشورت کند تا راهکارهای دیگری برای فعالیت بدنی مناسب بر اساس وضعیت خود دریافت کند.
پیادهروی ورزشی
پیادهروی ورزشی به فعالیت رفتن و حرکت با روشی منظم و متداول با قدمهای یکنواخت و به صورت مستقیم به سمت هدف یا به منظور سرگرمی، تمرین یا بهبود وضعیت بدنی گفته میشود. در واقع، پیادهروی به عنوان یک فعالیت و ورزش به منظور حفظ سلامت بدن و افزایش فعالیت جسمانی مورد استفاده قرار میگیرد میتواند به صورت فردی یا گروهی انجام شود. بهتر است شروع به پیادهروی به عنوان ورزش میتواند با مسافتهای کوتاه آغاز شود و به تدریج مسافتها و شدت فعالیت را افزایش دهیم. همچنین در هنگام پیادهروی میتوانیم برای سنجش میزان قدمها و مسافتها، از ابزارهای شمارش گام مثل انواع شمارندههای فعالیت که در موبایلها وجود دارد استفاده کنیم، چون رعایت استراحتهای مناسب در طول مسیر در این نوع فعالیت اهمیت داد.
پیادهروی یک فعالیت ساده ورزشی و قابل دسترس است که به تقویت ورزشکار، بهبود وضعیت بدنی و افزایش فعالیت جسمانی کمک میکند. همچنین، در کنار مزایای فیزیکی، پیادهروی هم میتواند مانند پیاده رفتن آرامش روحی و روانی را هم به همراه داشته باشد و چهبسا فرصت بهتری برای استراحت و تماشای مناظر طبیعی فراهم کند. چون در پیاده روی به عنوان ورزش ما نگران زمان رسیدن و به اصطلاح دیر رسیدن نیستیم. در ورزش پیادهروی، شخص با تلاش و تمرکز بر روی حرکت صحیح قدمها، مسافتها و شدت فعالیت، بهبود وضعیت بدنی خود را هدف قرار میدهد.
پیادهروی به عنوان یک ورزش ساده و قابل انجام در هر سن و هر مکان محبوبیت زیادی دارد. این ورزش باعث تقویت عضلات پا، کمر، شکم و بازو میشود و عواملی همچون افزایش استقامت قلبی و عروقی، کاهش وزن، کنترل فشار خون و افزایش قدرت تنفس را به همراه دارد. همچنین، انجام پیادهروی به عنوان یک فعالیت ورزشی منظم میتواند به بهبود وضعیت روحی و روانی، کاهش استرس و افزایش انرژی کمک کند.
در ورزش پیادهروی، میزان شدت فعالیت بستگی به سرعت، مدت زمان و مسافت پیادهروی دارد. پیادهروی میتواند با استفاده از تکنیکهای صحیح پیادهروی مانند راهرفتن با قدمهای بلند و متناسب، تنفس صحیح و حرکت از تمام قسمتهای بدن، نقش مهمی در بهبود عملکرد و افزایش سودمندی ورزش دارد.
در نتیجه، پیادهروی به عنوان یک ورزش آسان قابل انجام و با مزایای فیزیکی و روانی بسیاری دارد که توصیه میشود و میتواند بخشی از سبک زندگی سالم و فعالیت بدنی منظم شما باشد. اما باید به خاطر داشته باشیم هر پیاده رفتنی با وجود مزایایی که دارد پیاده روی محسوب نمیشود. در زیر تفاوتهای اصلی بین پیادهروی و پیادهرفتن شرح داده میشود:
۱. شیوه حرکت: در پیادهروی ورزشی، حرکت با قدمهای منظم، یکنواخت و به تناسب طول قدمها صورت میگیرد. به طور معمول، پیادهروی به منظور سلامت بدن و تقویت عضلات انجام میشود. در مقابل، پیادهرفتن یا قدم زدن به معنای حرکت عمومی و استفاده کردن از پا به عنوان وسیله نقلیه است.
۲. هدف و مقصد: در ورزش پیادهروی، معمولاً هدف اصلی تقویت ورزشکاری و بهبود وضعیت بدنی است که به صورت منظم و با برنامهریزی صورت میگیرد. اما پیادهرفتن به عنوان حرکت روزمره و عمومی، هدف معمولاً رسیدن به یک مقصد خاص یا طی کردن مبدا تا مقصد به عنوات فعالیتی مشخص است.
۳. شدت و میزان تمرکز: پیادهروی به تمرکز بیشتری نیاز دارد و معمولاً با سرعت متوسط و متناسب انجام میشود که شدت و میزان آن بهتر است برنامهریزی شود. ولی پیادهرفتن ممکن است با سرعت متغیر که معمولا مطابق با شرایط زمانی و نیازهای فرد صورت میگیرد به این معنتی که بیشتر بر روی رسیدن به مقصد تمرکز داریم تا تمرکز بر فعالیت ورزشی.
۴. کفش و لباس: در پیاده رفتن عموما لباس و کفش معمولی به تن داریم که برای کاری از جایی به جای دیگر میرویم و ممکن است کیف یا وسیلهای در دستمان باشد، در حالی که در ورزش پیاده روی توصیه میشود از کفش و لباس مناسب ورزشی استفاده شود و دستمان خالی باشد یا در نهایت بطری آب همراهمان باشد.
۵. شدت و ضربان قلب: در پیاده رفتن ممکن است ضبان قلب بالا برود چون عجله داریم و باید زودتر برسیم و ممکن است در سر خوشی و فراغ بال در پارک قدم بزنیم که هرچند در کالری سوزی و تقویت عضلات عمومی تاثیر دارد اما با بالا رفتن ضربات قبل که یکی از لازمههای ورزش است همراه نیست، اما در پیاده روی حتما باید ضربان قلب از آستانه استراحت که به تعداد ضربان قلب در حالت استراحت گفته میشود، بالاتر برود که عموما با تعریق همراه است. اما در پیادهرفتن دقت میکنیم که خیلی عرق نکنیم که وقتی به مقصد میرسیم بوی عرق ندهیم یا خیس نباشیم.
در نهایت و در یک جمله کوتاه، پیادهرفتن به معنی حرکت پیاده در هر شرایطی است، در حالی که پیادهروی به معنی فعالیت ورزشی برنامهریزی شده و هدفمند با قدمهای منظم و به تفکیک زمانی و مسافتی مشخص است. پیادهروی بیشتر به عنوان یک ورزش و فعالیت حرکتی مکمل در نظر گرفته میشود، در حالی که پیادهرفتن به عنوان یک روش عمومی حرکت در زندگی روزمره مورد استفاده قرار میگیرد که مدت زمان و شدت هر کدام نیز به نیازها و ظرفیت فرد بستگی دارد.
بنابراین لاز م است به یاد داشته باشیم ورزش به فعالیتهایی اطلاق میشود که به طور مشخص با هدف تقویت و توانمندی بدن، بهبود سلامتی و افزایش عملکرد جسمانی صورت میگیرد. ورزش شامل فعالیتهایی است که با تلاش بدنی، نظم و مقررات خاصی انجام میشود و هدف آن ارتقای سطح فیزیکی، تقویت عضلات، بهبود قوام و انعطافپذیری، افزایش استقامت و بهبود عملکرد قلب و ریه است.
به طور کلی، ورزش فعالیتی سازنده و اساسی برای حفظ سلامتی و ارتقای کیفیت زندگی است و میتواند به تناسب اندام، تقویت قوام بدنی و آرامش روحی کمک کندآاما هر فعالیتی هرچند مفید ورزش محسوب نمیشود.
ورزشها میتوانند به صورت فردی یا گروهی انجام شوند و شامل انواع مختلفی از فعالیتها مانند پیادهروی، دویدن، شنا، بدنسازی، فوتبال، بسکتبال، تنیس، والیبال، بوکس و سایر رشتههای ورزشی است که میتواند به عنوان یک سبک زندگی فعال و سالم در نظر گرفته شود تا به بهبود کیفیت زندگی، کنترل وزن، افزایش انرژی و بهبود وضعیت روحی و روانی کمک کند.
نظر شما