به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از اکونومیست؛ حدود ساعت ۷ بعدازظهر روز دوم ژوئن بود، قطاری که از کلکته در بنگال غربی به سمت چنای در ۱۷۰۰ کیلومتری سواحل شرقی هند حرکت می‌کرد، با سرعت تمام به یک قطار باری پارک شده در ایالت اودیشا در ۲۵۰ کیلومتری جنوب کلکته برخورد کرد. واگن‌های قطار مسافربری از ریل خارج شده و با واگن‌های عقب قطار دیگری که در جهت مخالف حرکت می‌کرد، برخورد کردند.

تعداد مسافران قطارها حدود ۲۰۰۰ نفر بود که بسیاری از آنها مهاجرانی از بنگال غربی بودند که برای جستجوی کار به جنوب ثروتمندتر می‌روند. حداقل ۲۸۸ نفر کشته و بیش از ۱۱۰۰ زخمی شدند که وضعیت بسیاری از آنها وخیم است. علت این حادثه هنوز مشخص نیست، اما این حادثه مرگبارترین حادثه در راه آهن هند بعد از سال ۱۹۹۹ محسوب می‌شود، زمانی که حداقل ۲۹۰ نفر در یک تصادف قطار در بنگال غربی جان باختند. یک گزارش اولیه به نقص سیگنال در سیستم راهبری اشاره کرده است، اما به نظر کارشناسان چنین نقصانی معمولاً منجر به وقوع چنین فاجعه‌ای نمی‌شود. از طرف دیگر وزیر راه‌آهن به دستکاری تجهیزات اشاره کرده و دستور تحقیقات جنایی را نیز صادر کرده است.

با وجود این فاجعه، سفر ریلی به ویژه در هند خطرناک نیست، جایی که حدود ۲۰ میلیون نفر هر روز سوار قطار می‌شوند. از حدود ۲۵۰۰۰ نفری که قبل از همه‌گیری کرونا هر سال در تصادفات قطار جان خود را از دست می‌دادند (تعدادی که در یک دهه کمی تغییر کرده بود)، بیشتر آنها زیر گرفته یا از قطار سقوط کرده بودند. اقلیت کوچکی در خروج از ریل یا برخورد دو قطار در هند جان باخته‌اند و تعداد چنین حوادث جدی در حال کاهش است. اما در مقابل، تخمین زده می‌شود که سالانه حدود ۳۰۰۰۰۰ نفر در جاده‌های هند جان خود را از دست می‌دهند.

با این وجود، فاجعه در اودیشا با توجه به تاکید زیاد دولت «نارندرا مودی» بر توسعه راه‌آهن و جاده‌های هند، بالقوه شرم‌آور است. امسال این کشور قصد دارد معادل ۱.۷ درصد از تولید ناخالص داخلی را برای این هدف هزینه کند، بیش از چهار برابر هزینه‌ای که هند در یک دهه پیش خرج توسعه راه‌ها ‌کرد، و تقریباً دو برابر بیشتر از هزینه‌ای که اکثر کشورهای توسعه یافته در این زمینه انجام می‌دهند. آقای مودی قرار بود یک روز پس از فاجعه یک سرویس پرسرعت جدید Vande Bharat را افتتاح کند. در عوض او از محل سقوط بازدید کرد و در آنجا نیز قول داد که مقصر را پیدا کند: «هر کس مقصر شناخته شود به شدت مجازات خواهد شد».

با وجود سابقه معقول ایمنی راه‌آهن در هند؛ البته با توجه به حجم استفاده از آن، تصادف اخیر احتمالاً این ادعا را تشدید می‌کند که دولت آقای مودی در تلاش برای ایجاد خطوط جدید و قطارهای سریع‌تر، از ارتقای خطوط و تجهیزات موجود غفلت مکرده است. حسابرسی موارد خروج از ریل توسط کنترلر کل هند در سال گذشته نشان داد که مقامات راه‌آهن بودجه‌ی اندکی را که برای تعمیر مسیر اختصاص داده شده است، برای این هدف خرج نکرده‌اند. صندوق ویژه‌ پرداخت هزینه‌های بهبود ایمنی راه‌آهن نیز در هیچ سالی بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲ به اندازه کافی تکمیل نشده است. دو روز پس از تصادف اودیشا، پل جدیدی که بر فراز رود گنگ در ایالت شمالی بیهار در حال ساخت بود، در طول یک سال و برای دومین بار در مدت کوتاهی فروریخت. هر چند این ریزش کسی را نکشت اما بدبینی به پروژه‌های ساخت و ساز بزرگ را افزایش داده است.

دولت این موضوع را رد می‌کند که در زمینه ایمنی کوتاهی کرده است و خاطرنشان می‌کند که برای از بین بردن تقاطع های سطح خطرناک، به ویژه در خطوطی که قطارها با سرعت بیشتری حرکت می‌کنند سرمایه‌گذاری کرده است. اکنون هند شروع به راه‌اندازی یک سیستم ضد برخورد در برخی قطارها کرده است، احتمالا پس از فاجعه اودیشا، ویژگی‌های امنیتی بیشتری روی تجهیزات سیگنالینگ قطار نصب خواهد شد.