به گزارش آتیه آنلاین، جوانان و به ویژه دانشجویان در تمامی رشته های دانشگاهی نباید این تفکر را داشته باشند که به صرف گذران دوره تحصیلات دانشگاهی و به محض فارغ التحصیلی امکان یافتن شغل دلخواه و کسب درآمد را دارند بلکه باید به این مسئله واقف باشند که شاخص های امروز دنیای کسب و کار در جهان، مهارت آموزی را به عنوان پایه اساسی در اشتغال تلقی می کند و در واقع در جهان کار امروز اشتغال و تولید بدون مهارت به روزرسانی شده دارای بهره وری لازم نیست.
کارفرمایان نیز برای جذب نیروی کار موردنظر خود بسته ای برای افراد کارجو تعریف می کنند که مهارت های فنی کافی یکی از اصولی ترین آنها است و دیگر نگاه صرفا به دانش آموختگی و حتی تجربه برای اشتغال ملاک کافی برای کارفرمایان در جذب نیروی کار نیست و این دانشجویان هستند که باید برای حفظ امید به یافتن شغل مناسب به همراه تحصیلات دانشگاهی، سعی در کسب مهارت های گسترده مرتبط با تحصیلات برای ورود به بازار کار داشته باشند.
جمعیت غیررسمی بیش از چهارمیلیون نفری بیکاران و ۲میلیون و ۵۰۰ هزار بیکار یا کارجوی اعلام شده از طرف وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و البته جدیترین نرخ بیکاری اعلام شده ۹.۲ درصدی برخی از نشانه های عدم توجه به موضوع مهارت آموزی در بین جوانان است. این در حالی است که بسیاری از کارفرمایان با وجود جمعیت چندین میلیون نفری کارجویان و آمادگی آنها برای ورود به بازار کار، به دلیل نداشتن مهارت های فنی و تخصصی کافی آنها را آماده ورود به بازار کار و اشتغال نمی دانند.
اشتغال دانشآموختگان بدون مهارت ممکن نیست
فرایند کسب مهارتهای فنی و تخصصی برای افراد کارجو در قالب اقشار مختلف بدون تحصیلات دانشگاهی و دانشآموختگان تا جایی پیش رفته است که به دلیل تغییرات ماهیتی در شغلها و حرفههای مختلف و شکلگیری و خلق شغلهای جدید به واسطه رشد و توسعه تکنولوژی و دیگر کسب و کارها، تبدیل به یک رویه برای مهارتآموزی و تطبیق آن با شرایط روز اشتغال شده است.
بر اساس اعلام سازمان آموزش فنی و حرفهای به عنوان متولی اصلی اجرای سیاستهای آموزش مهارت، بروزرسانی و استانداردسازی مهارتهای فنی و حرفهای، بیش از ۴۰ درصد مهارتآموزان این سازمان را دانشآموختگان دانشگاهی تشکیل میدهند و این دادههای آماری میتواند نشاندهنده عدم وجود ارتباط تعریف شده امر مهارت و فعالیت دانشگاهها باشد که بخش قابل توجهی از دانشآموختگان بدون مهارت را روانه بازار اشتغال میکند که با توجه به نیاز بازار کار به افراد دارای مهارت، این بخش از جامعه دانشآموخته دانشگاهی تا زمان کسب مهارتهای لازم بیکار میمانند.
دانشجویان ۵۰ درصد متقاضیان مهارتآموزی هستند
معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه حدود ۵۰ درصد از متقاضیان مهارت آموزی را جوانان به ویژه دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی تشکیل می دهند، میگوید: در برخی از رشته ها با استقبال ۹۰ درصدی از این قشر رو برو هستیم.
به گفته "غلامحسین حسینی نیا" رئیس سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور در برخی رشتههای این سازمان حتی تا ۹۵ درصد ورودیها را فارغالتحصیلان دانشگاهی تشکیل میدهند که به دنبال مهارتآموزی برای کسب درآمد هستند.
وی با بیان اینکه یکی از طرح های ارائه شده در خصوص ارائه آموزشهای مهارتی به دانشآموختگان دانشگاهی طرح نخلستان ویژه فارغ التحصیلان است که متناسب با رشته آنان، بازارکاری وجود ندارد، تصریح کرد: در قالب این طرح به آنها در مدت ۶ ماه، مهارت های فناوری اطلاعات، آموزش داده می شود که در کشور ۵۰۰ هزار فرصت شغلی در این زمینه وجود دارد.
رییس سازمان آموزش فنی و حرفهای افزود: این افراد پس از آموزش به مدت سه ماه در پارکهای علم و فناوری دوره کارآموزی را میگذرانند و پیش بینی ما این است که بسیاری از آنان در همان پارکهای علم و فناوری مشغول کار شوند.
انقلاب مهارتی و الزام مهارتآموزی دانشجویان
انقلاب مهارتی شکل گرفته در دههای اخیر در واقع تحولی اساسی در نوع کسب و کار و استانداردهای حوزه اشتغال و تولید در جهان بوجود آورده است و به همین واسطه متقاضیان ورود به بازار کار از جمله دانشآموختگان تمامی رشتههای دانشگاهی برای حضور فعال در بازار کار و داشتن شغل مناسب و به تبع آن کسب درآمد کافی مجبور به هماهنگ کردن خود با شرایط روز مهارت آموزش شدهاند و در واقع این دانشجویان بامهارت هستند که میتوانند پس از فارغالتحصیلی مشغول به کار شوند.
از شرایط درهمآمیخته بازار اشتغال و مهارت در جهان امروز میتوان اینگونه برداشت کرد که نظامهای آموزشی پایه و آموزش عالی در کشورها برای بسترسازی در راستای تربیت نیروی کاری که پس از دانشآموختگی امکان اشتغال را داشته باشد باید آموزش را بر پایه مهارت تدوین و ارائه کنند و در واقع سیستم آموزشی باید مهارتآموزی را همگام با آموزشهای تئوری در دستور کار داشته باشد تا فارغالتحصیلانی با مهارت تحویل جامعه کار و تولید دهد.
نظر شما