به گزارش آتیه آنلاین به نقل از نیویورک تایمز؛ هیچ صنعتی به اندازه خودرو برای اقتصاد آلمان مهم نیست و هیچ خودروسازی مهمتر از فولکس واگن نیست.

اکنون این خودروساز ۸۷ ساله چشم‌انداز کاهش مشاغل و تعطیلی کارخانه‌ها را برای بازگشت به سوددهی در سر می‌پروراند؛ آن هم در وضعیتی که مشکلات بزرگی در پیش روی کشور آلمان قرار دارد که در حال دست وپنجه نرم کردن با بخش صنعتی رو به کاهش خود است؛ اقتصادی که پیش‌بینی می‌شود برای دومین سال متوالی منقبض خواهد شد.

کارستن برزسکی اقتصاددان ارشد در موسسه ING آلمان معتقد است: «این واقعیت که فولکس واگن، بزرگترین خودروساز آلمان، بزرگترین کارفرمای صنعتی و شماره ۲ جهان پس از خودروساز ژاپنی تویوتا، دیگر تعطیلی کارخانه‌ها و تعدیل نیرو اجباری را رد نمی‌کند، نشان می‌دهد که صنعت آلمان در حال حاضر چقدر در بحران است ...»

مشکلات سودآوری برند اصلی فولکس واگن (شامل نیروی کار با قیمت بالا، ساختارهای سازمانی دست و پاگیر و ناتوانی در همگامی با پیشرفت‌های خودروسازان چینی) منعکس‌کننده مسائلی است که اقتصاد آلمان در کل با آن مواجه است.

روز دوشنبه، دولت آلمان اعلام کرد که اقتصاد این کشور در سال ۲۰۲۴ به میزان ۰.۲ درصد کاهش یافته که نسبت به پیش‌بینی قابل انتظار رشد ۰.۳ درصدی کمتر است. در واقع مشکل اصلی کاهش تولید بخش صنعتی است که نتوانسته پس از شوک‌های ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا و جنگ اوکراین در سال ۲۰۲۲ بهبود یابد.

در عین حال به نظر می‌رسد آلمان در اتحادیه اروپا نیز نفوذ خود را از دست داده؛ اتحادیه اروپا اخیرا رأی به اعمال تعرفه‌های بالاتری بر خودروهای الکتریکی وارداتی از چین داده است که شریک تجاری کلیدی آلمان است محسوب می‌شود.

برخی از اقتصاددانان ریشه مشکلات را هم در فولکس واگن و هم در کل آلمان می‌بینند، و علت را فرصت از دست‌رفته‌ای می‌دانند که برای سرمایه‌گذاری در طول قبل به «دهه طلایی» معروف شد (زمانی که در سال ۲۰۰۸ تولید کشور پس از رکود اقتصادی جهانی ۱۴ درصد افزایش یافته بود).

ینس سودکوم، اقتصاددان در دانشگاه هاینریش هاینه در دوسلدورف آلمان می‌گوید: «اقتصاد آلمان واقعاً خوب عمل کرد، و فولکس واگن هم همینطور. در آن سال‌ها، فولکس واگن خودروهایی با موتورهای احتراقی را به سراسر اروپا و چین صادر می‌کرد و با فروش در سال ۲۰۱۶ به بزرگترین خودروساز جهان تبدیل شد.» فروشی که بیش از ۳۱ میلیارد یورو یا ۳۴.۶ میلیارد دلار برای این شرکت هزینه داشته است.

دولت آلمان از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ مازاد بودجه جمع‌آوری کرد. نرخ بهره منفی بود و آلمان می‌توانست برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های عمومی، دیجیتالی کردن و چرخش به اقتصاد سبز وام بگیرد؛ در عوض، دولت قانونی را تصویب کرد که بودجه متعادلی را در قانون اساسی خود گنجانده بود، اقدامی که همچنان سرمایه‌گذاری را محدود می‌کند. آقای سودکوم می‌گوید: «به عبارتی، آلمان بیش از حد موفق بود، وضعیتی که در آن مردم از خود راضی می‌شوند و فکر می‌کنند که موفقیت برای همیشه ادامه خواهد داشت؛ و اکنون می‌دانیم که اینطور نیست.»

همین امر را می‌توان در مورد فولکس واگن نیز گفت که از دهه ۱۹۹۰ میلیون‌ها خودروی گازسوز را در چین فروخته است. اما نتوانست خطر برندهای چینی مانند BYD، Geely و Nio را جدی بگیرد، خودروسازانی که بر توسعه خودروهای کاملاً الکتریکی و هیبریدی و ایجاد زنجیره تامین برای حمایت از آن متمرکز بودند.

فقدان آینده‌نگری IG Metall (بزرگترین اتحادیه فلزکاران آلمان) را که نماینده ۱۲۰۰۰۰ کارگر فولکس واگن در آلمان است آزار می‌دهد. این اتحادیه ادعاهای سوءمدیریت علیه رهبران فولکس واگن را مطرح کرده است؛ آنها معتقدیند که مدیران در سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند تا میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری کنند و تولید در کارخانه‌های آلمان را به سمت خودروهای الکتریکی سوق دهند. از نظر این اتحادیه چنین سرمایه‌گذاری‌ای بدون آینده‌نگری بود و ضرررسان شد.

هزاران نفر از کارگران فولکس واگن ماه گذشته پیش از دور اول مذاکرات دستمزد با رهبران شرکت تجمع کردند. کارگران سوت زدند و بر طبل کوبیدند و قول دادند از ۱۲۰۰۰۰ شغل در شش کارخانه در آلمان دفاع کنند و خواهان افزایش ۷ درصدی دستمزدها شدند.

تورستن گروگر، مذاکره‌کننده اصلی اتحادیه، به جمعیتی که در حیاط کاخ تابستانی هانوفر تجمع کرده بودند، گفت: «تعدیل نیرو برای آینده نیست» او از فولوکس واگن خواست تا بوروکراسی و پیچیدگی را کاهش دهد و یک استراتژی برای بقا ایجاد کند.

اما نمایندگان شرکت به مزایای سخاوتمندانه کارگران فولکس واگن از جمله امکان ۳۶ روز تعطیلات - شش روز بیشتر از استاندارد صنعت - اشاره می‌کنند.

آرنه مایسوینکل، مدیر منابع انسانی فولکس واگن و مذاکره‌کننده اصلی این شرکت، در آغاز مذاکرات گفت: «ما باید هزینه‌های نیروی کار خود را در آلمان کاهش دهیم. ما تنها در صورتی می‌توانیم موقعیت برتر خود را حفظ کنیم و از مشاغل در درازمدت محافظت کنیم که اقتصادی‌تر کار کنیم.»

فعلا کارگران عقب‌نشینی ‌نکرده‌اند و می‌گویند در حالی که از آنها خواسته می شود امتیاز بدهند، فولکس واگن در سال گذشته فقط ۴.۵ میلیارد یورو سود سهام پرداخت کرده است. همچنین این خودروساز امسال اعلام کرد که تا سقف ۵ میلیارد یورو در Rivian، یک تولیدکننده کامیون‌های الکتریکی در ایالات متحده که وضعیت اسفباری از نظر بازگشت سرمایه دارد سرمایه‌گذاری خواهد کرد.

استفان هنز، نماینده اتحادیه از بخش نرم‌افزاری فولکس واگن، گفت: «سعی کنید این موضوع را برای کارگران اینجا توضیح دهید. با این اوضاع اینجا جمع نمی‌شود.»

رسانه‌های آلمانی گزارش داده اند که ممکن است ۳۰۰۰۰ شغل از بین برود (عددی که شرکت تاکنون از تایید آن خودداری کرده است)، البته چنین اقدامی بی‌سابقه نیست؛ این شرکت از سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۵ بیش از ۳۷۰۰۰ کارمند را بیرون کرد، حرکتی که در آن زمان باعث تغییر سودآوری شرکت شد.

کارگران متعهد شده‌اند که به محض پایان دوره صلح اجباری مربوط به آغاز مذاکرات، که ممکن است حداکثر تا پایان نوامبر اتفاق بیفتد، مبارزه خود را ادامه دهند.

یک برنامه‌نویس از یک کارخانه فولکس واگن که موتورهای الکتریکی تولید می‌کند بدون این که نام خود را فاش کند می‌گوید: «حرف زدن هرگز هیچ شغلی را نجات نداده است.»

سیاستمداران آلمانی در حال بررسی‌اند که آیا باید برای تقویت فولکس واگن، به‌ویژه در مواجهه با رکود اقتصادی که کشور با آن مواجه است، مداخله کنند یا خیر. صنعت خودرو برای ۷۷۳۰۰۰ نفر کار ایجاد می‌کند، بدون احتساب مشاغل در صدها شرکت و تامین‌کننده‌های کوچکتر که بخشی از زنجیره فروش هستند.

یکی از بزرگترین تامین کنندگان، ZF، امسال اعلام کرد که تا ۱۴۰۰۰ شغل را ظرف چهار سال کاهش می‌دهد و یکی از دلایل آن را کاهش تقاضا برای خودروهای الکتریکی عنوان کرد.

سال گذشته، دولت آلمان به‌طور ناگهانی پرداخت یارانه‌ را متوقف کرد، یارانه‌ای که برای تشویق فروش خودروهای برقی به خودروسازان می‌داد، و باعث شد با افزایش قیمت بسیاری از مشتریان عقب‌نشینی کنند. این اقدام نه تنها به تقاضا لطمه زد، بلکه باعث شد مشتریان در مورد طرح جاه‌طلبانه اروپا برای ممنوعیت فروش خودروهای جدید با موتورهای احتراقی تا سال ۲۰۳۵ تردید کنند.

در هفته‌های اخیر، برخی از سیاستمداران در آلمان خواستار لغو یا حداقل تمدید این ممنوعیت شده‌اند، اقدامی که اقتصاددانان می‌گویند سردرگمی بیشتری برای مصرف‌کنندگان ایجاد می‌کند.

همزمان، اتحادیه اروپا آماده است تا تعرفه خودروهای الکتریکی وارداتی از چین را افزایش دهد تا زمینه بازی برای خودروسازان اروپایی را هموار کند، زیرا آنها معتقدند از میزان یارانه دولتی که همتایان چینی خود دریافت می‌کنند، بهره‌مند نشده‌اند.

اما فولکس واگن و دولت آلمان با این عوارض مخالفت می‌کنند، علت هم سرمایه‌گذاری زیادی است که در چین انجام داده‌اند، زیرا نگرانند که این عوارض چین را ترغیب به تلافی کند. اقتصاددانان همچنین هشدار می‌دهند که در شرایط فعلی که به انعطاف نیاز است، عوارض بیشتر به رشد آسیب وارد می‌کند.