به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از CNBC؛ بر اساس یک مطالعه جهانی جدید توسط شرکت «باین» Bain & Company، صد و پنجاه میلیون شغل تا سال ۲۰۳۰ به کارگران بالای ۵۵ سال اختصاص خواهد داشت. «باین» پیش‌بینی می‌کند که در کشورهای گروه هفت، تا سال ۲۰۳۱، کارگران مسن‌تر و با تجربه‌تر بیش از یک چهارم نیروی کار را تشکیل خواهند داد.

این یک تغییر بزرگ است و ژاپن در حال حاضر با تقریباً ۴۰ درصد نیروی کار بالای ۵۵ سال پیشتاز این امر است. اما نیروی کار سالخورده منحصر به بازار کشورهای توسعه‌یافته نیست؛ برای مثال، طبق این مطالعه، جمعیت سالمند چین (۶۵ سال به بالا)، تا سال ۲۰۵۰ دو برابر خواهد شد.

«باین» افزود: «جوانان کمتری وارد نیروی کار می شوند، که این تا حدی به دلیل نرخ باروری پایین و تا حدودی به دلیل تحصیل طولانی‌تر جوانان است».

طبق داده‌های OECD، روند بلندمدت به سمت بازنشستگی زودتر به آرامی در حال معکوس شدن است. چنین شکلی را می‌توان در روند اخیر «عدم بازنشستگی»، که در آن بازنشستگان دوباره به نیروی کار می‌پیوندند، مشاهده کرد که توسط بازار کار داغ، افزایش تورم و کاهش خطرات بهداشتی مرتبط با کووید تشدید شد.

آنچه کارگران مسن‌تر می خواهند

در سال‌های اخیر، کشورهای سراسر جهان سن بازنشستگی را افزایش داده‌اند اما این افزایش بدون عقب‌نشینی نبوده است. به عنوان مثال در فرانسه، افزایش سن بازنشستگی از ۶۲ سال به ۶۴ سال باعث اعتراضات در اوایل امسال شد. «باین» معتقد است: «مسئله مشترک شرکت‌ها این است که آنها استعدادی را که می‌خواهند و در مقادیری که لازم دارند در دسترس‌شان نیست». به همین دلیل است که باید به کسب‌وکارها توصیه شود که منتظر اجرای سیاست‌ها در کشورها نباشند، بلکه «مداخله‌های هدفمند را انجام دهند».

بر اساس یک نظرسنجی جهانی کارفرمایان در سال ۲۰۲۰، تنها حدود ۴ درصد از شرکت‌ها به برنامه‌هایی متعهد بودند که به ادغام کارگران مسن یا حمایت از نیروی کار چند نسلی کمک می‌کند. «باین» در بیانیه‌ای مطبوعاتی افزود: «شرکت‌هایی که در استخدام، حفظ، مهارت‌های مجدد و احترام به نقاط قوت این گروه سرمایه‌گذاری می‌کنند، با ادامه تغییر جمعیت‌شناسی نیروی کار، خود را برای موفقیت آماده می‌کنند».

کلید این کار درک انگیزه کارگران مسن‌تر است. بر این اساس نظرسنجی «باین» از ۴۰۰۰۰ کارگر در ۱۹ کشور نشان داد که اولویت‌ها با افزایش سن تغییر می‌کنند. این مطالعه نشان داد که کارگران دارای کمتر از ۶۰ سال به صورت متوسط در درجه اول با غرامت خوب به کار بیشتر راضی می‌شوند که به معنی دستمزد بیشتر است. با این حال، افراد مسن (بالای ۶۰ سال) بیشتر بر انجام «کار جالب» در شغلی متمرکز هستند که در آن استقلال و انعطاف‌پذیری دارند.

در این گزارش آمده است: «بسیاری از کاکنان مسن بر هنر خود مسلط شده‌اند، در حالی که بسیاری هم با دیدن اعمالشان که تأثیر اجتماعی مثبتی دارد، احساس پاداش می‌کنند...انگیزه‌ها در افراد مختلف متفاوت است و در طول حرفه فرد تغییر می‌کند».

این نشان دهنده برخی از کارهای متفاوتی است که شرکت‌ها باید برای جذب کارگران مسن‌تر انجام دهند که با جذب کارکنان جوان‌تر متفاوت است؛ در واقع موضوع اصلی نحوه حفظ و نگهداری کارگران مسن است. برای این کار شرکت‌ها می‌توانند تجربیات محل کار را به گونه‌ای طراحی کنند که از انگیزه‌های کارگران مسن‌تر استفاده شود و همچنین باید آنها را به روزرسانی کنند.

به گفته «باین»، با تجهیز کارکنان مسن‌تر به مهارت‌های مورد نیاز در ۱۰ سال آینده می‌توان انتظار داشت که بخش مهمی از کارکنان مسن در نیروی فعال کار باقی بمانند. به عنوان مثال، ۲۲ درصد از پاسخ دهندگان ۵۵ تا ۶۴ ساله در پژوهش اخیر گفته‌اند که برای ادامه کار حرفه‌ای به مهارت‌های فنی بیشتری نیاز دارند.

در بیانیه مطبوعاتی این شرکت آمده است: «برای اینکه کارگران مسن‌تر بتوانند از برنامه‌های آموزشی استفاده کنند، شرکت‌ها باید برنامه‌هایی طراحی کنند که برای پیگیری کار آن‌ها جذاب باشد و سرپرستان را تشویق کنند تا در همه گروه‌های سنی مشارکت را افزایش دهند».

در نهایت، شرکت‌ها باید به نقاط قوت این کارگران احترام بگذارند و به آنها اجازه دهند «آنچه را که در انجام آن بهترین عملکرد را دارند انجام دهند». این موقعیت می‌تواند از طریق فرصت‌های مربیگری اتفاق بیفتد که در آن کارکنان مسن‌تر به دیگران کمک می‌کنند تا در حرفه خود تسلط یابند.