چین در مواجهه با هوش مصنوعی با یک مشکل بزرگ روبه رو است. داشتن یک جامعه‌ آزاد و رو به رشد و در عین حال تقویت اقتدارگرایی. اما تعادل بین این دو کار سختی است. دولت چین به دنبال آن است که اقتصاد این کشور را به یک اقتصاد فوق پیشرفته تبدیل کند و به شدت در حال تجاری‌سازی فناوری‌های پیشرفته‌ای است که خودش به آن علاقه‌مند است مانند وسایل نقلیه‌ الکترونیکی و در عین حال نسبت به وضعیت فناوری‌هایی که مورد علاقه خودش نیست مانند آموزش‌ و یا بازی‌های آنلاین سخت‌گیری نشان می‌دهد. همین مسئله باعث شده تا درآمد شرکت‌های چینی در این حوزه به شدت کاهش پیدا کند.

این چالش برای دولت چین به شدت در بحث هوش مصنوعی پررنگ است. در بسیاری از کشورها، استفاده از هوش مصنوعی هم از نظر اقتصادی و هم از نظر استراتژیک مهم است. سیاستمداران در همه جا نگران سرکش بودن ذاتی هوش مصنوعی هستند. در پکن اما یک نگرانی دیگر هم وجود دارد و آن این که کنترل آن از دست دولت خارج شود و به همین خاطر مشغول تقویت یک دیوار آتشین بزرگ برای مواجه با عصر هوش مصنوعی است.

سرویس‌های اینترنتی غربی، از جستجوی فیس‌بوک و گوگل گرفته تا نتفلیکس، برای اکثر چینی‌ها در دسترس نیستند و در پلتفرم‌های محلی، هر محتوایی که نامطلوب تشخیص داده شود، با استفاده از الگوریتم‌ها و ارتش ناظران حذف می‌شود. همین مسئله باعث شده تا غول‌های فناوری قدرتمند چین، مانند تنسنت و علی‌بابا، به خوبی رشد نکنند. در واقع چین یک اقتصاد دیجیتالی تمیز و تحت نظارت ایجاد کرده است و در تلاش است تا این سیاست را برای هوش مصنوعی هم تکرار کند. به طور مثال در ماه ژوئیه، دولت قوانینی را صادر کرد که بر اساس آن تمام محتوای تولید شده با هدف «حمایت از ارزش‌های سوسیالیستی» تحت کنترل در می‌آید. به عبارت دیگر، هیچ آهنگ غیراخلاقی، شعارهای ضد حزبی یا مسخره‌کردن دولت قابل انتشار نیست.

همچنین در ماه اکتبر یک کمیته‌ استاندارد برای امنیت اطلاعات ملی فهرستی از دستورالعمل‌های ایمنی را منتشر کرد که نیاز به ارزیابی دقیق خود از داده‌های مورد استفاده برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی دارد و نیازمند دریافت عنوان «قابل قبول» برای انتشار هستند و چت بات‌ها باید از پاسخ‌دادن به ۹۵ درصد سؤالاتی که محتوای غیرقابل قبولی ایجاد می‌کنند خودداری کنند. همچنین هر چیزی که توسط الگوریتم‌های ثبت‌نشده تولید می‌شود باید مسدود شود و سازندگان آن مجازات می‌شوند. همین سیاست‌ها باعث کندشدن رشد هوش مصنوعی در این کشور شده است. اگر این سیاست‌ها ادامه پیدا کند، حزب احتمالا بتواند با استفاده از هوش مصنوعی یک‌سری کمونیست‌های مسلط ایجاد کند.

البته برخی مطالعات نشان می‌دهد که این سیاست‌ها بیشتر درباره هوش مصنوعی برای مصرف‌کنندگان است تا هوش مصنوعی مربوط به تجارت و همین مسئله به چین اجازه می‌دهد تا در زمینه‌ هوش مصنوعی از آمریکا پیشی بگیرد، بدون اینکه مشکلی برای مقابله با محتوای بالقوه خرابکارانه تولید شده توسط هوش مصنوعی داشته باشد. به طور مثال، در ماه مه، شهر جنوبی شنژن اعلام کرد که یک صندوق سرمایه‌گذاری ۱۰۰ میلیارد یوان (۱۴ میلیارد دلاری) متمرکز بر هوش مصنوعی راه‌اندازی خواهد کرد که بزرگترین در نوع خود در جهان است. تعدادی از دولت‌های محلی هم صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشابهی راه‌اندازی کرده‌اند. مقدار زیادی از این پول به شرکت‌هایی مانند Qi An Xin تعلق خواهد گرفت که هوش مصنوعی را ارائه می‌کند که ریسک‌های امنیت داده‌ها را برای شرکت‌ها مدیریت می‌کند. این شرکت ادعا می‌کند که این ربات می‌تواند کار ۶۰ کارشناس امنیتی را در ۲۴ ساعت شبانه‌روز انجام دهد.

اما برای اینکه این استراتژی کار کند، شرکت‌های هوش مصنوعی به نوع مناسبی از مواد خام نیاز دارند. چت ربات‌های مصرف‌کننده از مدل‌های هوش مصنوعی استفاده می‌کنند که در بخش‌هایی از اینترنت عمومی آموزش دیده‌اند. برنامه‌های کاربردی شرکتی به داده‌هایی نیاز دارند که بسیاری از آن‌ها در داخل شرکت‌ها جمع‌آوری می‌شوند. بنابراین پله‌ دیگر استراتژی چین، تبدیل داده‌های شرکتی به کالای عمومی است. دولت نمی‌خواهد داده‌ها را در اختیار داشته باشد، بلکه - مانند سایر عوامل - کانال‌هایی را که از طریق آن‌ها این اطلاعات جریان می‌یابد کنترل می‌کند.

به طور مثال، شهرهای چین از حدود یک دهه پیش مبادلات داده را آغاز کرده‌اند. اکنون حدود ۵۰ شرکت در سراسر چین وجود دارند که به سرعت در حال رشد هستند. بانک icbc در یکی از اولین معاملات خود اطلاعاتی را از بخش انرژی خریداری کرد. این می‌تواند برای ارزیابی مصرف برق شرکت‌ها و به دلیل اینکه سطوح واقعی فعالیت را منعکس می‌کند، برای ایجاد پروفایل‌های اعتباری جایگزین برای شرکت‌ها استفاده شود. sde داده‌های ماهواره‌ای در مورد تولید فولاد در قلب چین و تخلف‌های زیست‌محیطی توسط شرکت‌های معدنی را می‌فروشد. محصول دیگری، داده‌ها درباره پزشکان، پرستاران و تخت‌های بیمارستانی در سراسر کشور ارائه می‌کند تا به شرکت‌های پزشکی در تصمیم‌گیری تجاری کمک کند.

علاوه بر این، دولت مرکزی شرکت‌های دولتی را موظف کرده تا در مورد چگونگی ارزش‌گذاری داده‌های خود فکر کنند. در چند ماه گذشته تیم‌هایی از حسابرسان در تلاش بوده‌اند تا راه‌هایی برای انجام این کار بیابند، تا این داده‌ها را به عنوان دارایی‌های نامشهود به ترازنامه شرکت‌ها اضافه کنند.

با این حال، قمار دولت بر روی Enterprise Ai بدون مشکل نیست. صنعت خودرو نمونه‌ای از این موضوع است. در سال ۲۰۲۲ حدود ۱۸۵ میلیون وسیله‌ نقلیه در جاده‌های چین به اینترنت متصل بودند و یک طرح ملی تولید انبوه خودروهای نیمه اتوماتیک را تا سال ۲۰۲۵ پیش بینی می‌کند. برای تحقق این امر، شرکت‌هایی که الگوریتم‌های اتوماتیک را ابداع می‌کنند به داده‌های زیادی نیاز دارند تا سیستم‌های خود را آموزش دهند. به همین خاطر شرکتی به نام wicv در حال ساخت پلتفرمی برای داده‌هایی است که از خودروها خارج می‌شوند.

پتانسیل چنین ردیابی، مقامات چینی را ترسانده است. دلیل بزرگی که چرا آن‌ها چند روز پس از عرضه عمومی اولیه شرکت سواری در نیویورک در سال ۲۰۲۱ به شدت با Didi Global برخورد کردند، این ترس بود که اطلاعات مربوط به ۲۵ میلیون سفر روزانه از جمله اطلاعات موقعیت جغرافیایی مرتبط با مسافران، لو برود. اما حتی اگر الگوریتم‌ها بدون قید و بند باقی بمانند، این امر باعث کندی توسعه هوش مصنوعی سازمانی می‌شود. این بهایی است که به نظر می‌رسد دولت چین حاضر است برای حفظ اقتدار خود بپردازد.