به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از CNBC؛ بر اساس یک مطالعه جدید که خواستار رویکردی نو برای مقابله با موضوع بحران آب است، مصرف بی‌رویه ثروتمندان عامل اصلی بحران‌های آب شهری معرفی شده است. این مصرف بی‌رویه و ناپایدار شامل استفاده از استخرها، آبیاری باغ‌ها و شستشوی ماشین‌ها است.

این مطالعه که اخیرا در مجله پایداری طبیعت منتشر شد، شهر «کیپ تاون» آفریقای جنوبی را بررسی می‌کند که در سال‌های اخیر دچار خشکسالی شدیدی شده است.

در این پژوهش، محققان جمعیت شهری «کیپ تاون» را به پنج گروه اجتماعی تقسیم کردند و سپس مصرف آب در شهر را مدل‌سازی کردند. آنها دریافتند «هر چند گروه‌های درآمدی بالا و متوسط رو به بالا به ترتیب تنها ۱.۴ درصد و ۱۲.۳ درصد از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند، با این همه این گروه‌ها بیش از نیمی (۵۱ درصد) از آب مصرفی کل شهر را به مصرف می‌رسانند». در مقابل ساکنان غیررسمی و خانوارهای کم درآمد که با هم ۶۱.۵ درصد از جمعیت «کیپ تاون» را تشکیل می‌دهند، تنها ۲۷.۳ درصد از آب شهر را مصرف می‌کنند.

بر اساس تجزیه و تحلیل، عواقب چنین عدم تعادلی شدید است. این مطالعه تاکید می‌کند که «به طور کلی، نتایج پژوهش از این استدلال حمایت می‌کند که مصرف آب خانگی در مناطق شهری نابرابر مانند کیپ تاون احتمالاً در نتیجه مصرف بیش از حد در میان گروه‌های اجتماعی ممتاز دچار بحران شده است».

به ویژه این شکل مصرف آب (مصرف دارایان) ناپایدار است، زیرا در کوتاه مدت، به طور نامتناسبی نسبت به جمعیت گروه از آب موجود برای کل جمعیت شهری استفاده می‌کند.

این گزارش در درازمدت آنچه را که «مصرف دارایان» می‌نامد، به عنوان یک تهدید زیست محیطی برای وضعیت منابع آب محلی توصیف کرد. چکیده گزارش می‌گوید کیپ تاون، با «منطقه شهری بسیار نابرابر»، «نمونه‌ای برای نشان دادن این است که چگونه استفاده ناپایدار آب توسط دارایان جامعه می‌تواند بحران‌های آب شهری را حداقل به اندازه تغییرات آب و هوایی یا رشد جمعیت تشدید کند».

این مطالعه که توسط Elisa Savelli در دانشگاه «اوپسالا» سوئد رهبری شده است، رویکرد جدیدی را برای حفظ منابع آب با محوریت «تغییر سبک‌زندگی طبقه ممتاز»، «محدود کردن استفاده از آب برای امکانات رفاهی» و «توزیع مجدد درآمد و منابع آب به طور برابر» پیشنهاد می‌کند.

این تحقیق در شرایطی انجام شده است که دسترسی به آب همچنان از مهمترین سرفصل‌های خبری است و شرایط بحرانی را از سر می‌گذراند. طبق گزارش سازمان ملل، ۲ میلیارد نفر در سال ۲۰۲۰ به خدمات آب آشامیدنی با مدیریت ایمن دسترسی نداشتند.

هانا کلوک متخصص هیدرولوژیست در دانشگاه ریدینگ بریتانیا و یکی از نویسندگان این مطالعه در این ارتباط گفت: «ما نشان داده‌ایم که نابرابری اجتماعی بزرگ‌ترین مشکل برای دسترسی افراد فقیرتر به آب برای نیازهای روزمره‌شان است».

او می‌گوید بیش از ۸۰ شهر بزرگ در سراسر جهان در دهه‌های اخیر تحت تأثیر کمبود آب قرار گرفته‌اند، و می‌افزاید این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه بحران «هنوز می‌تواند بدتر شود زیرا شکاف بین ثروتمندان و فقرا در بسیاری از نقاط جهان در حال افزایش است». این نشان دهنده ارتباط نزدیک میان نابرابری اجتماعی، اقتصادی و محیطی است. «وضعیت ناگواری که نهایتا دامان همه را خواهد گرفت، مگر اینکه راه‌های عادلانه‌تری برای اشتراک آب در شهرها ایجاد کنیم».