به گزارش آتیه‌آنلاین، ارائه خدمات توانبخشی مطلوب به معلولان همواره از دغدغه‌های مهم نظام سلامت در جهان محسوب می‌شود. شناسایی نظام‌های توان‌بخشی معلولان برای سیاست‌گذاران و متولیان سلامت و توان‌بخشی یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است.

اخیرا براساس ابلاغیه وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، از این پس ۷۰ درصد هزینه‌های خدمات توانبخشی به افراد معلول و کل خدمات مورد نیاز افراد اوتیسم در بخش‌های غیردولتی شامل بخش عمومی غیردولتی، بخش خصوصی و مراکز خدماتی خیریه از سوی سازمان‌های بیمه‌گر تحت پوشش قرار می‌گیرند.

برقراری پوشش بیمه‌ای خدمات توانبخشی برای افراد معلول به عنوان یکی از مهم‌ترین نیازها و درخواست‌های این گروه در ماده ۶ قانون حمایت از حقوق معلولان مصوب سال ۱۳۹۶ به صورت حکم قانون و تکلیف مشخص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مورد تأکید دولت قرار گرفته است.

امید هاشمی سردبیر ماهنامه تخصصی «نسل مانا» گفت: در کشور تعریف درست و دقیقی از خدمات توانبخشی در حوزه افراد دارای معلولیت وجود ندارد به عبارت دیگر؛  طبقه‌بندی خاصی در حوزه خدمات توانبخشی متناسب با هر یک از انواع و طیف‌های معلولیت وجود ندارد و همین مساله اجرای ابلاغیه  پوشش ۷۰ درصد هزینه‌های خدمات توانبخشی توسط بیمه‌ها را با ابهام و چالش مواجه می‌کند.

هاشمی خاطرنشان کرد: اینکه برای افراد دارای معلولیت جسمی وحرکتی می‌توان «ویلچر» را  جزو خدمات توانبخشی آنها محسوب کرد یا خیر جای سوال دارد. دسترسی نابینایان به عصای سفید در تمام دنیا به عنوان خدمات توانبخشی تعریف می‌شود در حالی که در ایران وضعیت متفاوت است.

سردبیر ماهنامه تخصصی «نسل مانا» اضافه کرد: در ایران  معمولا هزینه‌های مربوط به آموزش‌های جهت‌یابی و حرکت برای افراد دارای مشکلات بینایی در زمره خدمات توانبخشی که وزارت بهداشت در آنها ورود می‌کند طبقه‌بندی نمی شوند.

وی تاکید کرد: تا زمانی که طبقه‌بندی مشخصی از خدمات توانبخشی صورت نگیرد به درستی نمی‌توان تشخیص داد که چه خدمتی تحت پوشش بیمه  ۷۰ درصدی قرار دارد بعضا نیز خدماتی نادیده گرفته خواهندشد.