اوریون یک بیماری مسری ویروسی است که از طریق بزاق، ترشحات بینی و تماس نزدیک شخصی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. اکثر افرادی که به اوریون مبتلا می شوند علائم ویروس را نشان می دهند. با این حال، برخی از افراد هیچ علائمی ندارند یا علائم بسیار کمی دارند. علائم ممکن است از ورم غدد بزاقی تا تب متغیر باشند. عوارض اوریون نادر است، اما اگر درمان نشود، می‌تواند جدی باشد.درمان اصلی این بیماری استراحت است. بهترین راه برای پیشگیری از اوریون، واکسینه‌شدن نسبت به این بیماری است. اکثر افراد پس از واکسیناسیون کامل،به این بیماری ایمنی پیدا می کنند . همچنین ابتلای یک‌بار به اوریون فرد را نسبت به ابتلای مجدد بیماری ایمن می‌کند. اهمیت این بیماری ما را بر آن داشت تا گفت و گویی داشته باشیم با دکتر امید رضا الوندی متخصص کودکان که در پی می آید .

لطفا بفرمایید اوریون چیست و راههای انتقال آن کدامها هستند؟

ویروس اوریون از خانواده ویروسهای مانند سرخک و شبه آنفلونزا هستند که اگر چه از نظر ساختاری شباهتهایی با آنها دارد ولی بیماری از نظر علایم و عوارض کاملا متفاوت است . انسان تنها میزبان طبیعی ویروس اوریون است و انتقال آن از طریق تماس با ترشحات آلوده تنفسی به افراد سالم صورت می گیرد . گرچه ویروس در ترشحات بزاق افراد آلوده از 7 روز پیش از شروع تورم غدد بزاقی وجود دارد ، حداکثر سرایت ویروس از افراد بیمار یا دچار عفونت بی علامت از حدود 2 روز قبل از تورم غده بزاقی بنا گوشی (پاروتید ) تا 5 روز بعد از شروع تورم پاروتید است . البته تا زمانی که تورم غدد بزاقی به طور کامل فروکش نکرده باشد ، خطر سرایت به دیگران وجود دارد . گاهی اوقات تورم غدد لنفاویو آبسه های شدید دندان ممکن است در ابتدا با اوریون اشتباه شوند .

اوریون دارای چه علایم و نشانه هایی است؟

اگرچه بیماری اوریون می تواند حتی بدون علامت خاصی در افراد رخ دهد یا علایم آن به شکل تب و بی حالی باشد در اکثر موارد اوریون خود را در سنین پیش از دبستان یا طی دوره دبستان و با تورم یک یا چند غده بزاقی نشان می دهد . غدد بزاقی بنا گوشی (پاروتید ) که در زاویه فک تحتانی و گوش قرار دارند شایع ترین غدد بزاقی درگیر هستند ولی غدد بزاقی زیر زبانی و تحت فکی نیز ممکن است متورم و دردناک شوند . غالبا تورم غده بنا گوشی به همراه تب و به صورت یک طرفه آغاز می شود اما در اکثر موارد تورم طرف دیگر نیز بعد از یک تا چند روز رخ می دهد . برطرف شدن تورم غده بزاقی ، حدود یک هفته زمان نیاز دارد و در طی این مدت فرم چهره تغییر می یابد و تب نیز وجود دارد . افرادی که تصور می‌کنند دچار بیماری اوریون شده‌اند باید در اسرع وقت میزان تماس خود با سایر افراد را کاهش دهند و به استفاده از ماسک روی بیاورند. در صورتی که فردی از دوستان یا اعضای خانواده دچار این بیماری شده است به هیچ نباید به وسایل شخصی وی دست بزنید یا در معرض بزاق دهانی وی قرار بگیرد.

آیا بیماری اوریون دارای عوارض خاصی نیز هست؟

ویروس اوریون به برخی از بافتها و اعضای بدن تمایل خاصی دارد که از همه مهمتر ، التهاب سیستم عصبی (به شکل مننژیت غیر چرکی ، خوش خیم ) ، تورم لوزالمعده التهاب گوش داخلی و التهاب بیضه ها یا تخمدانها است . ناشنوایی یا کم شنوایی که ممکن است در یک یا هر ۲ گوش رخ دهد. گاهی اوقات بیماران مبتلا به افت شنوایی دائمی می‌شوند. التهاب مغز که به انسفالیت مشهور است. زمینه را برای بروز مشکلات عصبی فراهم می‌کند و حتی می‌تواند منجر به مرگ شود. التهاب پوشش غشایی مغز یا همان مننژیت هم زمانی رخ می‌دهد که ویروس از طریق جریان خون به سیستم عصبی مرکزی حمله می‌کند. تب بالا، تشنج و سردردهای شدید همراه با استفراغ و حالت تهوع، از علائم این بیماری است. التهاب یک یا هر دو غدد پاروتید غدد پاروتید در قسمت بالایی گونه‌ها و نزدیک گوش قرار گرفته‌اند. آنها اصلی‌ترین غدد بزاقی هستند که وظیفه مرطوب کردن دهان را برعهده دارند. بیماری‌های عفونی، ضربه، استرس و حتی مصرف بیش از حد کافئین می‌توانند باعث بروز این مشکل شوند. التهاب پانکراس یا همان لوزالمعده تب، تورم و درد شکمی، ضربان قلب بالا، حالت تهوع و استفراغ از علائم شایع التهاب لوزالمعده هستند. با وجود این اوریون در بیشتر موارد بدون عارضه خاصی پایان می یابد . در معدودی از موارد ممکن است تورم گوش داخلی به کاهش دایمی شنوایی منجر شود یا تورم دو طرفه بیضه ها باعث به تحلیل رفتن بافت آنها و عقیمی شود . با وجود این احتمال این مشکل در بین پسر بچه های قبل از سنین نوجوانی بسیار کم است و ثانیا تورم اکثرا یک طرفه است که با کمی استراحت و مسکن برطرف می شود . بازگشت تب ،بروز سردرد ، درد گردن ، استفراغ ، درد شکم ، تغییر رنگ ادرار ، درد ناحیه کشاله ران ، تورم یا درد ، سرگیجه ، وز وز گوش و کاهش شنوایی علایمی هستند که می توانند ناشی از عود بیماری اوریون باشد از اینرو بیمار باید دوباره معاینه شود .

لطفا در مورد درمان بیماری اوریون هم توضیحاتی بفرمایید.

در اکثر موارد به جز کمی استراحت و مصرف مسکن یا تب بر و دریافت مایعات بیشتر ، اقدام دیگری نیاز نیست . معمولا در اوریون عوارض چرکی رخ نمی دهد بنابراین نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست. ا ستراحت کردن ، مصرف مایعات ، مصرف غذاهایی که به جویدن نیاز ندارند و در عین حال مواد مغذی و ویتامین‌های بدن را تامین می‌کنند مانند انواع سوپ سبزیجات، داروهای مسکن برای کاهش درد و کنترل تب و کمپرس گرم روی غددی که متورم شده‌اند. از آنجا که غذا های ترش مزه ممکن است باعث ناراحتی این بیماران شوند بهتر است از مصرف غذا ها یا آب میوه های ترش مزه اجتناب شود . واکسیناسیون بهترین راه پیشگیری از این بیماری است. در صورتی که هر یک از اعضای خانواده به این بیماری مبتلا شد باید کودک در تماس مستقیم با فرد نباشد. در صورتی که کودک نسبت به اوریون واکسینه نیست، بهتر است در این زمان از ایمنوگلوبولین (که پادتن آماده است) استفاده کند تا نسبت به ابتلا به این بیماری مصون شود.

-

کد خبر: 73665

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 4 + 8 =