لطفا بفرمایید سرطان مثانه چیست و چه عللی باعث بوجود آمدن آن می شود؟

سرطان مثانه بیشتر اوقات از سلول هایی که سطح داخلی مثانه را پوشانده اند شروع می شود. سرطان مثانه بطور بارز افراد مسن تر را مبتلا می کند اگرچه در هر سنی می تواند رخ دهد. بخش اعظم سرطان های مثانه در مراحل اولیه تشخیص داده می شوند یعنی زمانی که سرطانه مثانه تا حد قابل توجهی قابل درمان است. سلول های سرطانی مثانه هر چه بیشتر رشد می کنند ، می توانند تومور ایجاد کرده و با گذشت زمان به سایر قسمت های بدن متاستاز کنند. شیوع سرطان مثانه در مردان بیشتر از زنان و حدود دو و نیم برابر است هیچ‌کس دلایل قطعی بروز سرطان مثانه را نمی‌داند اما کسانی که مبتلا به سرطان مثانه می‌شوند، به احتمال زیاد کسانی هستند که نسبت به دیگران بیش‌تر در معرض عوامل خطرزا قرار دارند. تحقیقات نشان می دهد که مهمترین عامل خطر برای سرطان مثانه مصرف سیگار و تریاک است برخی شغل های خاص مانند : رانندگان کامیون،کارگران صنایع شیمیایی، رنگ، لاستیک، مواد نفتی، چرم و چاپ بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به سرطان مثانه هستند. از علل دیگر می توان به تحریک مزمن سلول‌های پوشاننده‌ مثانه، آلودگی‌های انگلی، التهاب مزمن مثانه. عفونت‌ها و داشتن سابقه‌ شخصی یا فامیلی سرطان اشاره کرد.

سرطان مثانه دارای چه علایم بالینی هست؟

مهمترین علامت بالینی این بیماری وجود خون در ادرار است که علامت بسیار مهمی است که می باید در هر سنی به آن توجه شود هماچوری (وجود خون در ادرار ) فقط یک علامت است و باید به دنبال علت آن کلیه و دستگاه ادراری را معاینه کرد . در سنین بالاتر از 60 سال هما چوری در 90 درصد موارد دیده می شود و اغلب متناوب است از این رو باید به دقت بررسی شود . هما چوری در سنین مختلف دلایل مختلفی دارد و بر اساس علت آن نیز نحوه تظاهر آن متفاوت است . در سنین کودکی بیشتر بیماری های کلیه مطرح می شوند در میانسالی عفونت های دستگاه ادراری و سنگ های ادراری و در سالمندی تومور های دستگاه ادراری می توانند علت وجود خون در ادرار باشند علایم تحریکی ادرار مانند تکرر ، سوزش ادرار و فوریت ادرار در بعضی از انواع سرطان مثانه دیده می شود . در صورتی که بیمار در موارد پیشرفته مراجعه کند اختلال عملکرد کلیه و غدد لنفاوی و حتی تظاهرات ریوی ، خستگی، کاهش وزن و حساسیت استخوان هم وجود دارد.

لطفا در مورد تشخیص سرطان مثانه توضیحاتی بفرمایید؟

گاهی در بررسی های عادی یا به دنبال وجود خون در آزمایش ادرار بیماری که فاقد علامت دیگری است و به دنبال پیگیری این علامت سرطان کشف می شود و در مواردی نیز با علایم بالینی مشخص تشخیص داده می شود . در اولین قدم انجام آزمایش ادرار و کشت ادرار ، سونو گرافی کلیه ها و مثانه و سیتولوژی ادرار ( بررسی وجود سلول های بدخیم در ادرار ) می تواند راه گشا باشد. اورو گرافی ترشحی یا همان عکس رنگی کلیه ها، سی تی اسکن شکم و لگن و سیستو سکوپی از اقدامات دیگر است . در صورت مشاهده تومور در مثانه با سیستو سکوپ می تون از تومور نمونه برداری کرد و تشخیص آسیب شناسی بدست آورد.

آیا سرطان مثانه دارای انواع خاصی است؟

سلول انتقالی :سرطان مثانه سلول انتقالی شایع ترین نوع سرطان مثانه است. سلول های انتقالی در لایه داخلی مثانه شروع می شود. سلول های انتقالی سلول هایی هستند که با کشیده شدن بافت بدون اینکه آسیب ببینند تغییر شکل می دهند.

سلول سنگفرشی :سرطان مثانه سلول سنگفرشی یک سرطان نادر است. زمانی شروع می شود که سلول های سنگفرشی نازک و مسطح در مثانه پس از عفونت یا تحریک طولانی مدت در مثانه تشکیل می شوند.

آدنوکارسینوم:سرطان مثانه آدنوکارسینوم نیز یک سرطان نادر است. زمانی شروع می شود که سلول های غده ای پس از تحریک و التهاب طولانی مدت مثانه در مثانه تشکیل می شوند. سلول های غده ای، غدد ترشح کننده مخاط در بدن را تشکیل می دهد .

چه درمان هایی برای سرطان مثانه وجود دارد؟

خوشبختانه دست پزشکان برای درمان این بیماری در صورتی که بیمار زود مراجعه کند باز است . در انواعی که تومور محدود به بخش سطحی مثانه است درمان شامل برداشتن تومور با ابزاری است که از راه مجرا وارد مثانه می شود . در بسیاری از موارد همین کار کفایت می کند در صورت لزوم پزشک از BCGداخل مثانه ای و هم چنین شیمی درمانی هم استفاده می کند . برداشتن بخشی از مثانه یا اشعه درمانی نیز در مواردی که تومور عمقی باشد و یا به جدار عضلانی مثانه رسیده باشد به کار می رود . می توان مثانه را کاملا برداشت و به جای آن از روده ی بیمار مثانه ی جدیدی برای وی درست کرد. در این مرحله نیز می توان از رادیو تراپی استفاده کرد . در مواردی که بیمار با بیماری وسیع تری یا با گرفتاری ارگان های خارج مثانه مراجعه کند می توان از شیمی درمانی سیستمیک استفاده کرد . مساله مهم درمان سرطان مراجعه زود رس است . اگر سرطان مثانه در مراحل اولیه تشخیص داده شود و درمان مناسب و به موقع انجام شود. در بسیاری از موارد بیماران درمان قطعی می شوند و می توانند طول عمر طبیعی داشته باشند .

چه توصیه ای برای بیماران دارید؟

بعد از تشخیص و درمان مناسب، مهمترین مساله پیگیری دقیق است زیرا عود در این بیماری به نسبت شایع است و باید طی برنامه های منظمی دستگاه ادراری از نظر وجود سرطان پیگیری شود .

-