به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از فرانس ۲۴؛ یک روز پس از برافروختن تشریفاتی شعله المپیک ۲۰۲۴ پاریس در ۱۶ آوریل، که با سوگند به دوستی و همبستگی همراه بود، مقامات فرانسوی شروع به بیرون راندن صدها مهاجر از بزرگترین اقامت‌گاه‌ فرانسه در «ویتری سور سن» در جنوب پاریس کردند. کسانی که بیرون رانده شده بودند تشویق شدند تا سوار اتوبوس‌هایی شوند که آنها را به سایر نقاط فرانسه می‌برد.

از آغاز سال ۲۰۲۳، این سومین عملیات بزرگ اخراج ماهجران در منطقه ایل دوفرانس، شامل پاریس و مناطق اطراف آن بود؛ ۲۰۰ نفر دیگر در ژوئیه ۲۰۲۳ از سن دنیس در حومه شمالی پایتخت اخراج شده بودند.

این اخراج‌ها، در میان سایر عملیات‌هایی که با هدف خالی کردن شهر از بی‌خانمان‌ها دیده می‌شود، به سرعت توجه انجمن‌هایی را که وظیفه کمک به افرادی را که در موقعیت‌های آسیب‌پذیر هستند، جلب کرد. در اکتبر ۲۰۲۳، بیش از ۸۰ سازمان غیرانتفاعی که با مهاجران و بی‌خانمان‌ها کار می‌کنند، به هم پیوستند تا گروه Le Revers de la Médaille، (سمت دیگر مدال) را تشکیل دهند و آنچه را «پاکسازی اجتماعی» در خیابان های پاریس در آستانه بازی‌های المپیک می‌نامند، محکوم کند.

«پل آلوزی»، سخنگوی این گروه و مبارز برای ایمنی مهاجران گفت: «شواهد مختلفی وجود دارد که به ما اجازه می دهد از اصطلاح "پاکسازی اجتماعی" استفاده کنیم».

او گفت: «عملیات اخراج جدید نیست، و با در نظر گرفتن بازی‌های المپیک ایجاد نشده‌اند. اما چیزی که با نزدیک‌تر شدن بازی‌ها تغییر کرده است دفعات پاکسازی سایت‌های اشغال شده و ارسال سیستماتیک آن‌هایی است که به منطقه دیگری در فرانسه منتقل می‌شوند».

برای دریافت تصویری کلی از اقدامات انجام شده توسط مقامات، گروه‌های همبسته در Revers de la Médaille یافته‌های خود را از تحقیقات میدانی در دوره آوریل ۲۰۲۳ تا مه ۲۰۲۴ در گزارشی که در ۵ ژوئن منتشر شد، جمع‌آوری کرده‌اند.

در این گزارش آمده است: «تعدادی از شاخص‌ها حاکی از آن است که بازی‌های المپیک و پارالمپیک به پراکندگی و حذف افراد در شرایط آسیب‌پذیر سرعت می‌بخشد». همچنین این گزارش می‌گوید «برای بیش از یک سال، مقامات تعدادی گروه را هدف قرار داده‌اند: بی‌خانمان‌ها، مهاجران، مردم کولی، کارگران جنسی و معتادان».

یکی دیگر از اعضای Revers de la médaille به نام» آنتوان د کلارک» می‌گوید: «برای ایجاد یک شهر کارت پستالی، مردم را جابه‌جا می‌کنیم و آنها را نامرئی می‌کنیم. آنچه که ما روی زمین مشاهده می‌کنیم بازتاب اتفاقی است که در المپیک قبلی در خارج از کشور رخ داد: آنها نمی‌خواهند حاشیه‌نشین‌ترین افراد برای دوربین‌ها یا گردشگران قابل مشاهده باشند».

افزایش شدید تخلیه حاشیه‌نشین‌ها

مقامات برای چندین ماه هر گونه ارتباط بین سیاست اخراج فعلی و المپیک آتی در پایتخت فرانسه را رد کردند. «آملی اوده کاسترا»، وزیر ورزش فرانسه در ماه مارس گفت: «این جابجایی‌ها ربطی به بازی‌های المپیک و پارالمپیک ندارد، هیچ پاکسازی اجتماعی در کار نیست».

وی در مورد خروج بی‌خانمان‌ها از منطقه پاریس گفت: «این سیاست اسکان اضطراری با هدف توزیع بار در سراسر کشور انجام می‌شود ... عملیات از این نوع به طور منظم در حال انجام است و این امر در وضعیت المپیک و پارالمپیک دیکته نشده است».

با این حال، ابزارهای مورد استفاده در برخورد با بی‌خانمان‌ها نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است. در آغاز سال، «کلر هدون»، مدافع حقوق فرانسوی مستقل، اعلام کرد که تحقیقاتی را درباره «اخراج افرادی که در آستانه المپیک «نامطلوب» تلقی می‌شوند، از فضاهای عمومی و هدایت بی‌خانمان‌های ساکن پاریس به مراکز پذیرش موقت منطقه‌ای آغاز خواهد کرد».

در همین حال، «بالاکریشنان راجاگوپال»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حق مسکن، در ماه آوریل از فرانسه خواست تا به وضعیت اسفناک «گروه های به حاشیه رانده شده» رسیدگی کند. او در شبکه اجتماعی X پرسید: «اخراج‌ها برای زیباسازی پاریس قبل از [بازی‌های المپیک] شبیه کاری است که چین، هند یا بسیاری دیگر قبل از دیگر رویدادهای بزرگ انجام داده‌اند، فرانسه چگونه این را توجیه می‌کند؟»

داده‌های جمع‌آوری‌شده در این زمینه توسط انجمن‌های مختلف نشان می‌دهد که اخراج‌ها در دوره پیش از المپیک در مقایسه با سال‌های گذشته افزایش قابل توجهی داشته است، که ظاهراً با اظهارات وزیر ورزش فرانسه مبنی بر اینکه اخراج‌ها به بازی‌های المپیک ارتباطی ندارد، متناقض است.

دستورات صادر شده توسط مقامات شهرداری و استانی مبنی بر حذف اجباری به‌حاشیه راندگان ساکن در منطقه پاریس در سه سال گذشته بیش از سه برابر شده است. طبق داده‌ها، از ۱ مه ۲۰۲۱ تا ۳۰ آوریل ۲۰۲۲، ۱۵ مورد از این قبیل حذف‌ها و تقریباً ۵۰ مورد بین ۱ مه ۲۰۲۳ تا ۳۰ آوریل امسال وجود داشته است؛ که نشان از افزایش این دستورالعمل‌ها در دوره پیش از امپیک است.

Le Revers de la Médaille به «تمایل زیاد مقامات پاریس» برای توسل به این رویه اداری اشاره می‌کند، که تقریباً ۴۰ درصد از کل اخراج‌ها در منطقه در سال قبل از بازی‌های المپیک را شامل می‌شود.

احساس یک زندانی

سرعت جابه‌جایی بی‌خانمان‌ها نیز به دنبال ارائه یک اقدام مشترک توسط وزارت کشور و وزارت مسکن در ۱۳ مارس ۲۰۲۳ و خطاب به بخشداران منطقه‌ای و بخش‌ها افزایش یافته است.

این سند به جزئیات به «دستورالعمل‌هایی برای رسیدگی اداری و جابجایی افراد مستقر در پناهگاه‌های پذیرش موقت» می‌پردازد. از آن زمان، در یک دوره محدود سه هفته‌ای تقریباً تمام مناطق فرانسه برای پذیرایی از افرادی که از منطقه ایل-دو-فرانس حذف شده‌اند تعیین شدند. این پناهگاه‌های پذیرش موقت، با حداکثر ظرفیت ۵۰ نفر، در نزدیک به ده‌ها شهر در سراسر فرانسه یا نزدیک به آن قرار دارند.

«عمر» یک مهاجر سودانی از سال ۲۰۱۸ دارای مجوز اقامت ۱۰ ساله است و در یک سری قراردادهای کوتاه در سایت‌های ساختمانی کار کرده است. این جوان ۲۷ ساله به‌رغم وضعیت حقوقی خود، سال‌هاست که در وضعیت نامطلوبی به سر می‌برد. او که در ابتدا با دوستانش زندگی می‌کرد، به یک پناهگاه در حومه پاریس در سن دنیس نقل مکان کرد، و چهار سال پیش به اسکات ویتری-سور-سن رفت، تا صبح روز ۱۷ آوریل، یعنی زمانی که مقامات تصمیم گرفتند ساکنان این منطقه، مانند «عمر» و بقیه مهاجران از جمله چادی‌ها، اریتره‌ها، اتیوپیایی‌ها و ساحل عاجی‌ها به مکان دیگری منتقل شوند.

او می‌گوید «من سر کار بودم که از طرف یکی از انجمن‌ها با من تماس گرفتند که به محله برگردم، وقتی به آنجا برگشتم، تعداد زیادی از مردم و پلیس نیز حضور داشتند». با وجود شغلش در پاریس، «عمر» سوار اتوبوسی شد که او را به مرکز پذیرش موقت در «اورلئان»، شهری در ۱۳۰ کیلومتری جنوب پاریس برد و در آنجا سه ‌هفته در هتلی فرسوده در منطقه تجاری در حومه شهر اقامت کرد.

عمر می‌گوید: «تقریباً تمام مدت در اتاقم بودم. گاهی اوقات به سمت مرکز شهر می‌رفتم تا کمی احساس زنده بودن کنم، اما در آن مکان احساس می‌کردم که یک زندانی هستم».

پس از سه هفته، به او گفته شد که باید پناهگاه موقت را ترک کند، بدون اینکه هیچ مسکن دیگری به او بدهند. عمر که اکنون در خانه‌ای با چند مهاجر دیگر اقامت دارد، گفت: «چاره‌ای جز رفتن در روز آخر نداشتم. در نهایت، جایم را در پاریس از دست دادم، کارم را در محل ساختمان از دست دادم و اکنون هیچ راه حلی برای مسکن ندارم و با دوستانم زندگی می‌کنم».