به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از ال پایس؛ کودکان مجروح در زیر آوار و بیمارستان‌ها به نمادی از جنگ اسرائیل و فلسطین در غزه تبدیل شده‌اند. با این حال، کودکان در سرزمین‌های فلسطینی چندین دهه است که خشونت سیستماتیک را تحمل می‌کنند و این فقط خصلت‌نمای جنگ اخیر نیست. بر اساس گزارش دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (OCHA)، از سال ۲۰۰۸ تا ۳۱ اوت سال جاری، ۱۴۳۴ کودک فلسطینی به دست اشغالگران کشته شده‌اند که بیشترین تلفات به دست ارتش رژیم اشغالگر بوجود آمده است. دفتر سازمان ملل متحد برای کودکان و درگیری‌های مسلحانه (CAAC) ۱۶۷۹ مورد از معلولیت خردسال را، بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ ثبت کرده است. سازمان «دفاع از کودکان جهان»، با استناد به داده‌های یونیسف، گزارش داد که ۳۰۰۰ کودک فلسطینی از سال ۲۰۰۰ به دست اشغالگران صیهونیست بازداشت، بازجویی، محاکمه و زندانی شده‌اند. تعدادی از این افراد زیر سن قانونی (۱۵۹۸ نفر در دهه گذشته) در زمان بازداشت به مراقبت‌های پزشکی نیاز داشتند که نشان دهنده بدرفتاری و خشونت نسبت به آنان است.
در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۲۴ اکتبر، «فرانچسکا آلبانیز»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در سرزمین‌های فلسطینی، گزارشی جامع با داده‌های گردآوری شده از سازمان‌های بین المللی، سازمان‌های غیردولتی محلی، سوابق شکایات و شهادت قربانیان ارائه کرد. اگرچه او از سوی دولت اشغالگر اسرائیل مجاز به جمع‌آوری اطلاعات در محل نبود، گزارش «آلبانیز» بینش‌های ارزشمندی در مورد چگونگی بدتر شدن وضعیت کودکان در غزه و کرانه باختری توسط جنگ ارائه می‌دهد. همچنین در این گزارش «خشونت ساختاری» اعمال شده علیه کودکان خردسال در این سرزمین‌ها توسط اشغالگران، حتی قبل از جنگ نیز روشن است، خشونتی که به طور سیستماتیک حقوق اولیه انسانی فلسطینی‌ها از جمله حق زندگی، کرامت، تحصیل و مسکن را نقض کرده است. گزارش «آلبانیز» از سازمان ملل این درخواست صریح را دارد که از اسرائیل بخواهد «فوراً تمام اعمال توهین‌آمیز علیه کودکان فلسطینی را متوقف کند» و «بهترین منافع خردسالان در سرزمین‌های فلسطینی اشغالی» را در اولویت قرار دهد.
گزارش «آلبانیز» با عنوان «بی‌کودکی از بدو تولد» به طور گسترده بر غزه تمرکز دارد. در طول ۱۶ سال محاصره غزه توسط اشغالگران و شش عملیات نظامی بزرگ در آن دوره (۲۰۰۸-۲۰۰۹، ۲۰۱۲، ۲۰۱۴، ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳)، حملات اسرائیل منجر به کشته شدن ۴۲۶۹ فلسطینی از جمله ۱۰۲۵ کودک شده است. در این گزارش با استناد به B'Tselem، یک سازمان غیردولتی در خود سرزمین‌های اشغالی، آمده است: «هشدارهای قبلی [پیش از بمباران] ناکارآمد هستند، چرا که خانواده‌ها کاملا در حملات شبانه کشته شده‌اند». «هیچ هشداری در هنگام حملات هدفمند وجود ندارد و کودکان بی‌گناه با بهانه تلفات جانبی توجیه می‌شوند. فلسطینی‌ها در غزه ۱۶ سال است که «زندانی» شده‌اند و در هنگام سقوط بمب‌ها مکان‌های کمی برای پناه گرفتن دارند یا اصلا چنین مکانی وجود ندارد». از زمان آغاز جنگ، ۳۲ تأسیسات آنروا (UNRWA) [آژانس سازمان ملل برای پناهندگان فلسطینی] در غزه توسط اسرائیل بمباران شده و حداقل ۱۴ نفر از کارگران آن را کشته‌اند. در این گزارش آمده است: «حتی مدارس آنروا نیز ایمن نیستند».
این گزارش دارای بخش گسترده‌ای درباره کودکان معلول (شامل ۱۶۷۹ نفر بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ در غزه و کرانه باختری) است. کارکنان پزشکی در سرزمین‌های فلسطینی می‌گویند یکی از دلایل اصلی این معلولیت‌ها، تاکتیک «تیراندازی به هدف زخمی کردن» توسط ارتش اسرائیل است. نیروهای اشغالگر همچنین از «روش‌های سنتی» پراکنده کردن تظاهرات دور شده‌اند و اکنون زانوها، استخوان‌های ران و اعضای حیاتی معترضان را هدف قرار می‌دهند. در تظاهرات غزه ۲۰۱۸، تیراندازی نیروهای اسرائیلی باعث معلولیت دائمی در بسیاری از ۹۴۰ کودکی شد که آنها زخمی کردند. کمیسیون سازمان ملل که پاسخ اشغالگران اسرائیلی به این اعتراضات را بررسی می‌کند، استفاده از زور را «غیرضروری، نامتناسب و در نتیجه غیرقانونی» اعلام کرد. بر اساس گزارش OCHA، از سال ۲۰۰۸ تا ۳۱ اوت ۲۰۲۳، تعداد ۳۲۱۷۵ کودک زیر سن قانونی در سرزمین‌های اشغالی مجروح شده‌اند.
گزارش «آلبانیز» بیان می‌کند که آژانس‌های سازمان ملل، از جمله کمیته حقوق کودک و سازمان‌های غیردولتی در محل، حوادثی را گزارش کرده‌اند که در آنها «رفتار بی‌رحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز» صورت گرفته در حین بازداشت ۱۳۰۰۰ کودک زیر سن قانونی از سال ۲۰۰۰ تاکنون گزارش شده است. «کودکان فلسطینی را نه تنها می‌توان در طول عملیات‌ها دستگیر کرد بلکه آنها در ایست‌های بازرسی، در خیابان، در مسیر مدرسه، هنگام کشاورزی در زمین یا در خلوت خانه‌هایشان نیز به راحتی بازداشت می‌شوند. سالانه صدها کودک فلسطینی تحت بازداشت ارتش اسرائیل قرار می‌گیرند و جرم اصلی آنها پرتاب سنگ است که می تواند ۲۰ سال حبس داشته باشد. به گفته دیده بان دادگاه نظامی، یک سازمان غیردولتی فلسطینی، در طول بازداشت، ۷۷ درصد این کودکان قبل از بازجویی به وکیل دسترسی ندارند. بر اساس این گزارش، ۶۰ درصد آنها (بر طبق جنایت جنگی) به مناطق اشغالی توسط اسراییل تبعید می‌شوند که به دلیل دشواری دریافت مجوز ورود به خاک اشغالی اسرائیل برای فلسطینیان، عملاً از ملاقات خانواده‌ها جلوگیری به عمل می‌آید. «در هنگام دستگیری والدین اغلب در مورد مکان فرزندانشان مطلع نمی‌شوند. این نه تنها کنوانسیون حقوق کودک را نقض می‌کند، بلکه در واقع ناپدید شدن اجباری است. حملات گسترده به غیرنظامیان جنایت علیه بشریت است، کاری که اشغالگران در انجام آن ابایی ندارند.»
شرایط سخت بازداشت
در بسیاری از موارد، شرایط بازداشت نیز غیرقانونی است. کودکان اغلب در سلول‌های انفرادی با سلول‌های بدون پنجره و روشنایی ۲۴ ساعته نگهداری می‌شوند. این عمل ممنوع از میانگین ۱۲.۵ روز در سال ۲۰۲۲ به ۱۶.۵ روز در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است. چنین وضعیت غیرانسانی خطرات جدی مانند ناتوانی، آسیب روانی، و افزایش میزان خودکشی یا خودآزاری را به همراه دارد. همچنین رسیدگی به علل اصلی رفتار مخرب یا خشونت‌آمیز در کودکان را مختل می‌کند و مانع از تلاش‌های ادغام مجدد آنها در جامعه می‌گردد.»
گزارش گزارشگر ویژه همچنین نشان می‌دهد که چگونه اشغالگران اسرائیلی فقر و توسعه نیافتگی در سرزمین‌های فلسطینی را تقویت می‌کنند که از سال ۲۰۰۰ تاکنون ۵۸ میلیارد دلار برای اقتصاد آنها هزینه داشته است. بر اساس گزارش OCHA، خط فقر موجب شده تا نیم میلیون کودک فلسطینی با ناامنی غذایی و دسترسی ناکافی به مواد غذایی با کیفیت خوب زندگی کنند. این امر بر سلامت روانی، جسمی و رفتاری، تحصیلات و در نتیجه بر فرصت‌های زندگی آنها تأثیر می‌گذارد.» به گفته یکی از کمیته‌های مجلس خود اشغالگران، از زمان آغاز اشغالگری اسرائیل، ۵۶۵۰۰ خانه فلسطینی ویران شده است. گزارش «آلبانیز» چنین کاری را مصداق ابزاری برای بیرون راندن فلسطینی‌ها و مجازات دسته جمعی کودکانی آن می‌داند که نیمی از جمعیت فلسطین را تشکیل می‌دهند.
حق آموزش با تخریب مدارس در کرانه باختری (۱۱ مدرسه از سال ۲۰۱۰) و فضای کلاس درس در غزه به شدت محدود شده است. بسیاری از مدارس UNRWA و مدارس دولتی دو یا سه شیفت در روز کار می‌کنند. از سال ۲۰۱۲، بیش از ۳۰۰ کودک و معلم در راه رفتن به مدرسه بازداشت شده‌اند، در حالی که ۴۸۱ نفر دیگر وسایل مدرسه آنها را در پست‌های بازرسی اسرائیل مصادره کردند. به گفته نماینده ویژه CAAC سازمان ملل متحد، مراکز آموزشی اغلب با ۱۸۲۶ حمله یا بمباران توسط نیروهای اسرائیلی در ۱۲ سال گذشته مورد هدف قرار گرفته‌اند و کلاس‌ها در غزه اغلب در طول عملیات نظامی به حالت تعلیق در می آیند. در نهایت این گزارش نتیجه‌گیری می‌کند که انتقام‌جویی وحشیانه اسرائیل در مناطق مسکونی پرجمعیت غزه غیرقابل توجیه است.
نظر شما