به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از سازمان ملل متحد؛ در حالی که تغییرات آب و هوایی بر همه افراد و در همه جا تأثیر منفی می‌گذارد، افرادی که از پیش به دلیل جغرافیای حساس، فقر، سن، ناتوانی جسمی، قومیت یا وضعیت‌های ستم دیگر در موقعیت‌های آسیب‌پذیر قرار دارند، مانند زنان و کودکان مهاجر، از شانس زندگی کمتری برخوردار هستند. این افراد و بطور کلی مهاجران نسبت به رویدادهای شدید آب و هوایی، در معرض بیشترین خطر آسیب قرار دارند. به همین دلیل ضروری است که این واقعیت را به رسمیت بشناسیم و اقداماتی معنادار برای حمایت از حقوق انسانی مهاجرینی که بیشتر تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی قرار دارند انجام دهیم.

در راستای بیست‌وهفتمین کنفرانس اعضای (COP27)، شبکه مهاجرت سازمان ملل متحد UNFCCC از کشورهای عضو درخواست کرد که فرصت‌های کاری مناسب برای مهاجرین را به رسمیت بشناسند، فرصت‌هایی که مبتنی بر حقوق انسانی و سازگاری با تغییرات اقلیمی است.

شبکه مهاجرت سازمان ملل از دولت‌ها می‌خواهد که با همکاری نهادهای مرتبط با سازمان ملل و شرکا و بواسطه توصیه‌های این سازمان، به رسیدگی و جستجوی راه‌حل‌های فراگیر برای انواع مهاجران و افراد آسیب‌دیده اقدام کنند. آسیب‌دیدگان تغییرات اقلیمی شامل افرادی است که در محل زندگی خود باقی می‌مانند، در داخل کشور مهاجرت می‌کنند و یا کسانی در سطح بین‌المللی اقدام به مهاجرت کرده‌اند.

از نظر سازمان ملل همانطور که در COP26 اذعان شد، نارسایی‌ها در پیش‌بینی و برنامه‌ریزی وضعیت‌هایی که می‌توانند مهاجرت‌های مرتبط با آب و هوا را کنترل کنند وجود دارد. با این حال تلاش‌ها برای کاهش و سازگاری با اثرات نامطلوب تغییرات آب و هوایی، از جمله از طریق بسیج منابع، کافی نیست.

اقدامات پیشنهادی شبکه مهاجرت سازمان ملل متحد

شبکه مهاجرت سازمان ملل متحد برای تقویت حقوق انسانی مهاجران، افزایش ظرفیت‌ سازگاری آنها و استفاده از پتانسیل مهاجرت‌های آب و هوایی از دولت‌ها می‌خواهد تا با همکاری یکدیگر دست به اقداماتی در این زمینه برنند. پیشنهادهای مطرح شده از طرف این شبکه شامل موارد است که در پی می‌آید؛

• افزایش حمایت از کشورها و مردمی که برای حمایت از اقدامات اقلیمی، از جمله سرمایه‌گذاری در سیستم‌های هشدار اولیه، آمادگی برای مخاطرات و ضرر و زیان اقتصادی و غیراقتصادی مرتبط با مهاجران آسیب دیده‌اند.
• تسهیل‌سازی یک گذار عادلانه به اقتصاد پایدار و جوامع سبز؛ این گذار می‌تواند از طریق ایجاد سیستم‌های بهداشتی مقاوم در برابر آب و هوا، ترویج تاب‌آوری اجتماعی و توسعه عادلانه، پیشبرد عدالت اجتماعی و ایجاد کار شایسته، بهره‌گیری از مهارت‌ها و تجارب مهاجران و در نهایت حمایت از کسب و کار مهاجرین متحقق شود. از نظر سازمان ملل تحقق چنین گذاری علاوه بر حمایت دولت‌ها نیازمند حضور فعال کارفرمایان، اتحادیه‌ها و تشکل‌های کارگری و بهره‌برداری از کمک‌های آنها است.
• افزایش و تنوع دسترسی به مسیرهای حساس مهاجرت آب و هوایی برای مهاجرت منظم که می‌تواند منجر به تحرک نیروی کار، اطمینان از دسترسی به مسیرها برای همه، از جمله زنان و کودکان به عنوان راهی برای جلوگیری از مهاجرت غیرقانونی و پیشگیری از ایجاد موقعیت‌های آسیب‌زا باشد.
• تقویت اقدام و همکاری منطقه‌ای و بین‌المللی برای رسیدگی مؤثر به مهاجرت مرتبط با آب و هوا در سطوح محلی، ملی، منطقه‌ای و جهانی از طریق سیاست‌ها و برنامه‌های اقدام اختصاصی، مجامع و چندجانبه.
• و نهایتا، اتخاذ و تقویت تصمیم‌سازی بر اساس داده‌ها که می‌تواند به همکاری و افزایش اقدامات اقلیمی در سطح بین‌الملل کمک کند.

بنابر نظر سازمان ملل متحد، آینده مشترک بشر به تحقق حقوق انسانی برای داشتن محیطی پاک، سالم و پایدار برای همه از جمله مهاجران بستگی دارد. پیوندهای متقابل بین تغییرات آب و هوایی، حقوق بشر و مهاجرت روشن است و جامعه بین‌المللی دیگر نمی‌تواند اقدام برای حفاظت از محیط‌زیست را برای نسل‌های کنونی و آینده به تأخیر بیندازد. در این زمینه هر گامی که در جهت مهاجرت ایمن، منظم و عادلانه برداشته شود، گامی رو به جلو در شرایط آب و هوایی متزلزل ما خواهد بود.