سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای با هدف استفاده از ظرفیت سازمان‌های دولتی و غیردولتی برای مردمی کردن آموزش‌های فنی و حرفه‌ای از شهریورماه سال ۱۴۰۰ تا شهریورماه سال ۱۴۰۱ به تدوین ۲۱۱ عنوان استاندارد شایستگی و ارزشیابی با همکاری وزارت جهاد کشاورزی،‌ سازمان بهزیستی، شرکت ملی گاز و سازمان نظام پرستاری اقدام کرد. همچنین جلب مشارکت ۳۹ بنگاه اقتصادی،‌ صنفی و آموزشگاه‌های آزاد در برگزاری مسابقات ملی مهارت در ادامه اقدامات این سازمان قرار گرفت.

تأسیس مراکز آموزشی جوارکارگاهی یکی از برنامه‌هایی است که سازمان فنی و حرفه‌ای به‌منظور پرورش نیروی کار زبده انجام داده است. مراکز آموزش جوار کارگاهی، مراکزی هستند که به‌ منظور گسترش آموزش‌های فنی ‎و‎ حرفه‌ای و تأمین نیروی کار ماهر مورد نیاز صنایع، تأسیس و راه‌اندازی می‎شوند.

هدف از برگزاری دوره‌های مهارت‌افزایی، بالابردن توانایی‌های دانش، مهارت و قدرت درک افراد و انجام مطلوب‌تر کار در محدوده وظایف شغلی است. آموزش‌های فنی و حرفه‌ای از طریق در نظر گرفتن نیازهای بازار و اوضاع اقتصادی کشور، نیروهای کم‌مهارت و جویای کار را به حوزه تخصصی خود هدایت می‌کند تا از پراکندگی آموزش‌ها و مدرک‌گرایی جلوگیری به عمل آید. آموزش‌های مذکور ابزاری برای مقابله با بیکاری بخصوص بیکاری ساختاری ناشی از تغییرات در اقتصاد تلقی می‌شوند. این امر با ورود افراد به زمینه تخصصی خود در سمت‌های شغلی، رسیدن به مفهوم کار شایسته را در کشور معنادارتر می‌کند. کسب مهارت و دانش به نیروی کار امکان می‌دهد شغل مناسب خود را راحت‌تر بیابد و در آن زمینه فعالیت مؤثر داشته باشد. در بسیاری موارد کارآفرینی نیز از همین مهارت‌ها نشأت می‌گیرد. البته همه این‌ها منوط به سیاست‌گذاری‌های درست و اصولی است تا تخصص‌های موجود در جامعه به بیراهه نرود و در مسیر تولید به بهره‌برداری برسد. در عرصه اقتصاد کلان کشوری این یک بازی دوسر برد محسوب می‌شود؛ چراکه هم رضایت نیروی کار و هم رشد اقتصادی را به ارمغان می‌آورد.

با گسترش فناوری‌های نوین و ایجاد پلتفرم‌های کار دیجیتال، حوزه دیگری به بخش‌های اشتغال کشورها افزوده شده که در این مورد نیز باید فراهم آوردن بستر کار شایسته را مدنظر قرار داد. نقش پررنگ مشاغل دیجیتال، هوش مصنوعی، رباتیک، تحلیل داده‌ها، ارتباطات موبایلی و شرکت‌های دانش‌بنیان در بازار کار و تأثیرگذاری آن‌ها بر وضعیت اشتغال نشان می‌دهد که سازوکارهای این عرصه نیز باید مورد توجه برنامه‌ریزان باشد. مشاغل پلتفرمی هنوز شامل حمایت‌های اجتماعی فراگیر نیستند و در بسیاری موارد برای دارندگان آن‌ها ضرر و زیان‌های شغلی به بار می‌آورند. تأمین‌اجتماعی به‌عنوان یکی از ارکان اصلی حمایتگر در بخش اشتغال، با پوشش همگانی، به توسعه و تثبیت کار شایسته یاری می‌رساند. در حال حاضر تأمین‌اجتماعی در جایگاه یک پدیده اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مهم، مورد توجه کشورهای دنیاست. پوشش بیمه‌های اجتماعی و نیز توانمندی طرح نظریه‌های جدید، سبب تقویت جایگاه این نهاد در سراسر جهان شده است. اما در کشورهای در حال توسعه همچنان افراد زیادی از نبود حمایت‌های تأمین‌اجتماعی رنج می‌برند. همین موضوع سبب می‌شود افراد در جاهایی که مشغول به فعالیت هستند از حقوق و مزایا و حمایت و بهداشت کافی برخوردار نباشند. تأمین‌اجتماعی در کنار سیاست‌های دیگر دولت‌ها یک عامل مهم ایجاد مفهوم کار شایسته است. حمایت از کارگران کارخانه‌ها و کارکنان عرصه‌های مختلف تولید و خدمات و کشاورزی در مقابل آسیب‌ها، بیماری‌ها، حوادث، ازکارافتادگی و نیاز بازماندگان اطمینان خاطر نیروی کار را به همراه دارد. ثبات شغلی و حمایت در صورت بیکار شدن نیز از کارکردهای تأمین‌اجتماعی است که افراد را در مقابل عوامل پررریسک شغلی مصون می‌کند.

در سال‌های اخیر همکاری مشترک سازمان تأمین‌اجتماعی و سازمان فنی و حرفه‌ای در ایران کمک‌های زیادی به عرصه تولید و اشتغال کرده است. طرح بیمه‌های فراگیر مانند بیمه دانشجویان و زنان خانه‌دار و نیز ایجاد مراکز آموزش‌ مهارت‌های شغلی، گام‌های مؤثری در جهت رسیدن به کار شایسته به حساب می‌آیند.