اینکه گفته می‌شود که رسانه دارای محتوای خشن زمینه‌ساز بروز رفتارهای خشن در کودکان می‌شود نیز صحیح نیست چرا که این عامل در کنار عوامل دیگری مانند وجود خلاء عاطفی، رفتارهای والدین، همســالان و میزان بهره‌گیری از رســانه تأثیرگذار است. به نظرمی‌رسد در برخی موارد حتی ممکن است نتیجه عکس داشته باشد و کودک را دچار انفعال، ترس از اجتماع و افسردگی کند.

صرف تماشای برنامه‌های خشن چنین تأثیری ندارد و از طرف دیگر کودکان بیشتر زمانی که بازی های خشــن و با نقش فعال دارند احتمال اینکه دارای رفتارهای خشونت‌آمیز شوند بیشتر است. نقش مطالعه در کنترل خشونت در نوجوانان مؤثر است. ما باید نسبت به رســانه نگاه جامعی داشته باشیم؛ مثال کودکانی که بیــش از دیگران مطالعه کتاب در برنامه روزانه خود دارند یا والدین برای آنان کتاب می‌خوانند نه تنها روحیه آرام و منطقی بیشتری دارند، حتی در صورت مطالعه محتوای خشــونت‌بار هم شاید کمتر دست به رفتارهای خشن بزنند.

برخی از کودکان و نوجوانان در تماشای محتواهای خشن دست به انتخاب می‌زنند. مثال کودکی که دارای شــخصیت قوی و بار عاطفی و حمایتی زیادی باشد در مواجهه با محتوای ارائه شده از رسانه‌ها که لزوماً دارای صحنه‌های صددرصد خشن نیستند نیز با تحلیل و سبک سنگین کردن آنچه می‌بیند می‌تواند در ذهن خود به درستی نتیجه‌گیری کند و به نتایج موجهی نیز دست یابد. نقش آموزش و ارتقاء سطح فکری و عاطفی کودکان از سال‌های نخستین زندگی و آموزش‌پذیری آنان باید بیش از پیش جدی گرفته شــود که این مهم نیز خود نیازمند دقت والدین و فراهم آوردن شــرایط امنیت روانی کودکان است.