در سطح کلان نه تنها در زمینه شرایط رفاهی و معیشتی باید جایگاه در خور آنها لحاظ شود بلکه با حفظ شأن و منزلت شان، باید آزادی‌های فکری، اندیشه‌ای، استقلال فکری معلمان و ...‌.. نیز مورد توجه قرار گیرد. قانون رتبه‌بندی فرهنگیان بر اساس سند تحول بنیادین نظام آموزشی یکی از موضوعات مهمی است که در راستای بهبود سطح معیشتی و ارتقای شایستگی حرفه‌ای معلمان بسیار مهم است. همچنین، این قانون تضمین بهبود کیفیت آموزشی دانش‌آموزان نیز به شمار می‌آید که بر اساس آن معلمان در پنج دسته رتبه‌بندی می شوند.

اجرای این قانون از مطالبات دیرینه و جدی معلمان است که مدت مدیدی به صورت وعده محقق نشده باقی ماند و البته پس از کلید خوردن اجرای آن متأسفانه به صورت ناقص اجرا شد. طرح اولیه رتبه‌بندی بسیار ناقص، عجولانه و سلیقه ای اجرا شد. اتفاقاً بعضاً نیروهای باسابقه متضرر شدند چرا که رتبه پنج با نظر وزارت آموزش و پرورش تنها شامل ۱۵ درصد از معلمان شد که اکثراً نیروهای اداری و ارزیابان بودند. شاخص‌های رتبه‌بندی بسیار کلی، مبهم، نارسا و در بیشتر موارد دور از واقعیت‌ها و اهداف آموزش و پرورش و حتی سختگیرانه‌تر از کسب رتبه در هیأت علمی دانشگاه بود.

مواردی مانند همکاری با برخی مراکز جهادی و پایگاه‌های نظامی که اتفاقاً امتیاز زیادی داشتند ارتباط چندانی با آموزش و پرورش نداشت، همچنین سابقه چاپ کتاب و مقاله و...که شاخص درستی برای ارزیابی معلمان نیست. واقعیت این است که بسیاری از معلمان در نظام آموزشی معیوب کنونی بسیار کارآمدتر، باسوادتر و تواناتر از بعضی اساتید دانشگاه‌ها هستند که بعضاً به منظور ارتقاء رزومه به یاری دانشجویان خود چند مقاله چاپ کرده‌اند.

رتبه‌های نظام رتبه‌بندی معلمان قرار بود متناسب با هشتاد درصد رتبه‌های هیأت علمی دانشگاه‌ها باشد که متأسفانه حتی ۳۰ درصد نیز نشد. شرایط سخت و بندهای ناقصی مانند عضویت در برخی مراکز و مؤسسات که اصولاًربطی به آموزش و پرورش نداشت و اتفاقاً بالاترین امتیازها را به آنها اختصاص داده‌اند از جمله ایرادهای اجرای آن است.

پرداخت مجموع مطالبات از جمله ساعات اضافه‌کاری، مراقبت‌ها، تصحیح اوراق امتحانی، ازدواج فرزندان، معوقات رتبه بندی و رفاهیات و... تا کنون هیچکدام پرداخت نشده است. از طرف دیگر؛ پرداخت با تأخیر طولانی پاداش پایان خدمت بازنشستگان اجحاف در حق معلمان است. اینکه عملاً پاداش زمانی پرداخت می‌شود که ارزش ریالی خود را از دست داده است.

با این وصف، باید بر مطالبه جامعه معلمان دوباره تأکید کرد. معلمان شاغل اجرای صحیح و دقیق رتبه‌بندی بر اساس شاخص‌های مرتبط با آموزش و پرورش و به دور از اعمال نفوذ و سلیقه نهادهای خارج از بدنه آموزش و پرروش و بر اساس نظرخواهی از معلمان و دلسوزان این حوزه را مطالبه دارند. مطالبه جدی و مهم دیگر این است که در اجرای نظام رتبه‌بندی، شاخص‌های توانایی علمی و تجربی نسبت به دیگر شاخص‌ها اهمیت بیشتری داشته باشد.

علاوه بر این، در کنار توجه و اهتمام به ضرورت حل مشکلات معیشتی و اختصاص رفاهیات به مانند تمام رسیدگی های موجود از کارکنان ادارات دیگر، حفظ شأن و جایگاه معلمان با ساماندهی حقوق و مزایا و دادن استقلال فکری و آزادی اندیشه به معلمان در کلاس‌های درس و عدم کنترل و فشار به معلمان منتقد و آزادی معلمان دربند و مطالبه‌گر بیش از پیش احساس می‌شود.