سیدهادی ساداتی، در گفتوگو با آتیهآنلاین به مناسبت روز کارگر، افزود: مهمترین منابعی درمانی که از آن بهرهمند هستیم، مراکز ملکی تأمیناجتماعی است؛ هرچند این منابع در برخی از مناطق به صورت محدود ارائه میشود و در بسیاری از شهرها بیمارستان تأمیناجتماعی وجود ندارد و تنها یک مرکز درمانی سرپایی فعال است. اما این حداقلها نیز از نظر ما بسیار ارزشمند است.
وی ادامه داد: درحال حاضر اگر کارگران واحدهای صنفی بخواهند خدمات خود را از مراکز دولتی و خصوصی دریافت کنند، مشمول پرداخت فرانشیز هستند و با توجه به گرانی هزینههای درمان، انجام برخی خدمات مانند امور پاراکلینیک و تخصصی رقمهای سنگینی را دربر دارد.
رئیس کانون انجمنهای صنفی کارگران ساختمانی مازندران با اشاره به جایگاه تأمیناجتماعی در حوزه درمان، گفت: به عنوان یک فعال کارگری از مجموعه درمان سازمان تأمیناجتماعی اعلام رضایت میکنم و تمام تلاش خود را بهکار میبندیم تا درمان تأمیناجتماعی پایدار بماند و با وزارت بهداشت ادغام نشود. زیرا این وزارتخانه هم باید پاسخگوی خیل عظیم نیازهای درمانی مردم باشد و در این صورت امکان بهرهمندی کارگران از خدمات درمانی کاهش مییابد.
ساداتی بیان کرد: بزرگترین ضربه به مجموعه کارگری جدا کردن بخش درمان است و از طریق این تریبون به مسئولان اعلام میکنم که درمان تأمیناجتماعی والاترین رکن و اساس استقلال کارگری کشور بهشمار میرود و حق قانونی خود میدانیم که از آنچه متعلق به ما است، صیانت کنیم.
او درباره اینکه پرداخت از جیب کارگران در حوزه درمان چند درصد هزینههای سبد معیشت آنها را دربر میگیرد، افزود: با توجه به بالا بودن هزینههای زندگی و تورم افسارگسیخته، افزایش ۳۵ درصدی کارگران حداقل بگیر، پاسخگوی رفع نیازهای زندگی آنها نیست و هزینههای درمان در سبد معیشتی کارگران دیده نشده است و اگر دسترسی به درمان رایگان تأمیناجتماعی میسر نشود، بسیاری از کارگران مجبور میشوند برای پیگیری برخی بیماریها، چوب حراج به اموال خود بزنند. چنانکه در سطح جامعه نیز شاهد این رویداد هستیم.
رئیس هیاتمدیره کانون انجمنهای صنفی کارگران مازندران با بیان اینکه سرانه معیشتی کارگران پایین است، تاکید کرد: تعرفههای پزشکی با سبد معیشت ما فاصله بسیاری دارد و آن دسته از بیمارانی که باید بهطور مستمر به پزشک مراجعه کنند، توان پرداخت هزینههای درمانی و دارویی خود را ندارند.
ساداتی ادامه داد: این درحالی است که پوشش بیمهای برخی خدمات، مانند دندانپزشکی محدود است و اگر کارگری بخواهد دندانهایش را ترمیم کند، درحد پرکردگی سطحی و کشیدن دندان میتواند از پوشش بیمهای استفاده کند و پس از کشیدن، نمیتواند مرحله بعد که ترمیم و جایگزینی دندان است را انجام دهد.
وی بیان کرد: برای جبران هزینههای درمانی ناچار میشویم بیمه تکمیلی خریداری کنیم؛ این اقدام به این معناست که ما سرانه مضاعفی را در حوزه درمان پرداخت میکنیم. به عبارت دیگر، دوبار حقبیمه درمان پرداخت میکنیم؛ یکبار در طول ۳۰ سال فعالیت و یک بار هم با خرید بیمه تکمیلی که از سرانه حقوق اعم از بازنشستگان و کارگران به این شرکتها پرداخت میشود.
رئیس هیاتمدیره کانون انجمنهای صنفی کارگران مازندران، گفت: از طرفی بیمههای مذکور به صورت کامل و جامع خدمات درمانی را پوشش نمیدهند و در نتیجه مجبور به پرداخت از جیب هستیم؛ درواقع سهبار هزینه کرده و یکبار خدمات گرفتهایم. حال اگر امکان گسترش دسترسی کارگران به درمان رایگان میسر بود، نیازی به استفاده از پوشش بیمه تکمیلی نبود و انتظار داریم تا تأمیناجتماعی خدمات درمانی خود را گسترش دهد.
نظر شما