به گزارش آتیه آنلاین، گزارش مرکز آمار ایران حاکی است؛ در این میان از جمعیت اشاره شده در حوزه فعالان مشارکت اقتصادی، به میزان ۶.۶ درصد شاغل شدهاند. به عبارتی حدود ۲.۵ هزار نفر از این تعداد به چرخه نیروی شاغل در پاییزسال ۱۴۰۲ اضافه شدند. اما همچنان ۱.۵ درصد آنها بیکار هستند. همچنین ۹۱.۹ درصد از جمعیت غیرفعال از پاییز سال ۱۴۰۱ به پاییز سال ۱۴۰۲ بدون تغییر ماندند.
از پاییز سال ۱۴۰۱ تا پاییز سالجاری، نیروی کار به لحاظ جابه جایی به دو گروه تقسیم شده است. افرادی که در فاصله دو فصل تغییر وضعیت دادهاند و افرادی که در دوفصل پاییز در ۲ سال اخیر وضع فعالیت یکسانی داشتهاند. به عبارتی در این بازه زمانی در مجموع شاغل، بیکار یا غیرفعال بودهاند.
بر اساس دادههای جریان نیروی کار، میزان جابه جایی نیروی کار از پاییز ۱۴۰۱ به پاییز سال ۱۴۰۲، ۱۲.۵ درصد بوده است و در این میان وضع فعالیت ۸۷.۵ درصد از جمعیت نیروی کار پایدار مانده و تغییر نکرده است. به عبارتی ۵۵ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر یا در شغل شان به پایداری رسیده یا همچنان بیکار مانده یا غیرفعال بودهاند. اما در این میان ۱۲.۵ درصد جابه جایی وجود داشته است.
ماندگاری ۲۱ میلیون نفر در شغل خود
از پاییز سال ۱۴۰۱ به پاییز سالجاری، ۸۸.۲ درصد از شاغلان شغل خود را حفظ کردهاند. به عبارتی از مجموع ۲۴ میلیون و ۷۰هزار و ۴۱۲ شاغل در پاییز سال قبل، ۲۱ میلیون و ۲۳۰ هزار شاغل، جابهجایی کاری نداشته و شغل خود را حفظ کردهاند.
همچنین از این تعداد، حدود ۶۵۰ هزار نفر شغل خود را از دست داده و به گروه بیکاران اضافه شدهاند. حدود دو میلیون و ۱۹۰ هزار نفر نیز از شاغلان پاییز سال گذشته در پاییز سال ۱۴۰۲، از چرخه نیروی کار خارج و غیر فعال شدهاند.
بالاترین میزان جابه جایی نیروی کار از پاییز سال قبل به پاییز سال ۱۴۰۲، در گروه بیکاران صورت گرفته که از مجموع دو میلیون و ۱۳۶ هزار و ۸۲۸ بیکار پاییز سال گذشته، ۹۰۸ هزار و ۱۵۱ بیکار در پاییز امسال شاغل شدهاند. به عبارتی ۴۲.۵ درصد از بیکاران از پاییز سال قبل به پاییز امسال مشغول به کار شدهاند. ۳۶.۷ درصد از بیکاران پاییز سال ۱۴۰۱ در پاییز سال ۱۴۰۲ نیز همچنان جویای کار هستند و در این گروه ماندگار شدهاند.
تعداد این افراد بیکار بالغ بر ۷۸۴ هزار نفر بوده است. تعداد بیکارانی که از پاییز سال قبل به پاییز امسال، وضعیتشان تغییر یافته و از گروه جمعیت فعال خارج شدهاند، در حدود ۲۰.۸ درصد بوده است. به عبارتی این تعداد حدود بالغ بر ۴۴۴ هزار نفر برآورد شده است. اتفاق دیگری که در جریان نیروی کار در پاییز سال ۱۴۰۲ نسبت به سه ماهه سوم سال ۱۴۰۱ رخ داده، تغییر وضعیت در جمعیت غیرفعال بوده است. به طوری که بیشترین میزان جابهجایی در این گروه مربوط به تغییر وضعیت از غیرفعال به فعال در حدود ۸.۱ درصد بوده است.
اثرگذاری اقدامات دولت برای تثبیت اشتغال
دولت سیزدهم برای تحقق اهداف اشتغالزایی خود و برای کاهش نرخ بیکاری، سامانه ملی رصد اشتغال را ایجاد کرد تا اشتغال ایجاد شده را در راستای تثبیت آنها پایش کند. گزارهای که تا پیش از این دولت مغفول مانده بود .
برنامههای اشتغالزایی دولتها فاقد این نوع سامانه بود، به همین دلیل بیشتر سیاستگذاریهای دولتها بر پایه پولپاشی صرف و رهاشدگی بازار کار بود. به همین دلیل بود که اغلب فرصتهای شغلی ایجادشده، به دلیل بیتوجهی دولتها پس از مدتی از بین میرفت و دولتها هیچ برنامهای برای تثبیت اشتغال ایجادشده نداشتند.
در این دولت، پولپاشی صرف برای ایجاد شغل نبود. از اینرو سامانه رصد ملی اشتغال ایجاد شد تا علاوهبر اینکه بازار کار را بهصورت مدوام پایش کند خدمات اشتغالی که به افراد در این سامانه ارائه میشود، از طریق سه مرحله مورد نظارت و صحتسنجی نسبت به مشاغل ایجادشده مورد بررسی قرار میگیرند. در این سامانه کارشناسان و بازرسان در مرحله نخست به کسانی که خدمات دریافت کردهاند، پیام ارسال میکنند. در مرحله دوم تماس و در مرحله سوم نظارت به صورت حضوری و میدانی انجام میشود.
در مرحله نظارت میدانی بر اشتغال ایجادشده توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، کارشناسان از محل اشتغال ایجاد شده براساس هویت افراد بازرسی انجام میدهند و نحوه پرداخت تسهیلات اشتغالزایی را به ثبت میرسانند تا از این طریق تسهیلات به شاغلان واقعی برای رونق کسبوکارها پرداخت شود و از هرگونه انحراف در تسهیلات جلوگیری شود. سامانه رصد ملی اشتغال کشور، برای کسب اطلاعات دقیق از ورودیها و خروجیها به بازار کار و میزان اشتغال ایجادی راهاندازی شده است تا سیاستگذاریها و وضعیت بیکاران و شاغلان مورد بررسی قرار گیرد.
به این ترتیب، سامانه رصد ملی اشتغال، بهعنوان سومین منبع آماری کشور پس از مرکز آمار و سازمان تأمیناجتماعی است که البته منبع معتبری است، چرا که بازار کار روزانه رصد میشود.
رشد ۸۶ درصدی اشتغالزایی دستگاهها
براساس مصوبه شورایعالی اشتغال کشور، تعدادی از دستگاهها و نهادهای اجرایی در برنامه اشتغالزایی دولت متعهد به ایجاد یا حمایت از اشتغال شده بودند که براساس آمارهای ارائهشده میزان عملکردشان یا به عبارتی تعهدشان به برنامه اشتغالزایی به ۸۶ درصد رسیده است.
بازخوانی همزمان رشد ۸۶ درصدی اشتغالزایی دستگاههای متعهد و تثبیت اشتغال تماموقت در کشور نشان میدهد که فضای اشتغال به سمت تمرکز بر بازار کار رسمی و شایسته پیش رفته است.
دولت، همه امکانات را برای ایجاد اشتغال با دو رویکرد تولید و توزیع در دستور کار خود قرار داد. این دو رویکرد موازی هم هستند و به این معنا بود که اشتغال بدون تولید و زنجیره آن تا مصرف مورد توجه قرار گرفت. موضوع بعدی این بود که دولت بازار کار را متناسب با آموزش با نیازهای بازار در نظر گرفت.
نظر شما