اغلب فعالیت‌های حرفه‌ای شغلی که از آن با عنوان «کارمندی» یاد می‌شود، شغل‌هایی هستند که با رایانه، اینترنت، هوش مصنوعی و مواردی از این قبیل پیوند خورده‌اند. بدون شک این موضوع نشان‌دهنده این است که نقش فعالیت جسمانی در شغل‌های اینچنینی بسیار اندک و کمرنگ بوده و کارمند نیازمند این است که برای دوری از امراض ناشی از کم‌تحرکی، ورزش را به طور حتم در برنامه و سبک زندگی خود لحاظ کند. دنیای امروز، به‌ویژه برای کارمندان، دنیایی سراسر ماشینی بوده و این مسأله به شکلی فزاینده در حال رشد است. کارمندان ساعت‌ها پشت میز نشسته‌اند و فقط از دو حس بینایی و لامسه جهت انجام فعالیت روزانه استفاده می‌کنند و این موضوع ممکن است برای سلامتی خطرات بزرگی را به همراه داشته باشد. همچنین مواجهه با ساعات کاری طولانی باعث افزایش استرس و کاهش راندمان کارمندان و کارکنان شده است. مرور پژوهش‌های متعدد ملی در بردارنده دو نکته اساسی است؛ نخست آنکه آمار دقیقی از وضعیت فعالیت ورزشی کارمندان در کشور ارائه نشده و علاوه بر این، آمارگیری دقیق و جامعی از وضعیت سلامت کارمندان نیز به تفکیک گونه‌شناسی آن، صورت نگرفته است. نتایج تحقیقات گسترده نشان داد بیشتر کارمندان در درازمدت به اختلالات اسکلتی-عضلانی مبتلا می‌شوند. محققان نشان داده‌اند اختلالات عضلانی - اسکلتی یکی از عوامل شایع ناتوانی و آسیب‌های شغلی و کناره‌گیری از کار است. این مشکل علاوه بر تحمیل هزینه‌های گزاف بر سازمان در طولانی‌مدت موجب بروز بیماری در سیستم بدن کارمندان و کارکنان می‌شود که در صورت تداوم سبب خستگی جسمانی و به دنبال آن خستگی عاطفی کارکنان و در نهایت فرسودگی شغلی می‌شود؛ لذا برای دستیابی به تعامل کامل بین کارمند و سازمان، سازمان‌ها باید سبک زندگی سالم را ترویج کنند. یکی از راه‌های ترویج سبک زندگی سالم، تشویق کارکنان به شرکت در فعالیت‌های ورزشی است.
فعالیت ورزشی؛ راه‌حل مسأله
بین راه‌های مختلفی که به سلامت کارکنان و افزایش کارکرد و تمرکز آنها در کار وجود دارد، فعالیت بدنی و ورزش در محیط کار یکی از راه‌های تضمین شده‌ برای بهره‌وری کارکنان و همچنین تضمین سلامتی جسمی آن‌ها است. شواهد و نتایج به دست آمده از تحقیقات علمی و تجربی نشان داد تعمیم و گسترش ورزش در واحدهای صنعتی و خدماتی و سازمان‌های بخش عمومی، ارزش‌های فرهنگی در محیط کار را ترقی داده و آمادگی‌های ذهنی و جسمی لازم برای تحرک و چالاکی نیروی کار برای جلوگیری از بروز هرگونه حوادث احتمالی حین انجام کار را فراهم آورده است. همچنین ارتقاء قابلیت و توانایی‌های نیروهای کار را جهت انجام امور محوله بهبود می‌بخشد. در این میان باید به این نکته توجه داشت فهم کارفرما از وضعیت سلامت کارمندان قبل از هرگونه اقدامی ضروری به نظر می‌رسد. بررسی مشکلات حوزه سلامت، سبک زندگی و نیازمندی‌های حوزه ورزشی، باید به طور دقیق انجام شود. به‌ویژه شرکت‌هایی نظیر خودروسازی‌ها، هلدینگ‌ها و کارخانجات گوناگون که پتانسیل اجرای سازوکارهای کارآمد بهبود فعالیت‌های ورزشی را دارا هستند باید اقدامات اولیه را در این مسیر انجام داده و چراغ این راه را روشن کنند. موضوع دیگر این است که یکی از ظرفیت‌های بالقوه در سراسر کشور، اماکن ورزشی موجود است که می‌توان با تخصیص آن به کارمندان از این ظرفیت به صورت بهینه‌ای استفاده کرد. بنابراین با هماهنگی بین‌دستگاهی و بهره‌ور کردن اماکن ورزشی شرایطی فراهم خواهد شد تا کارمندان بتوانند ساعاتی مشخص را به انجام فعالیت ورزشی اختصاص داده و خود را در برابر آسیب‌های احتمالی فیزیکی، ایمن سازند.
ضرورت ورزش در ساعات اداری
نتایج پژوهش‌های علمی نشان داد کارمندان می‌توانند با حداقل ۳۰ دقیقه انجام فعالیت ورزشی روزانه از بسیاری از بیماری‌ها جلوگیری کنند. اما یک مشکل اساسی در این بین وجود دارد و آن این است که کارمندان وقت چندان آزادی برای انجام ورزش ندارند و یا اینکه نمی‌خواهند به میل خود ورزش کنند؛ زیرا کارمندان از صبح تا پایان وقت اداری در اداره به سر می‌برند. آنچه مسلم است بعد از زمان اداری معمولاً وقتی برای ورزش داوطلبانه وجود ندارد و اگر هم اندک زمانی باشد معمولاً کارهای فرعی مانند تفریح بر ورزش کردن ترجیح داده می‌شود، زیرا هیچکس مجبور به ورزش کردن در زمان غیراداری نیست. به عبارت ساده‌تر، ورزش کردن نوعی کار شخصی محسوب نمی‌شود تا کارمندان به انجام آن در زمان غیراداری بپردازند. بنابراین به دلیل اینکه در زمان غیراداری نمی‌توان کارمندان را به صورت مؤثر به ورزش کردن ترغیب کرد؛ لذا کارشناسان علم مدیریت پیشنهاد می‌کنند محلی مناسب با امکانات ورزشی در سازمان در نظر گرفته شود تا کارمندان روزانه ۳۰ دقیقه از وقت اداری و یا پس از پایان وقت اداری و قبل از رفتن به منزل را به صورت منظم و اجباری به ورزش بپردازند. به عبارت بهتر ورزش به صورت یکی از کارهای لازم‌الاجرای روزانه کارمندان در تایم اداری محسوب شود. نباید فراموش کرد که ورزش کردن می‌تواند چه فواید قابل توجهی برای قشر کارمند به ارمغان بیاورد؛ فوایدی که در نهایت نه‌فقط شخص کارمندان که شرکت‌ها و مؤسسات نیز به موازات افزایش بهره‌وری و بهبود سلامت روانی و جسمی کارمندان خود از آن بهره خواهند برد.