به گزارش آتیه آنلاین به نقل از ایسنا، حمید نجف، در ارزیابی تبدیل شدن دستفروشی به شغل رسمی اظهار کرد: معتقدم اگر نگاه شهرداری‌ها و وزارت اقتصاد در این زمینه، بحث ساماندهی و کمک واقعی به این قشر و طیف باشد، موفقیت آمیز خواهد بود ولی اگر نگاه صرفا درآمدزایی و منفعت‌طلبی باشد، فشار بر طبقات ضعیف دستفروش وارد می شود.

وی ادامه داد: عمده دستفروشان به این دلیل که مالیات و اجاره پرداخت نمی‌کنند، نرخ اجناسشان پایین است و مشتری دارند، پس برای ساماندهی و کمک به آنها می توانیم جمعه بازارهایی را راه اندازی کنیم یا مراکزی را برای فروش محصولات آنها در اختیار بگذاریم تا هم به اشتغالزایی آنها کمک شود و هم افراد ضعیف بتوانند مایحتاج خود را قیمت مناسب تهیه کنند.

این فعال حوزه کار، بازار دست دوم فروشان را مثال زد و گفت:‌ بازار خلازیر زمانی یکی از شلوغ‌ترین بازارهای تهران بود و مشتریان بسیاری داشت. عده ای دستفروش برای عرضه اجناس دست دوم خود در این مکان جمع می شدند و اقشار ضعیف جامعه با مراجعه به آن مایحتاج خود را با قیمت نازل خریداری می کردند ولی به دلیل حاکم کردن نگاه منفعت طلبی و درآمدزایی به نام ساماندهی بسیاری از آنها از این بازار به حاشیه‌های شهر رانده شدند.

نجف ادامه داد: دستفروشان در این بازار فرضا برای یک روز کار باید ۲۵۰ هزار تومان پرداخت می‌کردند ولی کل بساط آنها شاید این مبلغ هم نمی‌شد و باید درآمدی کسب می‌کردند که بتوانند چنین اجاره‌ای را بپردازند، پس به ناچار اجناس دست دوم خود را با قیمت بالاتر می‌فروختند ولی مشتریان آنها که از طبقات ضعیف بودند توان خرید جنس با قیمت بالا را نداشتند چون اگر قدرت خریدشان بالا بود به بازارهای اصلی مراجعه می‌کردند و جنس نو می‌خریدند ولی با چنین تصمیمی بازار اجناس دست دوم که به دلیل توان خرید و وضعیت اقتصادی به شدت رشد کرده بود، به خلوت ترین بازار تبدیل شد زیرا نگاه به ساماندهی و قانون مداری نگاه درآمدزایی بود.

وی افزود: بسیاری از دستفروشان هر زمان بحث ساماندهی یا اختصاص غرفه‌هایی برای فروش آنها مطرح می‌شود استقبال نمی‌کنند و می گویند برایشان صرفه ندارد. به همین دلیل به میادین شهر یا متروها و داخل اتوبوس‌ها روی می آورند و از این طریق امرار معاش می‌کنند.

نجف در پایان تاکید کرد: شهرداری‌ها باید از محل درآمدهای خود که از عوارض و یا تراکم ساختمانی دریافت می کنند، مبلغی به دستفروشان کمک کنند و حتی اجازه عرضه رایگان محصولات را به آنها بدهند. ممکن است برخی دستفروشان با هزینه‌های گزاف اجناس خود را بفروشند ولی در مقابل عده‌ای هم هستند که کل بساط آنها رقم ناچیزی است و باید دستشان را گرفت و مورد حمایت قرار داد لذا معتقدم نگاه درآمدزایی و منفعت طلبی به پدیده دستفروشی نتیجه معکوس می دهد و نمی تواند گام موثری در جهت ساماندهی و رونق کسب و کار این قشر تلقی شود.