به گزارش آتیه آنلاین به نقل از روزنامه ایران، در این آمار روند افزایشی شکل گیری فرصت های شغلی و روند کاهشی جویندگان کار، معرفی شدگان به کارفرما و به کار گمارده شدگان در سطح کشور در مقایسه سال های ۱۴۰۰ و ۱۳۹۹ ثبت شده است. آمار و اطلاعات مربوط به شاخص ها و تحولات بازار کار و اشتغال در سال ۱۴۰۰ حاکی از روند افزایشی مراکز خدمات اشتغال، کاریابی های داخلی و خارجی است. براساس خروجی داده های آماری مراکز خدمات اشتغال و دفاتر کاریابی خصوصی کشور در سال قبل، مجموعا تعداد هزار و ۱۹۹ مرکز خدمات اشتغال و دفاتر کاریابی های خصوصی داخلی و خارجی در کشور فعالیت داشته اند که در مقایسه با سال پیش از آن رشد ۱۱۵ موردی را ثبت کرده است. بر همین مبنا مجموعا در سال ۱۳۹۹ تعداد هزار و۸۴ دفتر کاریابی و خدمات اشتغال در سطح کشور مشغول به کار بوده اند که روند افزایشی در این خصوص در سال ۱۴۰۰ توسط مرکز آمار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ثبت شده است.
این گزارش همچنین فعالیت ۹۸ مرکز خدمات اشتغال را در سطح استان های کشور به ثبت رسانده که در مقایسه با تعداد ۸۸ مرکز خدمات فعال در سال قبل از آن، رشد ۱۰ موردی را نشان می دهد. در حوزه کاریابی های خصوصی داخلی و خارجی نیز با توجه به آمار هزار و ۱۰۱ موردی در کشور در سال گذشته و ۹۹۶ موردی در سال ۱۳۹۹ نیز روند افزایشی ثبت شده که ارتقای ۱۰۵ موردی دفاتر کاریابی فعال را نشان می دهد. گفتنی است با استناد به گزارش وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تعداد ۹۱۱ مورد کاریابی داخلی و ۱۹۰ مورد نیز کاریابی خارجی در سطح کشور در حال فعالیت و ارائه خدمات حوزه اشتغال و کاریابی به جویندگان کار در قالب اقشار و گروه های سنی مختلف هستند.
گزارش مذکور حاکی از بیشترین میزان فعالیت کمی و کیفی مراکز خدمات اشتغال و کاریابی به ترتیب در استان های تهران، خراسان رضوی و اصفهان با تعداد ۲۳۶، ۱۰۱ و ۸۸ مورد است که حتما ارتباط مستقیمی با میزان جمعیت و فرصت های شغلی موجود در این مناطق دارد. همچنین گفتنی است که کمترین میزان تعداد مراکز خدمات اشتغال و کاریابی های فعال کشور در استان های لرستان، کرمانشاه و قم به ترتیب با یک، ۱۲ و ۱۲ مورد ثبت شده که مولفه های جمعیت، میزان صنعتی بودن و فرصت های شغلی موجود در این مناطق در اثرگذاری این آمار نقش آفرین هستند.
این در حالی است که در بسیاری از استان های کشور مراکز خدمات اشتغال وجود نداشته و در برخی مناطق نیز به واسطه نبود بسترهای اشتغال، دفاتر کاریابی داخلی و خارجی فعالیت ندارند.
بر اساس تعاریف قانونی، مراکز کاریابی حلقه پیوند میان جویندگان کار و کارفرمایان بوده و اقداماتی را در راستای جست وجوی شغل برای متقاضیان کار و آشنا کردن آنها با نوع شغل و ارتباط بین آنها و کارفرمایان صورت می دهند.
در صورت رونق بازار کار، کاریابی ها و دفاتر مشاوره شغلی به لحاظ کاری در شرایط مطلوبی قرار می گیرند و از جذب نیروی کار در بنگاه ها و کمک به جویندگان کار برای یافتن شغل مناسب و برقراری ارتباط میان آنها بهره لازم را می برند.
هر اندازه که تعادل میان شاخص کمی نیروی کار یا به عبارتی کارجویان در بازار کار و میزان فرصت های شغلی موجود در حوزه کار برقرار نباشد، به همان میزان، اقبال به کارگزاری ها افزایش پیدا خواهد کرد و اما در شرایط خاص امروز و با جمعیت بالای بیکاران، عملا نیاز به وجود و عملکرد مراکز مشاوره شغلی و کاریابی در سطح کشور بیشتر از همیشه به چشم می خورد.
بر اساس تازه ترین گزارش ها، در کشورهای توسعه یافته جهان بیش از ۵۰ درصد نیروی کار مورد نیاز، توسط کاریابی ها جذب می شوند و این در حالی است که این میزان در کشور ما در بهترین شرایط، حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد است، اما با این حال کاریابی ها سهم بسزایی در تامین نیروی کار مورد نیاز و معرفی فرصت های شغلی مناسب برای جوانان و جویندگان کار دارند و البته به لحاظ کمی و کیفی باید شرایط بهتری برای فعالیت این مراکز در کشور فراهم شود. گفتنی است که کشورهای پیشرفته از بدو ورود نیروی کار به بازار، تا کاریابی و سپس سازگاری با محیط کار، مسیر شغلی را مورد مطالعه قرار داده و پژوهش های بسیاری در این زمینه صورت داده اند و در کشور ما نیز رشته مشاوره شغلی با این هدف شکل گرفته اما به دلایل متعددی از ارائه خدمات به متقاضیان بازمانده و بهره گیری از توانمندی ها و پتانسیل های بالای مراکز مشاوره شغلی و کاریابی ها مغفول مانده و از این رو شایسته است که مراکز کاریابی با ایجاد تحول و تغییر رویکرد نقش فعال تری در بازار کار کشور ایفا کنند.
نظر شما