بنابر گزارش جهانی بیمه مک‌کینزی تاثیر این رکود اقتصادی بر صنعت بیمه قابل توجه است؛ در سال ۲۰۲۰، رشد حق‌بیمه به حدود ۱.۲ درصد کاهش یافت (در مقایسه با بیش از ۴ درصد نرخ سالانه مابین سال‌های ۲۰۱۰ تا۲۰۲۰) و میزان سود نیز نسبت به سال ۲۰۱۹ حدود ۱۵ درصد کاهش یافت. این کاهش که به ویژه ناشی از کاهش سود در بیمه‌نامه‌های عمر بود در آسیا و اقیانوسیه به بالاترین میزان خود یعنی ۳۶ درصد رسید. با این همه داده‌های اولیه حاکی از آن است که رشد و سود حق بیمه در سال ۲۰۲۱ بهبود یافته، به‌ویژه در مناطقی که استفاده از واکسن‌ها بیشتر بوده و تاثیرات آن حداقل به صورت دوره‌ای بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی را دوباره ممکن کرده است.

در طول پنج تا ده سال گذشته، مشخصاً کارگزاران بیشترین سهم را از سود بیمه بدست آورده‌اند. بازده کل سهامداران برای کارگزاران بیمه بسیار بالاتر از سایر بخش‌های صنعت است و به این دلیل بسیاری از شرکت‌های سهامی خصوصی در حال سرمایه‌گذاری در صنعت بیمه هستند.

در عین حال، سردمداران بیمه باید با چالش‌های ناشی از کرونا مبارزه کنند. این یک لحظه منحصر به فرد است؛ شرکت‌های بیمه اکنون با چندین سوال راهبردی اساسی روبرو شده‌اند. چگونه می‌توانند ارزش بیشتری برای سهامداران ایجاد کنند؟ آیا آنها می‌توانند تقاضای پنهان بازار را بدست آورند و تجربه مشتری را بهبود بخشند؟ و اینکه چگونه می‌توانند برای بهبود بهره‌وری دوباره و طولانی‌مدت شتاب بگیرند؟

بیمه مک‌کینزی که به دنبال پاسخ سوالات مطرح شده است مدیران راهبر صنعت بیمه باید از ۹ اهرم ارزش سرمایه‌گذاری استفاده کنند:

1. دخیلکردن ملاحظات زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی به یکی از ویژگی‌های اصلی مدل کسب و کار.
2. بازیابی ارتباط از طریق نوآوری محصول و پوشش ریسک‌های جدید.
3. افزایش تعامل و تجربه مشتری‌محور به علاوه شخصی‌سازی اشکال متنوع خدمات بیمه.
4. با استفاده از سیستم‌های مجازی و حرکت مداوم به سمت دیجیتالی‌شدن صنعت بیمه تغییر پارادایم به سمت الکترونیکی‌شدن را تسریع بخشند.
5. توسعه بیمه به کسب‌وکارهای جدید متناسب با عصر دیجیتال؛ در این زمینه، اپراتورهای فعلی باید مدل‌های کسب‌وکار خود را بازبینی کنند.
6. استفاده از تأثیر مقیاس و تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها.
7. پلتفرم‌های فناوری اصلی را به‌روز کنند. دیجیتالی‌شدن، سیستم‌های قدیمی را که برخی از آنها ده‌ها سال قدمت دارند تحت فشار قرار داده است و بسیاری از شرکت‌های بیمه در حال بررسی جایگزینی سیستم‌های اصلی با پلتفرم‌های فناوری جدید هستند.
8. توجه به ضرورت بهره‌وری به معنای پرداخت هزینه‌های ساختاری به عنوان منبع ارزش‌افزایی بیشتر.
9. توجه به فرهنگ‌ها، تفاوت‌ها و روش‌های کاری، جهت جذب و حفظ استعدادها.