به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از نشریه بین­المللی بیمه (insurance journal)، بارش‌های شدید در سال جاری منجر به بروز سیل و زیر آب رفتن شهرهایی در کره جنوبی و چین شد و سیستم­های آب و برق را در هند مختل کرد. همه‌ این بلایای طبیعی در حالی رخ  می‌دهند که خشکسالی، منجر به کاهش برداشت محصولات کشاورزی در سراسر اروپا شده است.

بر اساس گزارش مرکز تحقیقات اپیدمیولوژی بلایا مستقر در بروکسل، تنها در سال گذشته رویدادهای طبیعی همچون خشکسالی شدید، سیل و طوفان، منجر به خسارت‌های جهانی شده بالغ بر ۲۲۴ میلیارد دلار شده است. پژوهشگران معتقدند که با توجه به اینکه تغییرات آب و هوایی باعث افزایش شدت بارندگی، سیل و خشکسالی در دهه‌های آینده خواهد شد، این هزینه‌های اقتصادی نیز افزایش خواهند یافت.

شرکت مهندسی GHD  واقع در کانادا خطرات آب را در هفت کشور ایالات متحده، چین، کانادا، بریتانیا، فیلیپین، امارات متحده عربی و استرالیا که دارای شرایط اقتصادی و اقلیمی متفاوتی هستند ارزیابی کرده است: این تیم با استفاده از داده‌های بیمه جهانی و مطالعات علمی در مورد چگونگی تأثیر رویدادهای طبیعی شدید بر بخش‌های مختلف اقتصادی، میزان ضرر و زیان کشورها را از نظر هزینه‌های کوتاه­مدت و بلندمدت این بلایا برای کل اقتصاد، برآورد کرده است.

بر اساس این گزارش در ایالات متحده، بزرگترین اقتصاد جهان، زیان ناشی از بلایای طبیعی تا سال ۲۰۵۰ می‌تواند به ۳.۷ تریلیون دلار برسد و تولید ناخالص داخلی ایالات متحده تا آن زمان هر سال حدود ۰.۵ درصد کاهش خواهد داشت. در سوی دیگر چین، اقتصاد دوم جهان، تا اواسط قرن جاری با ضرر و زیانی حدوداً ۱.۱ تریلیون دلاری مواجه خواهد شد.

از میان پنج بخش اصلی اقتصاد جهانی، تولید و توزیع بیشترین آسیب را از بلایای طبیعی خواهد دید که پیش­بینی می­شود زیان ناشی از این بلایا حدوداً ۴.۲ تریلیون دلار خواهد بود. کمبود آب تولید را مختل می‌کند در حالی که طوفان و سیل زیرساخت‌ها و دارایی‌ها را از بین می‌برد. طبق این گزارش، خرده فروشی، بانکداری و انرژی سایر بخش‌های اقتصادی هستند که بیشترین زیان را از این بلایای طبیعی خواهند دید. بخش کشاورزی نیز که در برابر خشکسالی و بارندگی به شدت آسیب­پذیر است، احتمالاً خسارتی ۳۳۲ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۵۰ متحمل خواهد شد.

امسال در مجمع جهانی اقتصاد، یک گروه جهانی از کارشناسان کمیسیون جدیدی را برای تحقیق در مورد اقتصاد آب راه­اندازی کردند که هدف آن مشاوره به سیاستگذاران در مورد مدیریت آب است. ترمان شانموگاراتنام، رئیس مشترک کمیسیون پیشنهاد می‌دهد که ما باید «نحوه اداره آب و آب و هوا را با هم تغییر دهیم ... هزینه‌های انجام این کار هرچند ناچیز نیست اما در قیاس با هزینه‌هایی که تغییرات اقلیمی می‌توانند به بار بیاورند به چشم نمی‌آید».