به گزارش آتیه آنلاین، نرخ بیکاری بیش از ۱۶ درصد نیروی جوان در سن کار بین ۱۸ تا ۳۵ ساله در حالی است که نرخ بیکاری اعلام شده رسمی نیروی کار در کل کشور در بهار سال ۱۴۰۱ از طرف مرکز آمار ایران به میزان ۹.۲ درصد اعلام شده است و این نرخ نسبت به سال گذشته افزایش یک درصدی داشته و از ۱۵.۶ به ۱۶.۶ درصد رسیده است.

بر اساس این داده های آماری تعداد بیکاران این بازه سنی بیش از یک میلیون و ۶۸۳ هزارنفر اعلام شده است که در مقایسه با سال قبل در حدود ۷۵ هزارنفر افزایش را تجربه کرده است.

در بخش دیگری از این داده‌های حوزه بیکاری و اشتغال، نرخ بیکاری مردان در بازه سنی ۱۸ تا ۳۵ ساله ۱۳.۸ درصد اعلام شده و این در صورتی است که نرخ بیکاری زنان در این محدوده سنی بسیار بیشتر از مردان و ۲۸.۳ درصد به ثبت رسیده است.

همچنین نرخ بیکاری رسمی اعلام شده در بازه سنی ۱۵ تا ۲۴ ساله به میزان ۲۴ درصد به ثبت رسیده است که در مقایسه با محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ ساله نرخی بیشتر از ۷.۴ درصد را نشان می‌دهد که بر اساس نظر کارشناسان حوزه بازار کار و اشتغال دلایل متعددی از جمله تحصیلات دانشگاهی یا آموزش‌های مهارتی و فنی دارد.

آمارهای جمعیتی کشور نشان می‌دهد که در حدود ۶۴ میلیون نفر از جمعیت بیش از ۸۵ میلیون نفری کشور در محدوده سنی ۱۵ ساله و بیشتر قرار دارند که تحولات و تغییرات حوزه‌های اشتغال در این بازه سنی مورد بررسی قرار می‌گیرند.

بر همین اساس در حدود ۲۶ میلیون نفر نیز در قالب اقشار مورد احتساب در حوزه مشارکت اقتصادی قرار دارند که ۴۰.۹ درصد جمعیت ۱۵ ساله و بیشتر را شامل می‌شوند و بیش از ۳۷ میلیون و ۵۰۰ هزارنفر نیز با نرخ ۵۹.۱ درصد از جمعیت ۱۵ ساله و بیشتر، گروه‌های غیرفعال را شامل می‌شوند.

همچنین نرخ رسمی بیکاری اعلام شده ۹.۲ درصدی بیکاری در کشور تعداد ۲ میلون و ۴۰۰ هزارنفر را دربر می‌گیرد و از بین نیروی فعال در چارچوب مشارکت اقتصادی نیز با جمعیت بیش از ۲۳ میلیون و ۵۰۰ هزارنفری ۹۰.۸ درصد جمعیت فعال کشور را شامل می‌شود.

دلایل نرخ بیکاری بالا در بین جمعیت ۱۸ تا ۳۵ سال

بخش قابل توجهی از جوانان در سن کار بیشتر از ۱۸ ساله به دلیل حضور در مراکز آموزش عالی دانشگاهی و برنامه‌ریزی برای تحصیلات دانشگاهی، محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ را به کسب مدارک دانشگاهی مشغول هستند که به طور طبیعی اشتغال کم و نرخ بیکاری بالا در این بازه سنی به دلیل نیاز بازار کار به نیروی کار و عدم تعادل در عرضه و تقاضای نیروی کار به ثبت می‌رسد.

همچنین از عدم هدفگذاری نیروی در سن کار جوان در راستای کسب مهارتهای فنی و تخصصی و احتمال یافتن شغل مناسب می‌توان به عنوان یکی دیگر از بارزترین شاخص‌های موثر در بیکاری افراد در سن کار بین ۱۸ تا ۳۵ ساله یاد کرد که به دلایلی مانند اشتغال به تحصیلات دانشگاهی و گذراندن دوره‌های دانش‌آموختگی از ضرورت و اهمیت آموزش مهارت غافل می‌شوند.

این افراد به دلیل نداشتن مهارتهای فنی و حرفه‌ای لازم برای ورود به بازار کار حتی با وجود داشتن مدارک دانشگاهی بالا و به این دلیل که بازار کار نیازمند افراد خبره و ماهر است، از ورود به بازار کار در این محدوده سنی باز مانده و نرخ بالای بیکاری در این سن را رقم می‌زنند که علاوه بر برهم زدن عرضه و تعادل بازار کار و اشتغال موجبات رشد تصاعدی نرخ بیکاری در محدوه سنی اشتغال ۱۸ تا ۳۵ ساله را رقم می‌زند.

غفلت از ضرورت پیوند دانش و مهارت در بازار کار

عدم سیاستگذاری آینده محور و کارآمد در حوزه اشتغال جوانان در راستای ایجاد ارتباط بین صنعت، دانشگاه و بازار کار در طی دهه‌های گذشته شرایطی را موجب شده است که امروزه نرخ بیکاری جوانان در سن کار بیشتر از ۱۸ ساله بسیار بالاتر از میانگین نرخ شاخص بیکاری کل کشور در بازه‌های سنی افراد ۱۵ ساله و بیشتر است.

اثبات اثربخشی و نقش‌آفرینی آموزش‌های مهارتی و همزمانی آن با دوره‌های دانش‌آموختگی مراکز آموزش عالی در طول دهه‌های اخیر در جهان با شکل‌گیری انقلاب مهارتی و رشد و توسعه کشورهای در حال توسعه و تسریع در رشد اقتصاد تولید کشورهای توسعه یافته، تجربه‌ای ارزشمند برای دیگر کشورها است که مهارت‌آموزی را به عنوان پایه و اساس رشد و تعالی در بازار کار در نظر بگیرند.