ناصر چمنی در گفت‌وگو با آتیه آنلاین اظهار داشت: آمار بالای دانش‌آموختگان دانشگاهی کارآموز در مراکز آموزش مهارت فنی و حرفه‌ای نشان از عدم ارتباط اثربخش بین فضای آموزشی در مدارس و دانشگاه‌ها و بخش فعال مهارت‌آموزی است که شرایط را برای تربیت نیروی کار ماهر دانش‌آموخته مهیا نکرده است.

وی با بیان اینکه نظام آموزشی در کشور ما باید با انجام تحقیقات و بررسی در حوزه شغل‌هایی که در بازار کار نیازمند آموزش مهارت هستند، بستری برای ارائه آموزش‌های مهارتی فراهم کند، افزود: در این فرایند زمینه آموزش مهارت شغل‌هایی  را که می تواند زمینه توسعه بازار کار را فراهم کنند، بایدبوجود آورد.

این کارشناس حوزه کار اضافه کرد: پیش از اینکه دانش‌آموزان به دانشگاه وارد شوند باید با واقعیات، ضرورت‌ها و نیازهای بازار کار آشنایی داشته باشند و اهمیت داشتن مهارت برای اشتغال در بازار کار را با استفاده از اطلاعات و آگاهی مناسب نسبت به شرایط روز بازار اشتغال درک کنند.

وی تصریح کرد: افراد پیش از ورود به دانشگاه و طی کردن تحصیلات دانشگاهی باید نسبت به نیازهای روز کشور در حوزه اشتغال اشراف داشته باشند و با توجه به آن نسبت به انتخاب رشته دانشگاهی و گذراندن دوره های مهارت‌آموزی اقدام کنند.

چمنی ادامه داد: اگر شاهد این رویه در گذشته بودیم در حال حاضر آمار بیش از ۴۰ درصدی مراجعه کنندگان دوره‌های مهارت‌آموزی در قالب فارغ‌التحصیلان دانشگاهی وجود نداشت.

این فعال حوزه بازار کار همچنین با ذکر اینکه افرادی که در رشته‌های دانشگاهی اقدام به گذراندن دوره‌های تحصیلی کرده و بعد از کسب مدرک با در بسته اشتغال به دلیل عدم مهارت روبرو شده‌اند، سرمایه‌های ملی کشور محسوب می‌شوند، گفت: در واقع برای تربیت این بخش از جامعه هزینه انجام شده است که با توجه به عدم مهارت‌آموزی، در یافتن اشتغال و تامین نیروی کار موردنیاز بازار کار ناکام می‌شوند.

وی بیان کرد: افراد دانش‌آموخته دارای مهارت در حوزه‌های صنعت، کشاورزی، مکانیک، دانش بنیان، تولید و خدمات بسیار باارزش‌تر از منابع نفتی کشور محسوب می‌شوند و پس از فارغ‌التحصیلی این امکان را داشتند که با ورود به بازار کار به بخش‌های مختلف تولید و اقتصاد در کشور کمک کنند اما عملاً با توجه به عدم ارتباط مهارت‌آموزی و دانشگاه این شرایط فراهم نشده است.

وی اظهار داشت: افراد دانش‌آموخته اما امروز بعد از پایان دوره دانشگاه به فکر گذران دوره‌های آموزش مهارت فنی و تخصصی می‌افتند و در واقع با این اقدام در اندیشه تکمیل چرخه مهارتی بر اساس رشته‌های دانشگاهی خود هستند.

این کارشناس کار همچنین با بیان اینکه گذراندن دوره‌های تحصیلی دانشگاهی بدون کسب مهارت بزرگترین اشتباه در سیستم آموزشی است، افزود: آموزش‌های تئوری در قالب نظام آموزشی بدون توجه به بسترهای عملی و مهارتی در طول دهه‌ها به بازار کار و اشتغال و حتی روند تولید و بهره‌وری اقتصادی کشور آسیب‌های فراوانی وارد کرده است.

چمنی اشاره داشت: علمی که در کنار آکادمیک و دانشگاهی بودن، ضرورت مهارت‌آموزی را مورد توجه نداشته باشد موجب عدم تعادل بازار کار و مشکلاتی در حوزه‌های صنعتی و اقتصادی شده و آسیب به سرمایه‌های مالی و انسانی جامعه در قالب نیروی کار دانش‌آموخته را موجب خواهد شد.

وی گفت: در واقع ارتباط تعریف شده‌ای بین آموزش سطوح پایین، آموزش عالی، فرایندهای مهارت‌آموزی، صنعت و بازار کار و اشتغال وجود ندارد و این مسئله در شرایطی پیدا است که مراکز صنعتی و آموزش مهارت در دانشگاه‌ها موجود نیست و در صورت بودن فعالیت لازم را ندارند.

به گفته وی، در گذشته سیستم آموزش مدارس در کشور روندی برای آموزش‌های مهارتی در بسیاری از رشته‌های تحصیلی وجود داشت و افراد پیش از ورود به دانشگاه بسته به رشته‌های تحصیل به اندازه‌ای با شرایط مهارت‌آموزی آشنایی پیدا می‌کردند که البته در حال حاضر سیستم کارگاهی مهارت‌آموزی در قالب نظام‌های آموزشی وجود ندارد.

این کارشناس و فعال حوزه بازار کار تصریح کرد: در واقع نبود رویه نظام‌مند ارتباط‌دهنده و اثربخش بین مراکز آموزش تئوری و مراکز مهارت‌آموزی وضعیتی را موجب شده است که افراد بدون فراگیری مهارت، قصد ورود به بازار اشتغال را دارند و کارفرمایان و صاحبان صنایع نیز انتظار ورود نیروی کار ماهر دانش‌آموخته را به بازار کار دارند که با درنظر گرفتن شرایط مذکور این امکان به صورت کامل محقق نمی شود.