به گزارش آتیه‌آنلاین، زمانی که دفاتر بالاخره بازگشایی می‌شوند، برخی شرکت‌ها تلاش دارند بهره‌برداری بسیار متفاوت‌تری از دوران همه‌گیری از آن‌ها کنند و به کارکنان خود این امکان را بدهند که تنها چند روز در هفته از آن‌ها استفاده کنند یا آنکه کلاً در محل کار خود حاضر نشوند. برخی کارمندان مشتاق هستند که در اسرع وقت و به صورت تمام‌وقت به محل کار خود بازگردند، اما برخی دیگر نظری متفاوت دارند و نمی‌توانند تصور کنند که همچو دوران پیشاکرونا به کار خود ادامه دهند. شرکت‌ها می‌گویند که ارائه انعطاف‌پذیری بیشتر در محل کار می‌تواند به جذب و حفظ استعدادها بینجامد.

متقاضیان دورکاری

اخیراً حدود هزار کارمند گوگل برای کار از راه دور یا انتقال به مکان دیگر درخواست داده‌اند و این شرکت ۸۵ درصد از این درخواست‌ها را تأیید کرده است. پلتفرم املاک و مستغلات «زیلو» می‌گوید که زنان بیشتری برای کار در این شرکت درخواست داده‌اند و این اتفاق پس از آن افتاد که این شرکت سال گذشته اعلام کرد که بیش از ۵ هزار و ۹۰۰ کارمندش می‌توانند به ‌طور دائم از خانه کار کنند. شرکت نرم‌افزاری «اسلک» که سال گذشته نیز موقعیت‌هایی را برای مشاغل از راه دور خود ارائه می‌داد، اعلام کرد که از میان استخدام‌های اخیرش، تعداد کارکنانی که ترجیح می‌دهند از خانه کارشان را ادامه دهند، ۵۰ درصد بیشتر شده است.

اما حتی اگر محل کار ترکیبی از برخی موانع دیرینه بکاهد می‌تواند به ایجاد نابرابری‌های جدیدی بینجامد. کارشناسان مدیریتی و همچنین رؤسای شرکت‌ها می‌گویند که تعصب علیه کار از دور می‌تواند مانعی جدید برای تنوع بخشیدن و فراگیرتر شدن محیط‌های کاری شود. «سونیا گینتس اتلی»، سرپرست بخش تنوع و مشارکت در شرکت نرم‌افزاری «آسانا» که بیش از هزار کارمند دارد و کارکنان‌اش مجاز به دو روز دورکاری در هفته پس از بازگشایی هستند، می‌گوید: «کارمندانی که به صورت حضوری کار می‌کنند، ممکن است توجه بیشتری از سوی رؤسای‌شان جلب کنند. آن‌ها ممکن است فرصت‌ها و امکانات بیشتری به دست آورند».

فرصت نابرابر

اگرچه بیشتر شواهد دال بر آن است که کارکنان از راه دور در وضعیت نامناسبی قرار دارند، دست‌کم یک تحقیق که دانشگاه استنفور انجام داده نشان می‌دهد که احتمال ارتقاء کارمندان دورکار نسبت به همتایان دیگر خود کمتر است. در این پژوهش، محققان به صورت تصادفی کارمندان یک آژانس مسافرتی بزرگ در شانگهای را مورد بررسی قرار دادند که به مدت ۹ ماه از راه دور یا دفتر مشغول به کار بودند. گرچه کارکنان دورکار ۱۳ درصد بهره‌وری بیشتری داشتند، اما ساعات‌ کاری بیشتری صرف و تماس‌های بیشتری در دقیقه برقرار می‌کردند، اما تقریباً نیمی از تعداد کارکنان حضوری ارتقاء پیدا می‌کردند. 

«نیکولاس بلوم»، استاد اقتصاد دانشگاه استنفورد و یکی از اعضای این تحقیق در این رابطه می‌گویند: «افراد دورکار به راحتی فراموش می‌شوند.» بلوم گفت که این نتیجه تا حدی نگران‌کننده است. او به همراه تیم تحقیقاتی‌اش از ماه مه سال گذشته نظرسنجی‌های ماهانه‌ای را در مورد کار از راه دور انجام دادند. از مارس امسال، در میان والدین تحصیلکرده کودکان خردسال و زنان گفته‌اند که می‌خواهند ۵۰ درصد بیش از مردان از خانه و به صورت تمام‌وقت کار کنند. بنابراین با گذشت زمان، تعصب نسبت به کارکنان دورکار می‌تواند مشکل برابری گسترده‌تری در محل کار ایجاد کند. «برایان هنکوک»، از شرکای شرکت «مک‌کنزی و شرکا» که کار مدیریت استعدادها را رهبری می‌کند، گفت که مشتری‌هایش «ارزش خاصی برای این مسأله قائل هستند.» وی افزود: «هنگامی که امکان بیشتری برای دورکاری وجود دارد، نگرانی‌ها نیز افزایش می‌یابد».

دورافتادگان شغلی

وب‌سایت کاریابی «ایندید» در حال بررسی این نکته است که دورکارها همانند کسانی که در محل کار خود حضور پیدا می‌کنند، امکانات یکسانی دریافت نکرده و به یک میزان تشویق نمی‌شوند. «پل وولف»، سرپرست این شرکت گفت: «سایت ما در حال بررسی و تحقیق در این زمینه است. داده‌ها نیز نشان از آن دارد که با کارمندان دورکار رفتار مشابهی نمی‌شود.» وی افزود که این شرکت به ۱۰ هزار تن از کارکنان خود این امکان را داده که به صورت دائم دورکار باشند. وی گفت: «این کارمندان احساس می‌کنند درجه دو هستند و فرصت‌های شغلی‌شان محدود شده است؛ صرفاً به این خاطر که در معرض دید رؤسای خود قرار ندارند. این مسأله و روند مذکور اثرات منفی بسیاری دارد، از جمله اینکه فرد با احساس کردن چنین مسأله‌ای تا جایی که توان دارد در کار خود مشارکت و تلاش نمی‌کند، در نتیجه شرکت‌ها بسیاری از استعدادهای خود را از دست می‌دهند.»

«مگان ریبشتاین»، معاون شرکت «زیلو» نیز می‌گوید: «ما تمام تلاش خود را می‌کنیم تا به صورت فعال مسیر پیشین خود را ادامه دهیم.» پیش از شیوع همه‌گیری کرونا، کمتر از دو درصد از کاکنان این شرکت دورکاری می‌کردند. این در حالی است که اکنون حدود دوسوم بنا دارند تا از راه دور و به صورت نامحدود به دورکاری ادامه دهند. ریبشتاین افزود که بنا به یک نظرسنجی داخلی، حدود ۶۰ درصد از کارکنان می‌خواهند بین یک‌بار در ماه یا یک‌بار در سال به دفتر مراجعه کنند. این امر می‌تواند تغییرات بسیاری را در سازوکار محیط‌های کاری ایجاد کند.

گزارش: کامران برادران