به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از پایگاه «ILO»، در گزارش مشترک سازمان جهانی کار و دفتر سازمان ملل در امور فناوری اعلام شده است: عدم توجه به هوش مصنوعی در بازار کار می‌تواند به تشدید شکاف میان کشورهای غنی و فقیر و فاصله طبقاتی میان کارگران و اقشار ثروتمند در جهان بیانجامد.

این گزارش با عنوان «شکاف هوش مصنوعی: شکل‌گیری یک دیدگاه جهانی درباره آینده بازار کار» نشان داد که هوش مصنوعی در حال متحول کردن صنایع در سراسر جهان است و فرصت‌های فوق‌العاده‌ای برای نوآوری و بهره‌وری پیش روی بازار کار جهانی قرار داده است.

با این حال، به دلیل نرخ نابرابر سرمایه‌گذاری در کشورها، نابرابری در توسعه هوش مصنوعی در کشورها می‌تواند به‌وجود بیاید که خود موجب رشد نامتوازن کشورها و تشدید شکاف فقیر و غنی می‌شود. برای مثال کشورهای آفریقایی در حوزه هوش مصنوعی بسیار عقب هستند که این می‌تواند فاصله آن‌ها را با سایر قاره‌ها از هم اکنون نیز بیشتر کند.

این گزارش تاکید می‌کند که اگر رشد و توسعه هوش مصنوعی در بازار کار به شکل متوازن و طی برنامه‌ای هماهنگ انجام شود، می‌تواند برعکس موجب کاهش فاصله کشورها به ویژه در حوزه بازار کار و درآمد نیروی کار شود.

کشورهای با درآمد بالا در موقعیت خوبی برای استفاده از هوش مصنوعی برای افزایش بهره‌وری قرار دارند، در حالی که کشورهای در حال توسعه ممکن است به دلیل کمبود زیرساخت‌های دیجیتال با تنگناهایی مواجه شوند.

تنظیم کنندگان این گزارش مدعی شدند: مشارکت‌های جهانی و استراتژی‌های فعال برای حمایت از کشورهای در حال توسعه، دسترسی به زیرساخت‌های دیجیتال، ارتقای مهارت کار و رشد تشکل‌یابی و توان چانه‌زنی، همگی پیش‌نیازهای لازم برای مقابله با شکاف فناوری و ایجاد اطمینان از بهره‌مندی عادلانه همه کشورها از دستاوردهای انقلاب هوش مصنوعی محسوب می‌شوند.

سالانه بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار در جهان صرف فناوری برای افزایش ظرفیت فناوری‌های دیجیتال می‌شود، اما این سرمایه‌گذاری‌ها عمدتاً در کشورهای با درآمد بالاتر متمرکز می‌شوند و باعث ایجاد نابرابری در دسترسی به زیرساخت‌ها و توسعه مهارت‌ها می‌شوند. این امر باعث ضرر شرکت‌های نوظهور و مبتکر استارت‌آپ در کشورهای توسعه نیافته و درحال توسعه می‌شود که از زیرساخت‌های ضعیف‌تری برخوردارند.

علاوه بر این، بدون صنایع ملی قوی در حوزه فناوری‌های دیجیتال، کارگران ماهر حوزه فناوری در کشورهای در حال توسعه که دارای مهارت‌ها هستند، مهارت‌های خود را از طریق پلت‌فرم‌های مستقل ارائه می‌کنند و به طور موثر شرکت‌هایی را در کشورهای دیگر ایجاد می‌کنند و این مسئله به نوبه خود موجب تشدید فرار مغزهای فنی می‌شود.

این گزارش سه رکن سیاستی را پیشنهاد می‌کند: تقویت همکاری بین‌المللی، ایجاد ظرفیت ملی، و پرداختن به هوش مصنوعی در دنیای کار. این شامل:

تقویت زیرساخت دیجیتال: کشورهای در حال توسعه به زیرساخت‌های دیجیتالی قوی برای پشتیبانی از پذیرش هوش مصنوعی نیاز دارند. این شامل دسترسی به برق، پهنای باند، و فن آوری‌های ارتباطی مدرن است.

ترویج انتقال فناوری: کشورهای با درآمد بالا باید در انتقال فناوری‌ها و دانش هوش مصنوعی به کشورهای در حال توسعه کمک کنند و محیطی مشترک برای پیشرفت فناوری ایجاد کنند.

ایجاد مهارت‌های هوش مصنوعی: سرمایه‌گذاری در آموزش و مهارت آموزی برای تجهیز نیروی کار به مهارت‌های هوش مصنوعی ضروری است. این امر نیروی کار ماهر در کشورها را قادر می‌سازد تا با تغییرات مبتنی بر هوش مصنوعی سازگار شوند و از آن‌ها بهره‌مند شوند.

در پایان گزارش از رهبران کشورهای صنعتی، سیاستمداران دولت‌های درحال توسعه و سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهد تا در شکل‌دهی آینده‌ای عادلانه و فراگیر مبتنی بر هوش مصنوعی با یکدیگر همکاری کنند تا با کمک هوش مصنوعی بتوان برخلاف روند رو به شکاف موجود، از تشدید فاصله میان کشورهای فقیر و غنی و همچنین بر هم ریختن ساختار بازار کار به نفع کشورهای توسعه یافته جلوگیری شود.