به گزارش آتیه آنلاین، احیای واحدهای تولیدی راکد و بازگشایی دربهای کارخانههای تعطیل و سولههای تولیدی خاک گرفته، یکی از رویکردهای اصلی دولت سیزدهم در حوزه اشتغال است که از ابتدای کار این دولت با استفاده از توانمندی و امکانات نهادها و وزارتخانههای مختلف در دستور کار قرار گرفته است.
آمار واحدهای کارگاهی احیا شده
آمار واحدهایی که با همت مسئولان در بیش از دو سال و نیم گذشته، بعد از سالها خواب زمستانی بیدار و به چرخه تولید کشور بازگشتهاند، بین ۶ تا ۱۰ هزار واحد در سراسر کشور متغیر است. ۸ اردیبهشت ماه سالجاری، «علی باباییکارنامی» رئیس فراکسیون کارگری مجلس شورای اسلامی، از بازگشت ۸ هزار واحد تولیدی به چرخه تولید در دولت سیزدهم خبر داد و گفت: بازگشت این تعداد واحد تولیدی و صنعتی تعطیل و نیمه تعطیل به چرخه تولید باعث شده تا تعداد قابل توجهی از کارگران بیکار شده مجدد مشغول بهکار شوند که این مسئله ثمرات اقتصادی و اجتماعی مثبتی را در پی دارد.
یک روز بعد، ۹ اردیبهشت ماه، «صحبتالله رحمانی» معاون امور حقوقی و مجلس وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در سی و پنجمین جشنواره امتنان از نخبگان جامعه، کار و تولید مازندران در ساری گفت: بیش از ۱۰ هزار واحد صنعتی و تولیدی راکد و یا نیمه تعطیل از ابتدای فعالیت دولت سیزدهم تاکنون به چرخه تولید بازگشته است.
او احیای واحدهای راکد را یکی از علل اصلی کاهش نرخ بیکاری در کشور دانست و افزود: نرخ بیکاری در کشور در این مدت از ۹.۲ دهم درصد به کمتر از هفت درصد رسیده است.
در بهمن ماه سال گذشته نیز «ابراهیم رئیسی» رئیسجمهوری در هرمزگان با بیان اینکه احیای کارخانههای راکد و نیمه تعطیل وارد کانال ۷ هزار شده و این خبر بسیار خرسند کننده است؛ اعلام کرد: هر چه کارخانجات نیمه تعطیل به چرخه تولید بازگردند سود خالص برای کشور به شمار میرود. نهضت احیای کارخانجات تعطیل و نیمه تعطیل باید بسیار قویتر از گذشته ادامه یابد و انشالله شاهد روزی باشیم که هیچ کارخانه و یا کارگاه نیمه تعطیل یا تعطیل در کشور وجود نداشته نباشد و اشتغال به نحوی مطلوب باشد که کسی دغدغه شغل نداشته باشد.
به نظر میرسد فقط تا زمستان سال گذشته، بیش از ۶ هزار واحد راکد با رفع موانع، دربهای خود را به روی کارگران قدیم و جدید گشوده و بعد از یک وقفه طولانی، به چرخه تولید بازگشتهاند. در دیماه ۱۴۰۲، «سیدمحمد حسینی» معاون پارلمانی رئیس جمهور در این ارتباط بیان کرد: با تولید، درآمد خانوارها هم افزایش یافته و معیشت خانوارها بهبود مییابد، به همین جهت دولت سیزدهم از ابتدای کار، واحد احیاء مراکز تولیدی و اقتصادی را در حوزه ریاست جمهوری ایجاد کرده و تاکنون بیش از ۶۰۰۰ واحد تولیدی راکد و نیمه تعطیل در کارگروههای متعدد مورد بررسی مسائلی در زمینه نقدینگی، حقوقی، مدیریتی، بازار و غیره قرار گرفتند و مجددا به چرخه تولید برگشتند.
گستره واحدهای احیا شده متنوع است و از واحدهای کشاورزی گرفته تا خدماتی و تولیدی را در برمیگیرد و این کارخانجات در استانهای مختلف کشور توزیع شدهاند. برای نمونه، دی ماه ۱۴۰۲، استاندار همدان از بازگشت ۲۰۶ واحد تعطیل و نیمهتعطیل این استان به چرخه تولید خبر داد. در فروردین امسال نیز ۳۰ واحد صنعتی هرمزگان بعد از یک وقفه نسبتاً طولانی احیا شدند و به چرخه تولید بازگشتند.
باز شدن درب کارخانههای تعطیل و بازگشت آنها به چرخه اقتصاد مولد کشور مزایای بسیار دارد. با بازگشایی و احیای کارخانجات راکد، از یکسو، کارگران بیکار شده به سر کار بازمیگردند و آمارهای اشتغال بالاتر میرود و بیکاری کاهش مییابد و از سوی دیگر، با رونق گرفتنِ تولید، نرخ تولید ناخالص ملی افزایش مییابد و اقتصاد کشور از رکود خارج میشود.
حمایت از تولید ادامهدار باشد
«اصغر آهنیها» نماینده کارفرمایان در شورای عالی کار و عضو هیأت مدیره کانون عالی انجمنهای صنفی کارفرمایی کشور، در این رابطه به آتیهآنلاین گفت: دولت سیزدهم اقدامات موثر و کارساز بسیاری در مسیر احیای واحدها و کارخانجات راکد کشور انجام داده است؛ در این دولت، واحدهای بسیاری با کمک وزارتخانههای مختلف از جمله مسئولان استانی وزارت صمت به چرخه تولید بازگشتهاند.
وی افزود: احیای واحدهای راکد، موجب پویایی فضای اشتغال کشور میشود و با تجدید اشتغال بیکارشدگان ناگهانی و ایجاد اشتغال برای کارگران جدید، نرخ بیکاری را کاهش میدهد.
آهنیها با بیان اینکه «نهضت احیای واحدهای راکد باید با قدرت ادامه داشته باشد» تاکید کرد: در کنار احیای واحدهای راکد، حل مشکلات و موانع تولید و بهبود فضای کسب و کارها نیز اهمیت بسیار دارد. وقتی دربهای یک کارخانه بعد از سالها تعطیلی باز میشود، تازه آغاز گرفتاری کارفرما است؛ حمایتها نباید همینجا متوقف شود.
او اضافه کرد: فراهم آوردن مواد اولیه و دستگاههای تولید، کاهش هزینههای سربار، تسهیلگری در پرداخت تسهیلات معوق بانکی و رفع بخشنامهها و دستورالعملهای مشکلساز و گاهاً متناقض، اقداماتیست که به موازاتِ احیای واحدهای راکد میتواند در مسیر «جهش تولید با مشارکت مردم» بسیار موثر باشد.
بیکاری ناگهانی و ناخواسته، مصیبتیست که با تعطیلی یک واحد تولیدی گریبان کارگران آن را میگیرد؛ کارگرانی که بعد از یک بیکاری طولانی با بازگشایی کارخانهها به سر کار خود بازمیگردند، شادی و شعف بسیار تجربه میکنند. البته بدون تردید یک نگرانی هم دارند که آیا حمایت از تولید، مستمر خواهد بود و موانع از جلوی پای کارخانه برداشته میشود؟
نویسنده: مریم محمدی
نظر شما