به گزارش آتیه آنلاین و به نقل از رویترز؛ توجه دقیق به شاخص فقر چند بعدی در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که ۶۳ درصد افرادی که در نیجریه زندگی می‌کنند (از کل جمعیت ۱۳۳ میلیون نفری) به صورت چند بعدی فقیر هستند. شاخص فقر چند بعدی در نیجریه ۰.۲۵۷ است که نشان می‌دهد افراد فقیر در نیجریه بیش از یک چهارم محرومیت‌های ممکن را تجربه می‌کنند. از دیگر طرف در کشوری که نیمی از جمعیت آن زیر ۱۵ سال هستند، تقریباً نیمی از کودکان به مدرسه نمی‌روند. با این وجود برخی از مدارس جدید در نیجریه برای این بحران خاموش چاره‌ای اندیشده‌اند.

دانش‌آموز کلاس چهارم نیجریه‌ای فاواس آدئوسون، بیشتر اوقات از در خیابان‌های خاکی لاگوس، از مدرسه به خانه فرستاده می‌شد، چرا که مادرش، فاطمه، توان پرداخت شهریه‌های مدرسه او را نداشت، تا اینکه او در مدرسه‌ای دیگر ثبت نام کرد. مدرسه‌ای که راه‌حلی تازه برای این مشکل ارائه کرد.

مدرسه (My Dream Stead) در یکی از محلات گسترده و فقیرنشین لاگوس قرار دارد. این مدرسه یکی از ۴۰ مدرسه کم هزینه در پایتخت تجاری نیجریه است که زباله‌های قابل بازیافت را به عنوان پرداخت شهریه می‌پذیرد.

در چهار سال گذشته، یک سازمان محیط‌زیست محلی به نام «ابتکار پاکسازی آفریقا» بطری‌ها، قوطی‌ها، کارتن‌های نوشیدنی و ظروف پلاستیکی را که توسط والدین به مدارس آورده شده جمع‌آوری کرده و به بازیافت‌کنندگان می‌فروشد. درآمد حاصل از فروش برای حقوق معلمان، لباس فرم کودکان، کتاب و خودکار و سایر هزینه‌ها پرداخت می‌شود.

الکساندر آخیگبه، بنیانگذار این گروه محیط زیست، گفت که این طرح با هدف کاهش تعداد کودکان خارج از مدرسه و همچنین کاهش میزان زباله در خیابان‌های لاگوس اجرایی شده است.

هزینه تحصیل در این مدرسه ۱۳۰ دلار در سال است و مدرسه در حال توسعه خود به یک بلوک آپارتمان دیگر است تا بتواند پذیرای ۱۲۰ دانش‌آموز خود باشد. زمانی که این مدرسه در سال ۲۰۱۹ افتتاح شد، تنها هفت کودک در اینجا ثبت نام کرده بودند.

برخی از صبح‌ها، فاطمه و فواس با کیسه‌های برآمده زباله بر روی شانه‌هایشان به سمت مدرسه می‌روند. زباله‌ها در محل مدرسه وزن شده و ارزش فروش آنها به حساب فاواس اضافه می‌شود و شهریه از این طریق محاسبه می‌شود.

فاطمه یک آرایشگر ۴۸ ساله است که به تنهایی از شش کودک خود مراقبت می‌کند. او می‌گوید: «گاهی اوقات دیگر هم اگر بچه‌ها بخواهند لباس ورزشی بخرند، مدرسه میزانی از زباله که لازم است بیاورم را به من می‌گوید».

از زمانی که او مجبور شد در سال ۲۰۱۸ اتاقی را که از آن به عنوان سالن استفاده می‌کرد تخلیه کند، تامین نیاز فواس، جوان‌ترین فرزند خانواده بسیار دشوار بود. او در حالی که در راه بازگشت از مدرسه در خیابان‌ها به دنبال مواد بازیافتی می‌گشت، گفت: «وقتی متوجه شدم که مدرسه می‌تواند پلاستیک‌ها را از من به عنوان شهریه قبول کند تا فرزندم را در مدرسه نگه دارم، بارم را سبک‌تر شده است».