ویدا سمیع در گفتوگو با آتیهآنلاین بااشاره به اینکه حق زندگی و برخورداری از حقوق مساوی یکی از مطالبات جدی و همیشگی معلولان است در بیان مشکلات ویژه افراد دارای اختلال اتیسم گفت: متاسفانه باتوجه به شرایط پیشروی کشور در بخش تولید و عرضه داروها، بسیاری از داروهای مختص گروهی از بیماران اعصاب و روان و از جمله اتیسم نایاب شده است و این مساله باعث نگرانی خانوادههای دارای بیماری خاص و اتیسم شده است.
وی تاکیدکرد: کمبود و نایابی دپاکین (سدیم والپرت)، الانزاپین، دلوکسیتین، اریپرازول، بی پیردین و... بسیار بسیار وحشتناک است چرا که اکثر افراد اوتیمسی سابقه و ریسک تشنج در آنها بالاست و اگر تنها یک دز از این دارو فراموش شود فرد را در معرض بروز تشنج قرار میدهد و هر تشنج، بخشی از سلولهای خاکستری مغز را از بین میبرد و این مساله خود تاثیرات منفی بالای بر فرد میگذارد.
سمیع ادامه داد: داروی دپاکین(سدیم والپرات) در شرایط حاضر به دو برابر قیمت و با یک ماه مانده به تاریخ انقضاء میتوان خریداری کرد و این یکی از معضلات جدی است. خودم به عنوان یک دردمند دارای فرزند ۱۷ ساله اتیسم یکماه پیش برای خرید سدیم والپرات به تمام داروخانهها مراجعه کردم که بتوانم این دارو را خریداری کنم اما تمام خانوادهها توان چندانی برای خرید با قیمت بالا را ندارند.
این پژوهشگر حوزه اوتیسم تصریح کرد: بسیاری از خانوادههای دارای فرد اتیسم میگویند ما با مشکلات فرزندان خود به نوعی در حال دست و پنجه نرم کردن هستیم اما نباید و قرار نیست که بار مشکلات جامعه را مجدد بر دوش بکشیم.
این مدرس دانشگاه افزود: مساله دارو بسیارحائزاهمیت است و خانوادهها دیگر توان ندارد که بخواهند گرفتار مافیای دارو و جنگ قدرت دارو بیفتند و مثلا بخواهد یک قلم دارو را با چندین برابر قیمت خریداری کند.
به گزارش آتیهآنلاین، طرح دارویار در ۲۳ تیرماه با محوریت جابجایی یارانه از ابتدای زنجیره به انتهای زنجیره اجرایی شد اما پس از چندین ماه بنا به گفته حسین علی شهریاری رییس کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی ۳ هزار و ۱۰۰ قلم دارو در هفتههای اخیر کم و یا نایاب شد.
نظر شما