منیره حاتمی در گفت‌وگو با آتیه‌آنلاین در بیان ضرورت غربالگری بینایی بیان کرد: تنبلی چشم یکی از بیماری‌های چشمی است که براساس آمار اعلام شده حدود یک تا دو درصد کودکان به آن مبتلا می‌شوند.

حاتمی افزود: اگر این بیماری‌ در سنین پایین‌تر تشخیص داده نشود، می‌تواند منجر به آسیب‌های جدی‌تر به چشم و حتی کم‌بینایی و نابینایی در بزرگسالی شود. از این‌رو است که مسئولان و متخصصان امر بر ضرورت توجه بیشتر والدین به اجرای طرح غربالگری تنبلی چشم و انجام معاینات به منظور تشخیص به موقع بیماری در سنین طلایی تاکید دارند.

معاون دفتر پیشگیری از معلولیت های بهزیستی شهر تهران خاطرنشان کرد: از آنجا که سن طلایی درمان بیماری تنبلی چشم سن ۳ تا ۶ سال است‌ بنابراین غربالگری‌بینایی جلوگیری از تنبلی‌چشم (آمبلیوپ)، عیوب انکساری و ... در این بازه سنی و در طول سال از طریق چارت E و دستگاه انجام می‌شود.

حاتمی‌گفت: اجرای‌ این طرح می‌تواند از بسیاری از عوارض و بیماری‌های چشمی نظیر رفع تنبلی، لوچی‌و عوارض روانی ناشی از این بیماری در سنین بعدی جلوگیری‌کند.

وی در تشریح فرایند غربالگری گفت: در مرحله اول کودک به پایگاه‌های سنجش‌بینایی مستقر در سطح شهر مراجعه و پس از غربال در صورت سالم بودن کارت سلامت دریافت کرده و در صورتی که جزء کودکان مشکوک محسوب شود با دریافت کارت مشکوک به صورت رایگان به بینایی‌سنج (اپتومتریست) ارجاع داده می‌شود.

معاون دفتر پیشگیری از معلولیت های بهزیستی شهر تهران اضافه‌کرد: با تشخیص‌ بینایی‌سنج تعدادی از کودکان کارت سلامت را دریافت می‌کنند و در سایر کودکانی که بیماری چشمی آنها شامل‌تنبلی، عیوب‌انکساری، انحراف‌شدید و... محرز شود تحت‌درمان قرار می‌گیرند و در صورت نیاز به چشم‌پزشک برای تعیین نمره و بعضا جراحی ارجاع‌داده می‌شوند.

وی با تاکید بر اینکه مداخله در این سن مقرون به صرفه است، افزود: درمان در این سنین بسیار راحت بوده و حتی در موارد ممکن است نیاز به عینک هم نباشد. ـ از سن سه تا شش سالگی هر سال انجام معاینه تنبلی چشم ضروری است.

معاون دفتر پیشگیری از معلولیت های بهزیستی شهر تهران گفت: درمان بیماری در سنین بالای شش سالگی ضمن هزینه‌بر بودن، امکان برگشت دید کودک به حالت اولیه، بسیار ضعیف است.

حاتمی با تاکید بر اینکه «هر کودک در این مرحله سنی حداقل باید سه بار مورد ارزیابی قرار گیرد»، افزود: متاسفانه خیلی از خانواده‌ها تصور می‌کنند درصورتی که در این‌ بازده زمانی یک بار چشم کودک معاینه شود کافی است؛ در صورتی که هر سال معاینه، مخصوص خود را داشته و ممکن است در سال اول معاینه کودک دارای چشمان سالم تشخیص داده شود ولی در معاینات دوره‌ای بعدی معاینات همین کودک دچار تنبلی چشم و سایر عیوب انکساری شود.