به گزارش «آتیه آنلاین»، کار تولید ریل در ایران از سال ۷۲ آغاز شد اما سال‌ها طول کشید که ذوب‌آهن اصفهان به عنوان مرجع اصلی تولید ریل خبر تولید این محصول را منتشر کند. ریل در ایران طی سال ۹۸ و توسط ذوب‌آهن تولید شد. اما بازهم مشکلات بسیاری در راه توسعه صنعت ریلی وجود دارد و به نظر می‌رسد دولت در این بخش باید سرمایه‌گذاری بیشتری انجام دهد. چرا که به اعتقاد فعالان بخش خصوصی صنعت ریلی کشور، آن‌ها توانایی و نقدینگی لازم برای سرمایه‌گذاری در این حوزه را ندارند.
تولید ریل برای افق ۱۴۰۴ توسط ذوب‌آهن اصفهان
بر اساس افق ۱۴۰۴ کشور باید دارای ۲۵ هزار کیلومتر ریل باشد. همچنین بر اساس برنامه‌ها سالانه باید بیش از ۱۵۰۰ کیلومتر ریل در کشور ایجاد شود. طی سال‌های اخیر این روند به شدت نوسان داشته و بر اساس برنامه افق ۱۴۰۴ پیش نرفته است.
در همین رابطه محمود رستمی کارشناس صنعت ریلی به «آتیه آنلاین» می گوید: بر اساس بودجه‌هایی که طی سال‌های اخیر برای این حوزه در نظر گرفته شده، سالانه کمتر از ۳۰۰ کیلومتر ریل در کشور ایجاد شده است.
رستمی افزود: با این روند قطعا در افق ۱۴۰۴ به مشکل برخواهیم خورد. این در حالی است که کشور با اقدام شرکت ذوب‌آهن مشکلی در تامین ریل ندارد و با سرمایه‌گذاری مناسب می‌توان هم ظرفیت‌های این شرکت را فعال کرد و هم به ۲۵ هزار کیلومتر خط ریلی دست پیدا کرد.
وی تاکید کرد: ذوب‌آهن برای ایجاد فناوری تولید ریل در کشور سرمایه‌گذاری بسیاری انجام داده و به نظر می‌رسد نقش دولت در استفاده و بهره‌برداری از این سرمایه‌گذاری‌ها بسیار اهمیت دارد.
تولید ریل‌های UIC۶۰ برای خطوط آهن کشور
در همین زمینه نعمت‌الله محسنی مدیر اسبق بازرگانی شرکت ذوب‌آهن در گفتگو با «آتیه آنلاین» گفت: ذوب‌آهن در تولید ریل مشکلی ندارد و توانایی ساخت ریل‌های مختلفی از جمله ریل UIC۶۰ که در حقیقت برای راه‌آهن و خطوط بین شهری است، دارد. همچنین ذوب‌آهن توانایی تولید ریل‌های مترو یعنی ریل‌های UIC۵۴ را هم دارد و در این زمینه مشکل خاصی وجود ندارد.
جلوگیری از خروج ارز و ایجاد اشتغال پایدار با تولید ریل
تولید این ریل‌ها با توجه به ضرورت توسعه خطوط ریلی و مترو در کشور باعث می‌شود تا سالیانه از خروج حجم بسیار بزرگی از ارز از کشور جلوگیری شود. این واردات به معنی وابستگی به کشورهای دیگر و تضمین ایجاد شغل در سایر کشورها است.
بنابراین ذوب‌آهن ضمن اینکه از خروج ارز جلوگیری کرده، توانسته اشتغال پایداری ایجاد کند. در صورت تخصیص بودجه برای توسعه حمل‌ونقل ریلی و همچنین ایجاد مترو در شهرهای مختلف می‌توان امیدوار بود که ذوب‌آهن به طور کامل توانایی پوشش نیاز کشور را داشته و اشتغال پایدار ایجاد خواهد کرد.
محسنی بودجه‌های دولتی را مشکل اصلی در راه توسعه صنعت ریلی و همچنین خرید ریل از ذوب‌آهن می‌داند و اظهار می‌کند: ذوب‌آهن در تولید مشکلی ندارد و مشکل اصلی در این بخش کمبود بودجه است.
نیاز به واردات ریل به کشور از بین رفته است
سرمایه‌گذاری ذوب‌آهن در بخش‌های مختلف تولید ریل سبب شده تا نیاز به واردات در این بخش برای همیشه از بین برود، مدیر اسبق بازرگانی ذوب‌آهن با اشاره به وضعیت تولید ریل در ذوب‌آهن تاکید می‌کند: ریل فقط در ذوب‌آهن تولید می‌شود. تولید ریل به دو بخش مهم بستگی دارد. یکی بحث شمش و دیگری بحث نورد آن است. شمش خصوصیات خاصی خود را دارد. شمش باید از هرگونه ترک و حباب عاری باشد تا در ابعاد مختلف تولید شود.
وی اضافه کرد: این توانایی فقط در ذوب‌آهن وجود دارد و هیچ شرکت دیگری در کشور توانایی ساخت ریل را ندارد. نکته دیگر هم نورد است که خطوط خاصی می‌خواهد. روی این خطوط هم در ذوب‌آهن سرمایه‌گذاری انجام شده و این شرکت دارای وضعیت مناسبی است. با توانایی‌هایی که در ذوب‌آهن وجود دارد نیاز به واردات ریل برای خطوط آهن و مترو وجود ندارد.
قیمت بالای ریل وارداتی و عدم سرمایه‌گذاری در حوزه حمل ریلی
در گذشته ریل از طریق واردات و با صرف هزینه بالا انجام می‌شد. این مساله در کنار ایجاد زیرساخت برای خطوط ریل و هزینه‌بر بودن آن باعث کاهش سرمایه‌گذاری در حمل‌ونقل ریلی و حتی ایجاد متروها شده بود.
محسنی با اشاره با نبود سرمایه‌گذاری در این بخش می‌گوید: مشکل اصلی در این است که سرمایه‌گذاری انجام نمی‌شود. هرچند دولت می‌تواند خرید ریل از ذوب‌آهن را به وسیله تهاتر با قیمت برق یا آب پیش ببرد. یا دولت می‌تواند از طریق ال‌سی داخلی اقدام به خرید از ذوب‌آهن کند. این در حالی است که در بحث خرید خارجی باید هزینه به صورت نقد پرداخت می‌شد. همین باعث ایجاد مشکلات بزرگ‌تر در بخش حمل ریلی می‌شد.
وی می‌افزاید: با سرمایه‌گذاری و ایجاد توان تولید ریل در داخل دست دولت هم برای خرید باز شده است. بنابراین به نظر می‌رسد مشکل اصلی در سرمایه‌گذاری در خطوط آهن بیشتر بحث ایجاد زیرساخت‌های دیگر مانند پل و ... است تا خرید ریل.
نظر شما